Top Spin 3 Review

Trek je sportschoenen aan en pak je favoriete tennisracket want jawel, een nieuwe Top Spin game is onder ons!

Sinds een paar jaar weet 2K Games ons keer op keer te trakteren met een nieuwe Top Spin game: een game die zich op het realisme van tennis wil focussen maar toch de fun van het gamen wil behouden. Continu is er echter de concurrentie van Virtua Tennis. Beide franchises strijden dan ook om de titel ‘koning van de tennisgames’. Met het uitkomen van Virtua Tennis 3 verloor de Top Spin franchise volgens veel critici haar troon. Het lijkt erop dat 2K Games er bewust twee jaar voor heeft genomen om het derde deel tot in de puntjes uit te werken, om zo een poging te wagen om de koning van zijn troon af te stoten. Is dat gelukt?

Een groter gehalte aan realisme in de game
Wat gelijk opvalt wanneer je Top Spin 3 voor het eerst speelt is dat de gameplay gevormd is naar het grote gehalte aan realisme. Het automatisme is volledig over de boeg gegooid en in de plaats daarvan kent Top Spin 3 een diepgaande gameplay, vergelijkbaar met de Virtua Tennis games. Je moet dan ook niet verbaasd staan kijken te wanneer je de eerste drie potjes verliest van een gemakkelijke tegenstander die op de moeilijkheidsgraad normal staat, want in het begin zal het behoorlijk lastig worden om zodanig te timen dat je de bal goed raakt. Timing is dus een cruciaal element geworden en dit zal voor de hardcore Top Spin speler misschien toch wel even wennen en doorzetten zijn. Ook is er nu meer gekeken naar de verschillen van de diverse technieken om de bal te slaan. Er zit ditmaal dus veel verschil tussen de shots. Wel moet er echter goed worden opgelet, want niet elk shot past bij elke situatie en in het begin sla je al snel een bal buiten het veld of te hard.

Om dit allemaal te ‘verwerken’ voor de geshockeerde onder ons is er ook een uitgebreide Top Spin School modus. Hierin worden alle details van de game netjes uitgelegd en moet je ook een aantal oefeningen uitvoeren, die soms erg pittig zijn. Net als bij een echte school zul je veel leren in deze nieuwe modus, en het is dan ook geen leugen wanneer we zeggen dat als je de ‘digitale diploma’ voor de modus haalt je in iedergeval een duidelijk beeld zult hebben van de veranderingen en nieuwe elementen in Top Spin 3. Als je er eenmaal aan bent gewend, dan wil je ook niets anders meer en het speelt ook nog eens erg goed.

Een oude vertrouwde carrière modus
De carrière modus is ditmaal iets minder uitgebreid. Hoewel je er wel behoorlijk wat tijd in gaat steken, is het echter wel standaard gebleven. Je kan iedere keer uit drie of meerdere tegenstanders kiezen, en als je ze eenmaal verslagen hebt, krijg je weer nieuwe tegenstanders. Af en toe komt er een leuk toernooitje om de hoek kijken waar vervolgens weer een grote smak geld te winnen is, en dat is het wel zo'n beetje. Het doel is ook weer een cliché; namelijk van een amateur tenisser de weg naar het proffessioneel tenissen te vinden. Inmiddels is dit al zo vaak bij zoveel games gedaan dat het niet meer fris aanvoelt.

Er wordt niet gedwongen om deze modus te spelen, maar als je nieuwe kleding en dergelijke wilt vrijspelen dan zul je toch wel een weg door deze modus moeten afleggen. Per verslaagde tegenstander worden er Experiance- en Unlockable punten gewonnen. De Experiance punten zijn goed voor het steeds beter maken van je personage op bepaalde attributen, en de Unlockable punten kun je vervolgens in de winkel uitgeven aan leuke kleding.

Een groot minpunt is dat de intelligentie van de vijandelijke en computergestuurde tegenstanders erg wisselvallig is. Ik speelde de carrière modus op normal, en het leek alsof de moeilijkheidsgraad in een curve ging tijdens mijn progressie. Het was niet het geval dat het steeds moeilijker werd, maar het was steeds afwisselender. Bij de toernooien is dit het meest te merken. Daar heb je namelijk de keuze uit twee verschillende moeilijkheidsgraden: hard en normal. Hard is dan ook echt hard, en normal blijkt plotseling ook veel pittiger te zijn. Maar als we dan bij de Exhibition modus een doubles-match spelen met allemaal normal CPU's, dan zijn ze plotseling verschrikkelijk slecht en laten ze zo een bal voorbij schieten. Dit kan helaas soms wat frustrerend worden, en dan ook met name in de carriere modus.

