Column: En de MTV Golden Oscar gaat naar...

Voor een sporter is er maar één titel die echt telt en dat is Olympisch kampioen. Nederlands kampioen, sporter van het jaar; het zijn leuke titels, maar er is er maar één echt belangrijk. Waarom is dat niet zo in de filmwereld?

Het valt op in de bioscoop de laatste tijd. Menig trailer wordt niet alleen langer voorzien van namen van acteurs, maar er wordt ook even bij vermeld dat dit niet zomaar een acteur is, maar een ‘Golden Globe winnaar’ of zelfs ‘Golden Globe genomineerde’. Het is van november tot en met januari meestal een gestoorde tijd in de filmwereld. Niet alleen heb je de blockbusters die rond Kerstmis in de bioscoop komen, maar ook brengen filmmakers nog net even demeer art-house-achtige films uit, in de hoop op (een nominatie voor) een prijs.

Gisteren zijn de Golden Globes er weer allemaal uitgegaan en die worden gezien als ‘graadmeter’ voor de Oscars. Tenminste, dat is wat kranten schrijven. Elke filmliefhebber weet dat de Golden Globes eigenlijk praktisch hetzelfde zijn als de Oscars. En dan zijn er natuurlijk nog veel meer awards. Het bekende Britse filmblad Empire heeft zo haar eigen awards en MTV gaat meer voor de blockbusters met de MTV Movie Awards. Op indie-filmhoesjes staan vaak allemaal van die vaantjes dat die film de grote winnaar op Cannes of Sundance was. Wat betekenen die prijzen nog als het er zo veel zijn?

Ik houd nog steeds vast aan de Oscars, want dat is de enige, echte filmprijs voor mij. Hoewel ik het ook vaak niet eens ben met wie er een Oscar wint. Brave viel, in mijn optiek, bijvoorbeeld heel erg tegen. Die film was echt een zesje à zeventje en toch won de film over Prinses Merida het beeldje voor beste animatiefilm. Erg jammer, maar verder ontdek ik heel veel toffe films dankzij de Oscars en er wordt in huize Kempenaar dan ook reikhalzend uitgekeken naar de bekendmaking van de Oscar-nominaties.

Er is echter één maar: ik laat me ook nog steeds regelmatig verleiden door die aanplakbiljetjes van filmfestivals. Dom, want ik heb al regelmatig art house-films gezien die dat vaantje 'winnaar op Cannes' helemaal niet waard waren. Of waarvan ik me afvroeg of er op dit filmfestival soms verboden middelen werden verstrekt, omdat die film echt niet zo boeiend was. Take bijvoorbeeld, met Jeremy Renner. Dat was geen goede film, maar je gaat aan jezelf twijfelen als je teleurgesteld bent, terwijl er vijf filmfestivalvaantjes op het voorkantje van de dvd staan.

Ik kan daaruit maar één conclusie trekken en dat is dat er veel te veel prijzen zijn. Mensen zien straks door de award-bomen het filmbos niet meer. Wat zegt een prijs nog als er driehonderd verschillende te winnen zijn? Geeft niet toch dat Steve Buscemi dit jaar niet de Golden Globe won voor beste acteur in een drama, hij wint vast wel de [vul hier een willekeurige awardnaam in] award voor zijn werk in Boardwalk Empire. Awards zijn nog maar zo weinig waard op deze manier.

Daarom zou ik graag zien dat er maar één echte filmprijs is die je dan op je hoesje mag zetten, namelijk de Oscars. Hoe meer prijzen er zijn, hoe minder ze echt waard zijn. Een Oscar betekent instant aanzien, omdat de mensen die Oscarwinnaars kiezen ook echt mensen zijn uit de filmwereld die er heel veel verstand van hebben.

De Golden Globes waren gisteren niet op de Nederlandse televisie te zien en dat vind ik dan ook prima. Ik kijk wel even in het lijstje genomineerden dat online staat, maar daarna ga ik weer gauw verder met films kijken. Immers wil ik alle Oscar-genomineerde films hebben gezien en dat kost best wat tijd. Laat de Oscar-uitreiking alsjeblieft wel op tv zijn straks, want de Olympische Winterspelen in Sotsji zijn dat toch ook?