Yooka Laylee and the Impossible Lair Review - Tof maar ook erg frustrerend

Yooka en Laylee zijn terug in misschien wel één van de meest onmogelijke avonturen ooit. Samen moeten ze een gigantisch level overleven zonder dood te gaan. In dat level, 'The Impossible Lair', nemen ze het regelmatig op tegen Capital B, de grote schurk van hun eerdere avontuur. In de Yooka Laylee and the Impossible Lair review konden we dat level niet klaren zonder eerst een heleboel andere fratsen uit te halen.

Toen Playtonic Games Yooka-Laylee aankondigde werden we positief verrast. De oude, vertrouwde werelden van 3D-platformers werden weer tot leven gewekt, zoals we dat gewend waren van de ware klassiekers. Waar iedereen graag had gezien dat Rare een nieuwe Banjoo-Kazooie uit de grond zou stampen, kregen we een soortgelijke game met daarin een kameleon en vleermuis in de hoofdrol. Uiteindelijk werd het een vrolijke cartooneske game, die hier en daar zijn mankementen had, maar over het algemeen zeer vermakelijk was.

Nu is het tijd om voor de tweede keer met deze malle wezens op reis te gaan. Vergeet die prachtige 3D werelden en bekijk deze game meer vanuit het oogpunt van andere Rare-klassiekers. Zo lijkt het meer alsof Yooka-Laylee and the Impossible Lair zijn inspiratie heeft gehaald uit de behaarde Nintendo-aap Donkey Kong.

Beleef het avontuur in een 2.5D-platformer met bijzonder gedetailleerde levels. Je hebt één doel: zoveel mogelijk bijen bevrijden. Deze bijen zullen je bijstaan in een avontuur, waarbij je alle bijen goed kunt gebruiken om ooit een kans te maken in één van de grootste platformlevels die je je als speler kunt indenken. Een level waarbij je regelmatig het onderspit zal delven.

Alhoewel de hoofdstukken in dit spel redelijk gemakkelijk starten, begint de game gedurende de speelsessie steeds moeilijker te worden. Levels worden volgestopt met obstakels en al snel doorloop je levels waarvoor je toch de nodige concentratie moet opbrengen om ze te halen. Soms is het spel dan ook onnodig moeilijk, waarbij de moeilijkheid pas echt aanbreekt bij The Impossible Lair.

In theorie kan je Capital B al direct verslaan zonder eerst heel het spel echt uit te spelen. In de praktijk is dit een onmogelijke taak zonder bijna aan de zuurstofbehandeling te beëindigen van de stres. Het meest irritante is dat je met gemak een kwartier aan gameplay weggegooid als je game over gaat en dan datzelfde level dus weer helemaal vanaf het begin dezelfde fratsen moet uithalen.

Dit hele avontuur is dan ook eigenlijk onmogelijk zonder je bijenvriendjes. Zoals het een ware platformer beaamd, verzamel je niet alleen bijen voor je bijenkolonie. Zo zijn er ook de zogenaamde T.W.I.T. munten, die een beetje doen denken aan de letters in Donkey Kong Country-games. Elk level heeft er vijf en je voelt je een ware detective als je er eindelijk weer eentje spot.

Daarnaast kun je Quils (soort van veren) verzamelen en kun je door gekke puzzels in de overworld op te lossen, hoofdstukken zodanig manipuleren dat je hetzelfde level op een totaal andere manier kunt beleven. Denk bijvoorbeeld aan een bevroren setting of een level waarbij zoveel wind is toegevoegd dat je van je sokken wordt geblazen. Er zijn dan weer nieuwe collectibles voor je verzameling. Je bent uren bezig met het verzamelen en puzzelen in de levels en overworld, waarvan elk platformerhart harder gaat bonzen.

Ook werden wij flink enthousiast van de grote hoeveelheid tonics die we in dit spel konden verzamelen. Iedereen die de vorige Yooka Laylee-titel nog herinnert zal deze nog herkennen als drankjes die je een stapje vooruit kunnen helpen. Dit keer heb je tonics die het spel zowel makkelijker als moeilijker kunnen maken. Zo kun je vijanden googly eyes geven, waardoor ze allemaal één extra leven krijgen. Je moet dan twee keer tegen ze aan rollen of op ze springen om ze af te maken.

