Zoo Tycoon Review

Dieren in een dierentuin hebben iets schattigs: die ene giraffe of die ene leeuw lijkt opeens aaibaar, zo dichtbij en zo mooi. Dat die beesten gevaarlijk zijn en in het wild horen te leven, schijnen we vaak niet te beseffen. Dierentuinen roepen bij de meeste mensen warme gevoelens op en Microsoft speelt daar op in door met een nieuwe dierentuin game te komen: Zoo Tycoon.

Zoo Tycoon is een simulatiegame, waarbij jij opperhoofd wordt van een dierentuin. Niet langer is de leeuw de koning van het rijk, maar ben jij dat. Want jij bepaalt hoe je dierentuin gebouwd wordt, wat voor beesten daar in thuis horen en welke bijbehorende attracties erbij mogen horen. Alles met maar één doel voor ogen: bezoekers aantrekken, die tevreden houden en veel geld verdienen.

Dat klinkt leuk, maar Zoo Tycoon is lang niet zo leuk als je als Tycoon liefhebber van te voren zou denken. De game is nogal makkelijk en lijkt met de weinige diepgang zich meer dan anders te richten op kinderen en de casual gamer. Tel daarbij op dat de opties niet heel erg uitgebreid zijn, en je krabt jezelf even achter de oren dat het spel voor de volledige prijs aangeboden wordt. Twintig euro was meer op z'n plaats geweest.

Zoo Tycoon biedt vier modi aan: Training, Freeform, Challenge en Campaign, waarbij zonder twijfel de Campaign het leukste is. Een training modus doorlopen kan, maar is niet noodzakelijk. Zelfs mensen die nog nooit een Tycoon game hebben gespeeld, kunnen zo met de Campaign aan de slag. Zo ingewikkeld is het namelijk alemaal niet. In je scherm staan een paar opdrachten en die moet je in een bepaalde tijd uitvoeren.

In het begin is je dierentuin nog klein en aardig kaal. Dus aan jou de taak om de boel op te leuken. Die besturing werkt erg simpel; met een paar snelle bewegingen op wat knopen bouw je zo complete savanna's na of andere natuurgebieden, waarna er met een helikopter wat dieren gedropt worden. Wil je een ballonwinkel of iets anders aan je bezoekers aanbieden? Geen probleem. Dat kun je snel kopen en neerzetten waar je wilt.

De game is erg gebruiksvriendelijk: zodra je ergens iets bouwt, worden er meteen paden naartoe geleid en wordt je gebied dus uitgebreid. Het enige wat jij vervolgens kunt doen, is de boel een beetje opleuken: een standbeeld neerzetten, boompjes ter decoratie en dat soort dingen. Dat bouwen is heerlijk en je voelt je dan ook zowaar een kind in een ballenbak. Gewoon niet nadenken en lol maken.

Al moet je wel een beetje nadenken en je gezonde verstand gebruiken. Want geld wordt niet vanzelf verdiend. De dieren hebben eten en verzorging nodig. En dus is het aan jou de taak om voor voedsel te zorgen. Je kunt gewoon een bak met eten in hun gebied neerzetten, maar leuker is het om de beesten zelf te voeren. Dan kun je een bak aan de zijkant laten bouwen en ze met de hand voeren. Gezegd moet worden dat die besturing niet altijd vlekkeloos werkt.

Zodra je een giraffe een banaan wilt geven, sta je soms als voor aap omdat dat beest maar niet wil komen. Al wordt geduld beloond. Dat voeren kun je overigens met de Xbox 360 controller doen, alsook met Kinect. Meerdere van die soort kleine handelingen kunnen via Kinect uitgevoerd worden, al is de vraag wat de toegevoegde waarde is. Het is niet dat wanneer jij je arm uitreikt, je het gevoel krijgt écht in een dierentuin te zijn. Maar goed, voor de kleinere gamers onder ons zal het ongetwijfeld wel iets leuks hebben. De volwassen gamer vindt een normale besturing met controller prima.

Gelukkig kan dat dus. Hoewel Zoo Tycoon leuk is om te spelen, is de game lang niet zo leuk als voorgaande Zoo Tycoon games. Daarvoor blijft de game te veel aan de oppervlakte en heb je na een paar uur spelen het allemaal wel gezien. Er zijn maar een paar diersoorten om aan te schaffen - weliswaar veel variaties van leeuwen, olifanten en dergelijke -, maar echt uitzonderlijke diersoorten in je eigen pretpak zetten, behoort niet tot de opties. Zoo Tycoon is dan ook oppervlakkig en mainstream gemaakt en dat is jammer.

De opties in de game zijn redelijk beperkt en naast de campagne voegt de rest niet zoveel toe. Het zijn opties die geforceerd aanvoelen om de levensduur van de game te rekken, en daar blijven de minpunten niet bij. Grafisch is de game niet heel mooi. De haren van een giraffe wil je kunnen tellen, bij wijze van. De game had veel gedetailleerder kunnen zijn. Nu schijnt de Xbox One versie er een stuk realistischer en mooier uit te zien, maar een Xbox 360 eigenaar heeft niet zoveel aan die informatie. Het is niet dat je voor 500 euro een Xbox One aanschaft voor enkel een dierentuingame.

Tot slot is de besturing wat ouderwets: continu door menuutjes met tabbladen scrollen om voorzieningen te bouwen, beesten te voeren, te kopen enzovoorts. Het is een vrij saai en statisch gebeuren. Voor een game anno 2013 verwacht je een andere manier van simuleren dan de manier waarop dat in Zoo Tycoon gebeurt. Daardoor voelt de game afgeraffeld aan. Leuker was het geweest om wat meer interactie te hebben: dat je bijvoorbeeld een beest koopt en dan op het beest zelf kunt klikken en weer dingen kunt doen. Het is er helaas allemaal niet bij.

Al met al is Zoo Tycoon een redelijk vermakelijke game, maar waarbij de prijs-kwaliteitverhouding ver te zoeken is. Want 45 euro voor een spelletje dat weinig diepgang kent, niet zo mooi oogt en na een paar uur al in herhaling treedt is veel, maar dan ook te veel van het goede. Het initiatief om een nieuwe dierentuingame te bouwen is goed en de eerste indruk op de Gamescom was goed. Maar helaas blijkt, nu, de gehele uitwerking wat minder uit de verf te komen. Daarmee is Zoo Tycoon een aardig tussendoortje voor een gamer die niet veel diepgang zoekt, maar dan alleen als budgetbaktitel.