Warlock: Master of the Arcane Review

In de meeste strategiegames worden oorlogen uitgevochten door mensen. In Warlock: Master of the Arcane zul je met legers boordevol magische wezens aan de slag gaan, met vaak knappe gevolgen.

Er wordt wel eens gezegd dat fantasie geen grenzen kent. Fantasievolle games kennen dan ook vaak allerhande gekke personages, uitgebreide werelden en diepgaande achtergrondverhalen. Genoeg dus om je bezig te houden voor een hele lange tijd. Warlock: Master of the Arcane is qua uiterlijk misschien een van de meer fantasierijke games van het afgelopen jaar, maar kan het spel je wel zoet houden? In beide impressies vonden we de A.I. en de mogelijkheden om je stad uit te bouwen, erg ondermaats. In deze recensie zoeken we voor je uit of ontwikkelaar Ino-Co Plus deze problemen heeft weggewerkt.

Vechten om de kroon
Ardania, het machtige land waarin Warlock: Master of the Arcane zich afspeelt, is in grote rouw. De koning is dood en er moet een nieuwe heerser aangeduid worden. De drie grote facties kunnen maar niet tot een besluit komen en eisen zelf de troon op. Al snel breekt er oorlog uit in het eens zo vredige Ardania. De laatste leider die recht blijft staan, mag zichzelf tot koning kronen. Eenvoudig is de strijd echter niet, want sommigen krijgen hulp van magische en mythische wezens, magiërs en allerlei enge monsters.

Gelijkenissen met Civilization
Wie pas van start gaat met Master of the Arcane, zal veel gelijkenissen zien met de Civilization franchise. Zo bestaat de map uit allerlei zeshoekige vlakken waarop je personages zich kunnen voortbewegen en wordt je grondgebied groter naarmate je stad meer invloed heeft. Ook het vechtsysteem is helemaal hetzelfde. Om de beurt kun je je troepen enkele vakjes opschuiven en dus ook laten aanvallen. Al deze punten komen bijna rechtstreeks uit de Civilization games, maar dat betekent niet dat het hier om minpunten gaat, integendeel. Zo is oorlog voeren het leukste deel van de game.

Magisch leger
Trollen, reuzen, weerwolven, elfen, skeletten, magiërs... Er zijn meer dan genoeg mogelijkheden om een uitgebreid en gevarieerd leger samen te stellen. Alle eenheden hebben bepaalde plus- en minpunten, al zul je deze snel leren kennen. De balans tussen de troepen zit helemaal goed en slim nadenken vormt de sleutel tot de overwinning.

Merk je echter dat je aan de verliezende hand bent? Dan kun je machtige tovenaars te hulp roepen. In Master of the Arcane draait alles om het onderzoeken van magische spreuken. Technologische vooruitgangen zijn minder belangrijk en de meeste grondstoffen zul je besteden aan je tovenaars. Hierdoor krijg je erg sterke spreuken ter beloning, die je na verloop van tijd over de hele map kunt inzetten. Bliksemschichten, aardbevingen, gloeiende lava en nog veel meer krachten zullen je ter beschikking staan. Spreuken kun je bovendien verdienen door tempels te bouwen op heilige plekken. Het kan dus lonen om de map te verkennen en zo op oude magische geheimen te stuiten.

Weinig diplomatiek
Oorlog is een sterktepunt, maar schuilen er ook nog diplomatieke mogelijkheden achter dit alles? Helaas niet, je zult praktisch geen diplomatiek moeten voeren aangezien iedereen zijn eigen plekje op de troon wil hebben. Dit verzwakt de sfeer van het spel en maakt het heersen over een factie een beetje eenzijdig. Niet dat je geen andere zaken hoeft te regelen. Het uitbouwen van steden is nog steeds erg belangrijk, al zijn je mogelijkheden beperkt. Wanneer je een stad begint uit te bouwen tot een oorlogsmachine of een handelsstad, is er vaak geen weg meer terug. Bovendien is het uitbouwen van een stad ook niet zo lastig, je moet gewoon steeds gebouwen en mogelijkheden aanklikken die dezelfde bonussen opleveren. Met je dorpelingen hoef je niet echt rekening te houden.

Ontbrekende multiplayer
Ook de A.I. is niet erg diepgaand. Op de 'normale' moeilijkheidsgraad zullen zelfs beginnende strategen met gemak de overwinning halen en ook op de hoogste moeilijkheidsgraad zullen de meesten nog goed hun mannetje staan. Het aanvallen van steden is een zwaktepunt van de A.I. en zelfs met erg weinig troepen zul je een relatief groot leger kunnen afslaan. Normaal zoeken meer ervaren spelers hun uitdagingen online op door tegen andere strategen te spelen. Dit is helaas niet mogelijk aangezien Warlock: Master of the Arcane geen multiplayer modus bevat. Erg jammer, en dat kan ook gezegd worden van het aantal bugs dat nog steeds aanwezig is. Zo is het maar al te vaak onmogelijk om de 'vernietig gebouw'-knop aan het werk te krijgen.

Sprookjesachtige wereld
De gameplay is misschien niet zo diepgaand, maar de graphics zijn dat des te meer. De wereld rondom je is enorm kleurrijk en sprookjesachtig. Blauwe rivieren, rode, brandende stenen aan de voet van een vulkaan, bossen, grasvelden, zeeën, bergen. Alle soorten landschappen worden met elkaar gemengd tot een knap geheel. De gebouwen lijken uit de middeleeuwen te komen en de vele soorten verschillende troepen mixen mooi met het landschap. De wereld is ook zeer levendig. Wilde wolven, reuzen en bandieten duiken om de haverklap op en kunnen je aanvallen wanneer je hun territorium betreed.

Strategieliefhebbers, geef het een kans
Helaas is Ino-Co Plus er niet in geslaagd om alle problemen op te lossen. De A.I. is nog steeds ondermaats en de ontbrekende diplomatieke opties kunnen voor een eenzijdige ervaring zorgen. Toch kent de campagne pittige momenten wanneer je op de hoogste moeilijkheidsgraad speelt. Helaas is dit maar een matige troost voor de ontbrekende multiplayer modus. Ondanks de minpunten, is Warlock: Master of the Arcane toch de moeite om te spelen, vanwege de fantasievolle personages en facties. Bovendien nodigt de sprookjesachtige wereld je uit om alle hoekjes van de map te ontdekken. Een topper is Master of the Arcane niet geworden, maar voor slechts 20 euro kun je het spel toch zeker een kans geven.