The Creator Review - Visueel spektakelstuk zonder diepte

In de sci-fi actiethriller The Creator, geregisseerd door Gareth Edwards en geschreven door Gareth Edwards en Chris Weitz, duiken we in een niet nader genoemde toekomst waar kunstmatige intelligentie desastreuze gevolgen heeft gehad. Rond Los Angeles heeft een enorme explosie plaatsgevonden, waarbij naar schatting een miljoen mensen zijn omgekomen. Dit heeft geleid tot een totaalverbod op kunstmatige intelligentie door de Amerikaanse overheid.

In de wereld van sciencefiction zijn er talloze verhalen over de opkomst van machines en robots die uiteindelijk in opstand komen tegen hun menselijke scheppers. Dit idee, ook wel bekend als de 'technologische singulariteit,' houdt verband met de voortdurende exponentiële groei van technologie. In de afgelopen jaren heeft kunstmatige intelligentie veel aandacht gekregen, wat dit idee nog relevanter maakt. De vraag die velen bezighoudt, is of we een onbeheersbaar monster hebben gecreëerd.

Echter, de rest van de wereld, met name het gebied dat bekend staat als 'Nieuw-Azië,' heeft zich weinig aangetrokken van dit verbod. Robots en door robots gemaakte wezens domineren daar het dagelijks leven. Het Amerikaanse leger is vastbesloten om de technologische suprematie tegen te gaan en begint een zoektocht naar de maker van deze kunstmatige intelligentie. Ze werven de voormalige militair Joshua, die vijf jaar eerder zijn vrouw en kind verloor door toedoen van kunstmatige intelligentie. Terwijl Joshua op jacht gaat naar de maker, stuit hij op iets uitzonderlijks.

De film opent meteen in een heftige actiescène en deze spanning blijft gedurende de hele twee uur van de film voortduren. Hoewel dit eerder opwindend is, kan de aanhoudende actie vermoeiend worden, vooral omdat de kijker weinig tijd krijgt om te wennen aan de complexe situatie rondom Joshua, zijn Aziatische vriendin en zijn missie om de Maker te vinden. Hierdoor kan het begin van de film verwarrend en chaotisch overkomen.

Gareth Edwards is een boeiende regisseur met een speciale affiniteit voor special effects en visuele pracht. Zijn regiedebuut, Monsters uit 2010, toonde zijn talent door met beperkte middelen en een klein team een intrigerende sciencefictionfilm te creëren. De film kreeg genoeg aandacht om hem de kans te geven de Amerikaanse versie van Godzilla uit 2014 te regisseren, gevolgd door Rogue One: A Star Wars Story in 2016, een film die zich afspeelt in het Star Wars-universum en qua timing net voor de gebeurtenissen van de originele Star Wars: Episode IV - A New Hope plaatsvindt.

Helaas leidde onenigheid tussen Edwards en de filmstudio tot ingrijpende wijzigingen in Rogue One, wat de film beïnvloedde. Na deze projecten leek het enigszins stil rond de regisseur. Toch is hij nu terug met een ambitieus nieuw sciencefiction-epos dat visueel verbluffend is, maar helaas voortdurend doet denken aan eerdere films.

Het is duidelijk dat regisseur Gareth Edwards al ervaring heeft opgedaan in het sciencefictiongenre. In The Creator lijkt hij zelfs de wereld van George Lucas te omarmen, maar dan met zijn eigen unieke twist, zoals een robotachtig personage met benen in plaats van wielen.

Het valt moeilijk te ontkennen dat Gareth Edwards ervaring in special effects en visuele pracht in deze film tot uiting komt. De kostuums, wapens en ruimteschepen zijn stuk voor stuk staaltjes van knap ontwerp, die getuigen van zijn vakmanschap. Vooral opvallend zijn de robotontwerpen, die uniek mogen worden genoemd. Ze bevatten een soort mechanische holte op de plaats waar je normaal gesproken oren zou verwachten. Dit creatieve design draagt bij aan de algehele originaliteit en visuele aantrekkingskracht van de film. De film weet op dit gebied ongetwijfeld indruk te maken op het publiek, waardoor je als kijker voortdurend gefascineerd naar het scherm blijft staren om te genieten van al het visuele spektakel dat The Creator te bieden heeft.

Er wordt veel nadruk gelegd op actiescènes, maar het pad dat Joshua volgt om zijn doel te bereiken lijkt minder belangrijk te zijn. Dit wordt echter gecompenseerd wanneer Joshua uiteindelijk oog in oog komt te staan met de Maker, wat leidt tot een interessante nieuwe dynamiek met zelfs een beetje filosofie. Toch had deze dimensie van het verhaal nog verder uitgediept kunnen en moeten worden om de kijker echt te interesseren. Veel serieuze verhaallijnen zijn ongemakkelijk uitgewerkt en worden pas op het eind opgekropt en tentoongesteld. Dit betekent dat de kijker niet zo erg kan identificeren met Joshua, wat de regisseur wel zou willen.

Visueel gezien is de film erg indrukwekkend, met het enorme luchtvaartuig van het Amerikaanse ministerie van Defensie, genaamd NOMAD, als opvallend decor voor de climax van de film. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in een niet nader aangeduid Aziatisch land, waar kunstmatige intelligentie zo diep verweven is met het dagelijks leven dat zelfs religieuze groepen er gebruik van maken. Dit roept bewust of onbewust associaties op met de Vietnamoorlog, waarin de Amerikanen betrokken raakten bij een reeks fouten.

Ondanks het bescheiden budget van 80 miljoen dollar, zijn Gareth Edwards en zijn team erin geslaagd om een van de meest adembenemende sciencefictionfilms van de recente jaren te creëren. De film is voornamelijk geschoten in prachtige locaties in Thailand, die werkelijk schitterend in beeld zijn gebracht. Maar dat is slechts het begin van de lofzang. De visuele pracht van de film manifesteert zich in elk aspect, inclusief het doordachte ontwerp.

Hoewel The Creator talloze intrigerende concepten bevat die nog dieper hadden kunnen worden verkend, is de film vooral gericht op actie en spektakel. Hierdoor kan de impact van de fascinerende ideeën in de film en de innerlijke conflicten van Joshua worden verminderd. Een vleugje humor had de film ook wat luchtiger kunnen maken. Gareth Edwards lijkt zich vooral te hebben gericht op de visuele aspecten van de film, terwijl het ontwikkelen van een meeslepend en diepgaand verhaal op de achtergrond lijkt te zijn geraakt. Hoewel de film enkele boeiende elementen bevat, had het nog meer kunnen bieden als deze aspecten meer in balans waren geweest.