Wanneer je het jezelf moeilijker maakt, wordt je wel extra beloond, want aan het einde van het level worden dan je Quils verdubbeld. Als je besluit om het jezelf makkelijker te maken krijg je juist minder Quils. Verder kun je Yooka en Laylee een verschillende retro game look meegeven of de game tijdelijk in een ware film noir veranderen. Als je echt zin hebt om jezelf uit te dagen is er zelfs een tonic die het hele scherm kantelt, waardoor je over het plafond loopt. Het bevrijden van bijen en verzamelen van al die collectibles, houdt je honingzoet.

Ook de overworld zit vol met verrassingen, waardoor het leuk is om beetje bij beetje meer omgevingen voorbij te zien komen. De overworld voelt bijna als een level op zichzelf, omdat je steeds weer puzzels voorgeschoteld krijgt die nieuwe boeken onthullen. Elk broek brengt je naar een nieuw hoofdstuk binnen het verhaal van Yooka Laylee and the Impossible Lair.

Die puzzels steken erg tof in elkaar en gaan vaak samen met een heleboel humor. Zo moet je haaien afleiden omdat ze graag hun tanden kapotbijten in het metaal van een winkelkarretje, wat je na het spelen op fantastische wijze bijblijft! Er zit voldoende in dit spel om je urenlang als een zombie voor de televisie te laten zitten, omdat je geen afscheid wilt nemen van de game.

Toch zijn er enkele momenten in het spel dat de frustratie zodanig toeneemt dat je bijna de neiging krijgt om je console het raam uit te gooien. Dit gebeurt wanneer je wordt gedwongen om zoveel mogelijk collectibles te vinden. Om nieuwe levels vrij te spelen wordt je namelijk een betaalmuur voorgehouden, waarbij een slang jou bijna als zijn persoonlijke slaaf inzet om zoveel mogelijk T.W.I.T-munten te verzamelen.

Regelmatig kom je bij een muur aan en heb je weer te weinig munten, waardoor je levels opnieuw moet spelen om verder in het avontuur te komen. De eerste keer is dit nog wel acceptabel, maar al snel blijkt het een terugkerend gameplayelement te zijn dat gaat vervelen. De hoeveelheid T.W.I.T-munten die je nodig hebt, nemen alsmaar toe en jij blijft maar betalen! Op het moment dat je eindelijk het bericht krijgt dat je de laatste betaalmuur hebt gehad, vindt de slang wel nieuwe manieren om je geld uit handen te nemen.

De frustraties stoppen niet alleen bij dit gameplayelement, maar ook bij de grote hoeveelheid bugs die aanwezig zijn in de Nintendo Switch-versie van dit spel. Tijdens het spelen van deze versie gebeurde het regelmatig dat een puzzel in de overworld onoplosbaar was door een bug. Op verschillende momenten moet je een doos van een hoog plateau naar beneden duwen.

Dat duwen gaat prima, maar het is meerdere keren voor gekomen dat zo'n blok dan in de lucht bleef zweven. Hierdoor wordt het onmogelijk om de puzzel op te lossen en moet je maar hopen dat het blok ooit naar beneden valt, iets wat alleen lukte nadat het spel opnieuw werd opgestart. Ook in de levels treden nog wel eens fouten op, want je kunt tijdens het rollen vast komen te zitten in kleine ruimtes. De Switch-versie heeft tevens ook de nodige problemen met de framerate die het plezier omlaag halen.

Vooralsnog zijn deze schoonheidsfouten alleen opgedoken in de Nintendo Switch-versie van Yooka-Laylee and the Impossible Lair en kan Playtonic Games deze fouten nog oplossen door een patch. Wanneer je door de fouten heenkijkt, is dit een maf avontuur waar je tientallen uren plezier aan zult beleven. Deze game weer boordevol interessante en grappige content dankzij de cartooneske humor die je constant laat lachen. Je kunt met veel plezier op ontdekkingstocht in de verschillende werelden van Yooka-Laylee en ergens voelt de game ook als een nostalgische kick voor iedereen die ooit de ouderwetse platformgames van Rare heeft gespeeld.

Wanneer de fouten zijn opgelost is Yooka Laylee echt een aanrader om met volle teugen van te genieten! Door alle frustraties rondom betaalmuren en telkens opnieuw moeten beginnen in The Impossible Lair, wordt Yooka Laylee een platformer die niet voor iedereen even vermakelijk blijft. Enkel voor de doorzetters!