Column: Het is tijd om te stoppen met open-world games

Er is geen genre waar ik zoveel van geniet als open-world games. Mezelf helemaal verliezen in een virtuele wereld waarin je het gevoel hebt daadwerkelijk een leven te kunnen leiden. Dat gevoel krijg je van de titanen binnen het genre. En toch is het misschien wel tijd om te stoppen met open-world games.

Red Dead Redemption 2, The Witcher 3: Wild Hunt en The Legend of Zelda: Breath of the Wild; stuk voor stuk titanen binnen het open-world games-genre. Sinds Assassin’s Creed 2 begint het genre in trek te raken en over de afgelopen 15 jaar zag ondergetekende hoe het genre niet alleen in populariteit groeide, maar zich ook ontwikkelde.

Helaas lijkt de koek enigszins op, want veel vernieuwing zie je tegenwoordig niet meer bij games die voor een open-world-ontwerp kiezen. Het meest recente voorbeeld is Doom: The Dark Ages. Hoewel id Software geen complete open-world game gemaakt heeft, verklaarde de studio trots te hebben gekozen voor grotere gebieden.

Voor het derde deel in de reeks van de Doom-reboot levert het vooral teleurstelling op. Gebieden zijn vooral groter om bepaalde mechanieken rondom de Saw Blade Shield in te passen. Puzzels die geheime locaties en upgrades verhullen zitten achter oplossingen verstopt die al snel van je vragen om de grotere map te verkennen. Bezigheidstherapie als je het mij vraagt.

Assassin’s Creed Shadows, nota bene van de uitgever die ooit pionier binnen het genre was, had hier ook last van. Begrijp me niet verkeerd, ik ben compleet verliefd op de game en hoe Japan is neergezet is en blijft geweldig. Gevoelsmatig zit het spel gelijktijdig ook vol met oninteressante missies die simpelweg bedoeld zijn om de speeltijd te rekken.

Een interessante spelwereld moet centraal staan. Dat is de basis van een uitstekende open-world game. Red Dead Redemption 2 doet dit op fantastische wijze met de NPC’s die op elk willekeurig moment opduiken met missies. Terwijl Arthur onderweg is naar Valentine kan iemand zo langs de weg opduiken.

Het trekt de aandacht. Je wordt nieuwsgierig gemaakt naar wat er gaande is. En zo ben je ineens compleet afgeleid van je oorspronkelijke doel en beleef je een mini-avontuur dat voor een unieke speelervaring zorgt.

The Legend of Zelda: Breath of the Wild en diens vervolg Tears of the Kingdom zijn ook op deze manier ontworpen. De Zelda-games leggen de focus daarbij wat meer op het ontwerp van de omgevingen. De spellen zijn ontworpen om de speler compleet te doen vergeten dat tijd überhaupt bestaat.

Vergis je niet, het zijn niet alleen deze toonaangevende titels binnen het genre die een open-world game goed neer weten te zetten. Titels als Elden Ring, Final Fantasy 7 Rebirth en Horizon: Forbidden West schotelen op compleet eigen wijze open werelden voor die (grotendeels) geweldig zijn om te verkennen, zelfs als er soms wat onnodige missies zijn.

Het is de trend met betrekking tot het ontwerp van open-world games waar ik me aan stoor. Het piekfijne ontwerp van de meer lineaire ervaringen verdwijnt steeds verder op de achtergrond. Doom: The Dark Ages is simpelweg het meest recente voorbeeld die dit onderstreept.

Binnenkort doet Nintendo het ook opnieuw, dit keer met de nieuwe Mario Kart. Nu sta ik vooraan in de rij om Mario Kart World te spelen, begrijp me niet verkeerd. Maar gelijktijdig ben ik huiverig over de open wereld, die pre-release nog niet weet te overtuigen. Leuk dat er allerlei missies zijn om te doen, maar krijg je daar als speler voor terug?

Mijn hoop is dat Nintendo hier een goed antwoord op weet te vinden. De Japanse consoleboer heeft dat al vaker bewezen. Al helemaal tijdens de Switch-generaties met twee fenomenale open-world Zelda-games en de uitstekende Super Mario Odyssey. Laat het maar aan Nintendo om niet alleen een trend te volgen, maar deze vervolgens te innoveren.

Hopelijk kunnen meer ontwikkelaars in de toekomst een voorbeeld nemen aan de makers van Mario. Als je een open-world game maakt, moet de wereld fundamenteel gezien plezier bieden dat ondanks de repetitie niet verveeld. Lukt een studio dat niet? Dan is het tijd om te stoppen met open-world games.