Wonderbook: Diggs Nightcrawler Review

Wonderbook, het nieuwe technologische bedenksel van Sony, kende een valse start. Door een aantal tekortkomingen en fouten in Book of Spells kwam het magische boek in een verkeerd daglicht te staan. De game werd geteisterd en bekritiseerd en dat zorgde meteen voor scepsis voor de volgende Wonderbook-titel: Diggs Nightcrawler. Maken we nu wél kennis met de mogelijkheden, toepassingen en functionaliteiten die voor het boek in het verschiet liggen?

Dat hangt natuurlijk volledig van de games af. Ter vergelijking: de bewegingsgevoelige Kinect-sensor is een intuïtieve en evolutionaire uitvinding, maar de vele mogelijkheden van het ding worden in bijna geen één game optimaal benut. Nu is Book of Spells een PlayStation 3 titel en geen Xbox 360 game, de vergelijking is vrijwel hetzelfde: een game die eigenlijk te gemakzuchtig met het boek omging en maar een beetje op safe speelde.

Sony gaat met Diggs Nightcrawler in de herkansing en wil de boekenwurmen nu een volwaardige game voorschotelen door van alle functionaliteiten gebruik te maken. Daarmee is verhaalvertelling een belangrijk element. Immers is Diggs Nightcrawler een verhaalgedreven game. Gebaseerd op het film noir concept uit de jaren ‘40 waarmee games als LA Noire en Sly Cooper grote successen boekten. De stijl en sfeer van oude misdaadfilms waarvan de hoofdfiguren in een bedreigende en nihilistische wereld leven, vallen nog altijd in goede aarde. Met op de achtergrond ouderwetse trompetten die het grimmige en donkere sfeertje compleet maken. De werken van Edward Hopper, die prachtig film noir in kleur kon tekenen, zijn als leidraad gebruikt voor de charmante visuele aankleding. Van donkere steegjes, clubs tot kleurrijke boerderijtjes en haventjes: de variatie is groot in Diggs Nightcrawler.

De focus in Diggs Nightcrawler ligt door de lage instapdrempel duidelijk op kinderen, maar uiteindelijk kunnen ook oudere spelers ervan genieten. Dat is volledig te danken aan het verhaal. Als Wonderbook-gebruiker ben jij een personage. Door bladzijdes om te slaan en te kantelen met het boek help je hoofdrolspeler Diggs een handje. De boekenwurmdetective, gehuld in bijpassende regenjas en speurhoed, wordt er in geluisd en verdacht van moord op één van zijn beste vrienden: het wandelende eitje Humpty Dumpty. Aan jou en aan Diggs om deze moord op te lossen en je naam te zuiveren. Dit zorgt voor een verhaal waarin bedrog en mysterie niet onbespaard blijven.

Wat personages betreft is Diggs Nightcrawler pure nostalgie. Van Itsy Bitsy Spider tot de Drie Blinde Muizen en de Drie Biggetjes: ze zijn allen een knipoog naar oude Amerikaanse televisieseries. Zoals bekend is Wonderbook zo geconstrueerd dat aan de randen symbolen zijn verstopt, zodat er uit gelezen kan worden wanneer een pagina wordt omgeslagen. Zo kregen we een voorbeeld van een hotelkamer (een plaatsdelict in dit geval) dat mooi uitgevouwen werd naarmate de pagina verder werd omgeslagen.

Best bijzonder om te zien, al reageert het boek soms niet helemaal correct op je handelingen. Gevolg is dat je met het boek voor de Eye gaat zwaaien, waarna het vaak wel weer werkt. Toch kan dit de kleinere gamers onder ons afschrikken. Gelukkig zijn dit slechts de enige problemen waar we tegenaan liepen. De manier waarop Sony het hele boekenthema hier in heeft verwerkt, is ingenieus. Elke bladzijde staat namelijk voor een nieuwe omgeving. Als je het boek zoveel graden draait, kom je weer in nieuwe cameraperspectieven terecht. Soms moet je het boek ook verschuiven als Diggs bijvoorbeeld extra licht nodig heeft. Als jij dit hem geeft, kan hij bepaalde voorwerpen beter observeren.

Diggs gedraagt zich als een ware compagnon. Hij geeft je tips, bekritiseert je als je het fout doet en attendeert je op dat het allemaal wel erg lang duurt. "Hey kid, we gotta move on!” is een zin die vaak voorbijkomt als je maar een beetje loopt te klooien. De Move-controller wordt vaak toepasselijk gebruikt als vergrootglas en later in het avontuur ook als camera. Je zult dus bepaalde dingen moeten fotograferen om complexe moordzaken goed op te kunnen lossen.

Helaas duurt het avontuur niet zo lang. Het is opgedeeld in drie hoofdstukken met elk twaalf pagina's. Binnen twee á drie uurtjes rollen de credits alweer over je scherm en zit het er op. De game nodigt je – ook door de vrij lage moeilijkheidsgraad - niet echt uit om het verhaal voor een tweede keer te doorlopen. Maar goed, het spel wordt op de PlayStation Store voor vijftien piek aangeboden en in combinatie met het Wonderbook betaal je het dubbele. Voor zoiets innovatiefs zijn dat natuurlijk kinderachtige bedragen.

Wonderbook: Diggs Nightcrawler is geen game. Het is een interactief verhaal doorspekt met spanning, intriges en humor waarbij je een boek gebruikt om de gebeurtenissen goed af te laten lopen. Misschien dat Sony de game had kunnen ontwikkelen met de oudere gamer in het achterhoofd, want in deze staat is Nightcrawler een vrij makkelijke en vooral korte game. Hier en daar strubbelt de besturing ook nog eens tegen, maar dat is mierenneuken. Diggs Nightcrawler omvat een tof verhaal en maakt eindelijk optimaal gebruik van het wonderboek. En dat verdient-ie.