Top Spin 3 komt audiovisueel echt tot leven
Audiovisueel is Top Spin 3 tot op heden de best ogend en klinkende tennisgame. Ondanks de framedrops die vrijwel altijd plaatsvinden wanneer een match begint, is dit gek genoeg niet storend. Het draait uiteraard allemaal om het spel zelf. De personages zien er adembenemend uit, en zijn erg gedetailleerd. Ook klopt de beweging van de kleding tijdens het heen en weer rennen en zijn er regelmatig kreuken in te zien wat het effect nog meer ondersteunt. De geluiden van het rennen van de spelers op het veld klinken ook nog eens erg realistisch. En wat dacht je van het gepiep van de sportschoenen wanneer een speler net even snel naar links beweegt of het gekreun van de vrouwelijke spelers? Het klinkt allemaal top.

Qua licenties en spelers zit het ook allemaal snor. Veel bekende spelers zijn aanwezig evenals vele kledingmerken en dergelijke. Zo zul je Roger Federer, Justine Henin, Andy Roddick en nog meer bekenden tegenkomen. Als je overigens geen genoegen hebt aan de bestaande personages kun je ook nog eens een eigen personage aanmaken. Eigenlijk is dit sowieso verplicht als je de carrière modus wilt spelen, maar online hoeft dit niet per se.

De mogelijkheden tot het creëren van een eigen personage zijn erg uitgebreid. Naast het standaard uitkiezen van shirt, spiermassa of kapsel kun je deze keer als het ware je eigen gezicht sculptureren. Alle verschillende gezichtseigenschappen kun je aanpassen, zoals de neus en wangen. Het is dus mogelijk om met genoeg tijd een moeite een realistisch alter-ego van jezelf na te maken in Top Spin 3, iets wat sommige gamers zeker zal aanspreken.

Wederom veel online plezier
Aan de online modus is gelukkig goed gewerkt. Waar iemand bij de vorige delen met een ruime voorsprong niet meer in te halen was qua punten is het bij Top Spin 3 goed geregeld. De 'World Tour' modus, waar het online allemaal om draait, is namelijk seizoen gebaseerd. De punten die je haalt, zullen niet altijd bij je blijven (uiteraard wel bij de uitgebreide stats) en elk seizoen wordt het dan echt knokken om deze te winnen. De online modus is dus gewoon weer één groot feest voor de liefhebber, hoewel het soms toch wat lastig kan zijn als je tegen een erg goede tegenstander moet spelen.

Laten we nog even terugkomen op de concurrentie tussen Top Spin en Virtua Tennis, want dit is eigenlijk onvermijdelijk. Er zitten echt duidelijke verschillen tussen beide games. Als je beide games nu gaat vergelijken, is het opvallend dat het gehalte aan realisme van Top Spin 3 eigenlijk Virtua Tennis 3 verpletterd. Alleen zijn er hevige consequensies voor deze veranderingen aan Top Spin 3. Het hele idee van lekker plezier maken op de bank is er vanaf, en het is veel meer een simulatie geworden van de echte sport. Met dit derde deel van Top Spin lijkt het er zelfs op dat het realisme zó verschrikkelijk goed is, dat Virtua Tennis 3 nu in één klap verandert van een realistische tennisgame naar party-game, waardoor de rollen eigenlijk zijn omgedraaid. Aan de ene kant is dit erg positief, maar met name de fans van Top Spin zullen op zijn minst lichtelijk teleurgesteld zijn over deze aanpak.

Conclusie
Al met al heeft Top Spin 3 deze keer een gewaagde poging gemaakt. Het is gelukkig wel goed uitgepakt, maar het is begrijpelijk wanneer een trouwe fan 'nee' zegt tegen deze titel. Of je nu een tennisliefhebber bent, of gewoon van het realisme in games houdt, Top Spin 3 is momenteel de beste tennisgame.