Wii U Review

Morgen is het zover: dan ligt Nintendo’s nieuwste spelcomputer in de winkels, de Wii U. De console is de opvolger van de Wii en verschijnt in twee modellen, met 8 gigabyte (witte uitvoering) en met 32 GB (zwarte uitvoering). De XGN redactie heeft uitgebreid het 32GB-model al dagen in handen gehad en vertelt jou wat het apparaat precies te bieden heeft!

Twee versies te koop
Er zijn dus twee modellen die te koop zijn. Het voordeligste is rond de driehonderd euro of nog minder, afhankelijk van waar je de Wii U precies koopt. Dit is een witte spelcomputer met 8 GB. Dat is weinig geheugen, slechts drie gigabyte daarvan is bestemd voor games. Wel is het zo dat op beide Wii U versies extern geheugen eraan gekoppeld kan worden, zoals een USB-stick of externe harde schijf. Wil je een zwarte versie of standaard iets meer geheugen ingebouwd, dan kom je meteen al uit op de 32GB-versie die ongeveer vijftig euro meer kost. Voor dat bedrag krijg je dan de game Nintendo Land erbij (de witte versie wordt zonder games geleverd), alsook wat extra accessoires. Bij het 32GB-pakket zit een sensorbar, een GamePad Cradle en een Wii U GamePad stand. Deze extra accessoires krijg je niet bij het 8GB-pakket. Welke versie je ook koopt, voor allebei geldt dat Wii discs kunnen gewoon afgespeeld worden.

Nintendo zoekt vernieuwende besturing
Hoe dan ook, Nintendo zoekt de laatste paar jaar vernieuwing als het gaat om de besturing van games. In 2006 bracht het bedrijf de Wii op de markt die zich liet kenmerken door motion controls, wat simpelweg neerkomt op gespring en gezwiep voor de tv. Een doorslaand succes, en niet voor niets reageerden Sony en Microsoft hierop door met iets soortgelijks te komen. Sony kwam met de PS Move en Navigation controller op de markt en Microsoft met Kinect.

Het voortouw nemen, dat is belangrijk, moet Nintendo gedacht hebben. Zeven jaar geleden was het Microsoft die het eerst een nieuwe spelcomputer lanceerde, dit keer is het Nintendo. Niet meer gaat het om actief meedoen voor de tv, wel hamert Nintendo op innovatie van de besturing met de GamePad als nieuw speeltje.

GamePad: touchscreen en controller ineen
De GamePad is een controller met een touchscreen van 6,2 inch. Dat is behoorlijk groot en dus zeer prettig om naar te kijken. De GamePad bevat veel technische snufjes waaronder accelerometer, camera, microfoon, twee speakers, twee circlepads en natuurlijk diverse knoppen om te besturen. Hoewel je door de grootte wellicht geneigd bent te denken dat de GamePad zwaar in de hand ligt, is het tegengestelde waar. De controller weegt weinig en ligt zeer prettig in de hand door een goede grip aan de achterkant. Toch moet wel gezegd worden dat als je lange speelsessies maakt van zo’n vijf à zes uur achter elkaar, de GamePad wel een beetje zwaar wordt en je dan beter verder over kunt gaan op een andere besturing.

Ondersteuning Wii-controllers
Gelukkig is dit met Nintendo geen enkel probleem. De Wii U is zeer gebruiksvriendelijk als het op de besturing aankomt. Niet alleen is er los een aparte controller te koop, de Wii U Pro Controller, ook ondersteunt de Wii U de besturingen van de Wii. Dus als jij een Classis Controller, Pro Classic Crontoller of Wiimotes in huis hebt: vooral houden, want die kun je altijd aansluiten en dus even de GamePad met rust laten als je wilt.

Toch zijn die besturingen lang niet zo geavanceerd als de GamePad. Met de GamePad heb je het gevoel een tablet of handheld in handen te hebben. Welke opties je precies gebruikt hangt echt af van de game die je speelt en zelfs dan kun je nog vaak bepalen hoe actief er wel of niet gebruik van te maken. Bij New Super Mario Bros. U is er sprake van off tv-play. Dat lijkt heel saai, omdat de GamePad dan eerder als handheld fungeert dan als nieuw stukje technologie. Toch heeft het ook wel zijn charmes. Iemand anders kan tv kijken, of jij gaat even op bed liggen en speelt gewoon je Mario game verder. Best makkelijk eigenlijk! Andere games zullen interactiever gebruik maken van de opties, bijvoorbeeld FIFA 13.

