Star Wars is al een tijdje niet meer in de bioscoop geweest. Maar intussen gaat de franchise gewoon door met
Disney+-series. Onlangs is er een nieuwe begonnen in de vorm van
The Acolyte. Dit is waarom je deze
serie moet gaan kijken.
Een nieuw tijdperk
Veel van wat er is verschenen in het Disney-tijdperk van Star Wars is op een bepaalde manier vertrouwd. De verhalen spelen zich veelal af in de tijdperken die fans van de films al kenden. De sequel trilogy was een overduidelijk uitzondering, maar in die films zaten veel bekende personages en er was ook visueel een bepaalde nostalgische factor. De films gaven niet altijd het gevoel dat je iets zat te kijken dat nog nooit eerder in beeld was gebracht.
Maar het High Republic-tijdperk waarin The Acolyte zich afspeelt is wel nieuw. Het bestaat weliswaar al een paar jaar in boeken en stripverhalen, maar in live-action hebben we het nog niet gezien (
Star Wars Jedi: Survivor komt in de buurt van live-action, maar toont uiteindelijk maar weinig van The High Republic). Bovendien is het bedacht door de huidige generatie Star Wars-vertellers. Het tijdperk bestond niet in de oude Legends-continuïteit en dus is alles wat je erover leert een verrassing.
Een andere blik op de Jedi
De Jedi zijn één van de constanten van Star Wars. Maar zoals je ze in The High Republic ziet, zag je ze nog nooit. Voorheen was de prequel-trilogie de voornaamste bron van kennis over hoe de Jedi waren voordat ze werden uitgeroeid. Maar het is inmiddels bekend dat je in die films niet echt een ideaal functionerende Jedi-orde zag.
De Jedi die we in The Acolyte zien, voelen op een bepaalde manier anders. Dat ze in vredestijd leven helpt ongetwijfeld, maar dat gevoel dat ze anders zijn wordt ook aangewakkerd doordat we meer zien van hoe de orde in elkaar steekt.
We krijgen tempels op andere planeten dan Coruscant te zien. Er wordt verwezen naar tradities en gebruiken die nooit eerder in live-action genoemd zijn. Er zijn veel meer verschillnde kleuren voor lightsabers - iets wat in eerdere high republic-verhalen al naar voren is gekomen. Je vraagt je dan toch af hoe het kan dat er in de Skywalker Saga eigenlijk alleen nog groen en blauw over is.
Het begin van het einde
Misschien gaan we er wel achter komen wat de Jedi-orde zo ingrijpend verandert. Want als we showrunner Leslye Headland mogen geloven, gaat deze serie een belangrijke vraag beantwoorden: Hoe is het de Sith gelukt om ongemerkt zoveel macht te krijgen dat ze een plan in beweging konden zetten om de Jedi te verwoesten?
Hoewel The Acolyte zich honderd jaar voor The Phantom Menace afspeelt, lijkt dit dus een essentiële serie te worden als je nog vragen hebt over de prequels. Star Wars is verrassend vaak op zijn best als het een nieuwe dimensie geeft aan eerdere verhalen. Als hier het begin van het einde van de Jedi wordt ingezet, honderd jaar voordat de Jedi het echt doorhebben, belooft dit een interessante serie te worden.
Intrige alom
Toen the Acolyte werd aangekondigd, werd hij omschreven als een soort mystery thriller. Na twee afleveringen is goed duidelijk waarom. De serie is niet te verglijken met bijvoorbeeld een Scandinavisch moordmysterie, maar er zijn veel vragen die om een antwoord vragen.
Wat is bijvoorbeeld de reden voor de moorden die het verhaal in gang zetten? En wie zit er echt achter? Er loopt een personage rond waarvan meerdere anderen zeggen dat ze haar hebben zien sterven. Hoe zit dat? Het is te vroeg om te zeggen of de serie daar uiteindelijk een bevredigend antwoord op heeft, maar voor nu willen we graag meer zien.
Open kaart
Een grote reden dat deze serie niet lijkt op een Scandinavisch moordmysterie is dat de moord niet echt het mysterie is. Officiële samenvattingen lieten het lijken alsof het oplossen van de moord het verhaal van de serie zou zijn, maar in werkelijkheid speelt de serie open kaart. Je weet vanaf het begin wie het heeft gedaan en ook hoe.
Veel dingen die in een detectiveserie grote onthullingen zouden zijn, weet je in The Acolyte al na één aflevering. Star Wars wil het vaker laten lijken alsof een nieuw project over één ding gaat, terwijl het eigenlijk over iets anders gaat. Dat is in tijden niet zo duidelijk geweest als in The Acolyte. Alle eerdergenoemde intrige wordt flink versterkt doordat de serie totaal niet geheimzinnig doet over dingen waarbij je dat wel verwacht.