Walking with Dinosaurs 3D (film) Review

BBC Earth heeft al meerdere keren bewezen dat zij prachtige natuurfilms kan maken. Deze keer ging ze de ultieme uitdaging aan om de miljoenen jaren geleden uitgestorven dinosaurus naar het witte doek te brengen. Door middel van een speels avontuur met de kleine dino Patchi, neemt BBC ons mee 70 miljoen jaar terug in de tijd naar de oude gigantische reptielen.

Toen de dinosaurus twintig jaar geleden voor het eerst in de bioscoop verscheen met het eerste deel van Jurassic Park, was het al snel duidelijk dat de dino bij veel mensen voor veel verwondering zorgt. Sindsdien blijven de reusachtige reptielen een populair fenomeen onder zowel kinderen als volwassenen. Het idee dat er miljoenen jaren geleden enorme, angstaanjagende beesten de wereld domineerden, is iets fascinerends waar we maar weinig voorstelling van hebben. BBC Earth creëert met Walking with Dinosaurs 3D een uitermate realistisch beeld van de uitgestorven wereld en maakt deze met een animatiefilm vol avonturen, toegankelijk voor jong en oud.

In Walking with Dinosaurs 3D volgen we de kleine Patchi. Hij is een pachyrhinosaurus, een logge planteneter met grote oren en horens op zijn neus. Alleen is Patchi een stuk kleiner dan zijn broertjes en wordt hij in de eerste vijf minuten van de film al verscheidene keren een loser genoemd. We kijken toe hoe hij in het koude Alaska langzaam opgroeit tot een volwassen dino en de strijd met zijn broer aangaat om de leiderschap van de kudde. Het verhaal van Patchi is een luchtig drama over liefde, broederschap, doorzettingsvermogen en moed.

De verteller van het verhaal is een kleurrijke vogel, met de stem van Johnny Kraaykamp Jr. Deze vogel reist mee op de rug van de kleine dinoheld en voorziet de film van een educatief achtergrondverhaal, met hier en daar een humoristische opmerking om het luchtig en toegankelijk te houden voor het jonge publiek.

Bij elke nieuwe dinosoort wordt het verhaal kort gepauzeerd, zodat bioloog Freek Vonk ons kan uitleggen wat voor mega hagedis we nu weer voor ons neus hebben. Leuk om te weten, maar de ingewikkelde namen zijn vaak te moeilijk om daadwerkelijk te onthouden. Toch wekt elke nieuwe dinosaurus na een tijdje je nieuwsgierigheid en probeer je al snel te voorspellen of het om een vleeseter, planteneter of alleseter gaat.

Het verhaal van Patchi is vermakelijk, maar ondergeschikt aan de visuele kwaliteiten van de film. Hoewel het de film makkelijk maakt om te volgen, zijn de personages niet zo diep uitgewerkt dat je daadwerkelijk met ze gaat meeleven. Je vraagt je tijdens het kijken vooral af hoe het bijvoorbeeld kan dat de computer-dino's daadwerkelijk voetstappen achterlaten op het echte landschap. Het kan je verder vrij weinig schelen wie er nu de nieuwe leider van de kudde pachyrhinosaurussen wordt. Ook de liefde tussen Patchi en zijn vriendinnetje, Juniper, is niet erg spannend. Hoewel het verhaal er waarschijnlijk goed voor zorgt dat de jonge kijkers hun aandacht niet verliezen, is het voor een volwassen kijker niet heel memorabel.

De visuele effecten daarentegen, zorgen er wel voor dat Walking with Dinosaurs in je hoofd blijft hangen. Nog nooit was de dinosaurus zo echt en zo dichtbij met de geavanceerde 3D technieken en uitgebreide studies naar de dino en zijn uiterlijk. BBC Earth werkte vijf jaar lang aan de film en spaarde kosten noch moeite. In totaal kostte de film 80 miljoen euro en daarmee zijn de dino's uit Walking with Dinosaurs 3D de duurste ooit.

De omgeving waarin Patchi zijn avonturen beleeft is met speciale apparatuur gefilmd in de wildernis van Alaska en Nieuw-Zeeland. Dankzij geavanceerde technieken was het mogelijk om de computer gemaakte dinosaurussen daadwerkelijk op het landschap te laten lopen, waardoor ze echte voetstappen achterlaten en de grond op hun enorme gewicht reageert.

Met het ontwerpen van de dino's is hulp ingeslagen van paleontologen. Door middel van sporen en fossielen kon precies worden bepaald hoe de spieren van een dinosaurus moesten worden vormgegeven. Hierdoor zijn de bewegingen van de reptielen zo realistisch, dat je bijna vergeet dat ze niets meer zijn dan een technologisch kunstje.

Natuurlijk zijn er nog steeds elementen van de dinosaurus waar we alleen maar over kunnen fantaseren. Zo weten we bijvoorbeeld niet wat voor kleuren ze vroeger hadden en of hun huid was bedekt met schubben of veren. Regisseur Neil Nightingale combineert fictie met feiten. Hierdoor is het soms lastig te bedenken of bepaalde elementen uit de film zijn verzonnen of niet, vooral als het om gedragspatronen van bepaalde dinosaurussen gaat.

Zo wordt de kudde van Patchi een paar keer bedreigd door een groepje vleesetende gorgosaurussen - gigantische T-Rex-achtige dino's die op twee poten lopen. De manier waarop de roofdieren de kudde in de val lokken wordt op een educatieve manier van commentaar voorzien door onze vertellende vogelvriend, maar is er daadwerkelijk wetenschappelijk bewijs dat de gorgosaurussen op deze manier hun jacht uitvoerden? Het is dus lastig om te bepalen wat je als feiten moet zien en wat fictie is.

De dino's in Walking with Dinosaurs 3D zijn waarschijnlijk de meest realistische vertoning van dinosaurussen tot nu toe. BBC Earth geeft ons een unieke kijk in een wereld die 70 miljoen jaar geleden de Aarde domineerde en daarmee is de film zeker de moeite waard om te bekijken. Verwacht echter niet meegesleept te worden in een bloedstollend verhaal, waar je nog lang over na kunt praten, want de avonturen van Patchi zijn na afloop van de film al snel weer vergeten. Het verhaal is duidelijk bedoeld voor jong publiek en doet weinig moeite om ook volwassenen voor zich te winnen. Gelukkig zijn de visuele effecten adembenemend genoeg, zodat je je van begin tot eind niet hoeft te vervelen.