Voor- en nadelen GamePad
Qua touchscreen is er sprake van een mooi helder beeld en wat helemaal verbazingwekkend is, is het goede geluid. Niet alleen komt er geluid uit je tv, ook kan er geluid uit de GamePad komen dankzij de ingebouwde speakers. Het is optioneel of je dit aan- of uitzet. Hoewel de controller aangenaam in de hand ligt en het goed is dat er twee thumb sticks aanwezig zijn is er wel een nadeel en dat is de rechter thumb stick. Deze bevindt zich rechts bovenaan, boven de knoppen en mensen met kleine handen zullen bij bepaalde games problemen ondervinden. Ondergetekende kon op die manier FIFA 13 bijvoorbeeld niet lekker spelen en schakelde daardoor over naar een Wii Classic Pro Controller. De afstand om met de duim tussen thumb stick en de knoppen te verschuiven is namelijk net iets te groot. Een probleem dat zich bijvoorbeeld niet voordoet bij de PlayStation en Xbox 360 controller wegens een ander design. Daar bevindt de thumb stick zich onderaan de controller.

Een ander nadeel van de GamePad is de accuduur. Deze gaat maar drie tot vijf uur mee en moet dan weer opgeladen worden. Nintendo is niet zo’n held als het gaat om batterijduur, wat toch wel een gemis is. Niet zo’n groot nadeel, maar waarvan de vraag is of het echt iets zal toevoegen is dat de GamePad als afstandsbediening gebruikt kan worden. Via een tv-knop kan de tv bediend worden, zonder dat de Wii U aan moet. Leuk, maar wie zal dat echt actief gaan gebruiken? Een normale afstandsbediening ligt fijner in de hand.

Mooi design
Genoeg over de GamePad. Niet onbelangrijk om nog wat te vermelden over de Wii U zelf en de opties daarvan. De Wii U kent een mooi strak design en is qua grootte vergelijkbaar met de Wii. De console werkt bovendien met een zelfde soort sensorbalk als de Wii. Sterker nog: deze kan zelfs gebruikt worden, want die balk zit niet bij de goedkoopste Wii U, het 8GB-model geleverd. Een mooi design dus, waarbij zwart bij velen de voorkeur zal genieten en niet de goedkope witte versie. Al is dat natuurlijk puur een smaakdingetje.

Surfen op de Wii U
De Wii U kan geen films afspelen, dus een blu-ray- of dvd-speler zoals de andere twee consoles dat nu hebben, is er niet bij. Best een gemis voor de mensen die nog geen een spelcomputer in huis hebben. Wel maakt Nintendo meer dan voorheen gebruik van internetmogelijkheden. Zo kan er op het apparaat zelf uitvoerig op het internet gesurft worden, al is dat inmiddels een tikje achterhaald. Nu doet men dat sneller via een tablet, smartphone of laptop in plaats van dit straks actief op de Wii U te doen. Toch is het internet wel belangrijk omdat de Wii U, anders dan de Wii, echt inspeelt ook op de hardcore gamers. Niet alleen is het een apparaat voor familie, ook voor die hard gamers. Dit merk je aan de line-up van games (denk bijvoorbeeld aan Mass Effect 3: Special Edition en Tekken Tag Tournament 2); spellen die online gespeeld moeten voor de multiplayer.

Tof apparaat
Hoe de Wii U uitpakt op de lange termijn is een vraag die nu niet beantwoord kan worden. Hoe zit het met extra services die nog uit moeten komen, Miiverse en dergelijke? Dat weten we nu niet. Wat we nu wel weten is dat de Wii U een mooi apparaat is. Lang niet zo baanbrekend als de Wii een aantal jaar terug, maar zeker een gelikt apparaat. De console heeft een paar mooie titels, zowel voor de familie, als voor de doorgewinterde gamer en kan qua verbeterde grafische mogelijkheden ten opzichte van de Wii een lange tijd mee. De GamePad heeft veel toffe functies, enkel de plaatsing van de rechter thumb stick komt niet altijd goed uit de verf. Maar afgezien daarvan en de korte accuduur, valt er weinig op de Wii U aan te merken. Voor 326 euro heb je het 32GB-model al in huis en dat is zeer nette prijs voor deze nieuw spelcomputer.