Supreme Ruler: Cold War Review

De Koude Oorlog hebben we al vaak beleefd in menig shooter maar het strategiegenre is voorlopig nog grotendeels weggebleven van deze langdurige en wereldbedreigende strijd. Hoog tijd dat Paradox Interactive hier verandering in brengt met Supreme Ruler: Cold War.

Ontwikkelaar Battlegoat Studios bracht ons eerder al naar 2010 en 2020 maar ditmaal mogen we aan de slag in de Koude Oorlog. Geen toekomstgerichte oorlogen meer dus voor de Supreme Ruler franchise, maar historisch correcte personages en gebeurtenissen. De Koude Oorlog was een bange tijd voor iedereen omdat men dacht dat er een hele reeks atoombommen gegooid zou worden. Dat gevoel probeert Supreme Ruler: Cold War te creëren. Het is eenvoudig om op een grote, rode knop te drukken en de wereld in een vlammenzee om te toveren, maar diplomatie zal ook ditmaal weer je grootste troef zijn. Of ook deze Paradox Interactive game een enorme diepgang kent, lees je hier.

Strijd om de macht
Cold War geeft je de mogelijkheid om te spelen als de Verenigde Staten of als de Sovjet Unie. Beide wereldmachten proberen beurt om beurt het machtigste land te worden en dat is niet eenvoudig. Vervolgens krijg je af en toe missies die je een beloning toestoppen. Hoe deze missies en je einddoel bereikt worden, hangt volledig af van jezelf. Je kunt economisch groeien, oorlog voeren of erg veel diplomatische afspraken maken met omringende landen. Daarnaast is er ook een sandbox-modus, die je toelaat om uit een hele hoop landen te kiezen; van Nederland of Iran tot zelfs Ceylon (het huidige Sri Lanka). Hier krijg je geen opdrachten voorgeschoteld maar kun je vrij aan de slag om de wereld over te nemen zoals jij dat wilt.

Geen tutorial
Wie het spel opstart merkt meteen dat de moeilijkheidsgraad even hoog ligt als bij andere Paradox games en dat heeft mede te maken met het feit dat er gewoon geen tutorial is. Wie wil leren om alle aspecten van de game aan te pakken, kan dat dus niet via tekst, filmpjes of in-game uitgelegd krijgen, maar moet al spelend leren. Enkel diegenen die eerder al Paradox games hebben gespeeld, zullen de gameplay vrij snel onder de knie krijgen. Beginners zullen eerder verdwalen in een zee van opties. De game is dus niet toegankelijk. Battlegoat Studios zou aan een update werken die enkele filmpjes met uitleg toevoegt, maar een datum hiervoor is nog niet bekend.

Ministers
Zodra je de game volledig begrijpt, kun je aan de slag met flink wat opties. Het hele spel vindt plaats op de wereldkaart en dus kan alles wat groots en overweldigend aanvoelen. Dit gevoel verdwijnt echter al snel wanneer je weet dat je de game op heel wat verschillende manieren kunt winnen. Je kunt je volledig richten op spionage, fabrieken bouwen voor economische vooruitgang, grote legers opzetten, atoombommen bouwen, diplomatie voeren, enzovoort.

Je kunt er uiteraard voor kiezen om al deze aspecten tegelijk uit te voeren, maar dit is enkel voor de doorgewinterde strateeg. Wie alles voor zijn rekening neemt, kan na een tijdje al snel een tientallen minuten besteden aan een enkele ronde. Wil je het wat eenvoudiger? Dan is er de handige optie om ministers aan te stellen die legers voor je zullen aanmaken, diplomatie zullen voeren en nog veel meer. Zo wordt alles toch weer wat eenvoudiger. Niet dat de ministers geweldig zijn in hun werk, maar het neemt toch wat druk van je schouders.

Vechten op de kaart
Diplomatie kan je sterkste troef zijn, maar als de onderhandelingen mislukken moet je wel ten strijde trekken. Dit doe je door dieper in te zoomen op de map en je troepen naar het leger of de steden van de vijand te sturen. De gevechten vinden plaats op de wereldkaart, maar verwacht geen grafisch spektakel. De strijd is passief en veel meer dan een kadertje waar de resultaten van de strijd in verschijnen, hoef je niet te verwachten. Ook dit deel van de game is erg pittig omdat je niet zoals in andere strategiegames zomaar wat van de sterkste troepen moet aanmaken. Alle verschillende troepen hebben sterke en zwakkere punten waar je rekening mee moet houden. Het doel is dus om de toekomst goed te voorspellen omdat het lang kan duren voordat je een leger op de been hebt.

Trage multiplayer
De multiplayer is tergend traag, zeker als je met zestien spelers op één map aan het spelen bent. Wie echter engelengeduld heeft, wacht graag elke dag op een mail met het bericht dat het jouw beurt is. Het heeft geen nut om in een potje te blijven en te wachten tot iedereen aan de beurt is geweest. Precies daarom raden we aan dat je met wat vrienden speelt anders gebeurt het vaak dat iemand niet meer meespeelt omdat een potje weken in beslag kan nemen en geen zin meer heeft om mee te doen. Daarnaast zul je ook maar zelden een online potje vinden omdat er slechts weinig mensen online zijn. Met wat vrienden wordt het echter heel wat leuker, omdat je dan echt diplomatie moet voeren met elkaar en al je kameraden in de rug kunt steken of juist verder kunt helpen.

Slechte graphics
Wie bekend is met de games van Paradox Interactive zal niet verbaasd zijn dat ook Supreme Ruler: Cold War geen sublieme graphics heeft. De bomen en de belangrijkste gebouwen bestaan uit 3D-modellen maar daarnaast is het spel bijna volledig in 2D. Veel details hoef je ook niet te zoeken want die zijn er gewoon niet. Zelfs de menu’s zijn niet echt gebruiksvriendelijk en het geheel is gewoon niet aanlokkelijk voor het oog. Het geluid zit dan wel weer goed. Er zijn genoeg verschillende deuntjes om saaiheid te voorkomen. En de muziek is meestal erg rustgevend, wat het nadenken bevordert.

Diepgaande strategie
Het zal niemand verrassen dat Supreme Ruler: Cold War een aartsmoeilijke game is geworden. Door het gebrek aan een tutorial is het aangeraden dat mensen die nog nooit een game van Paradox Interactive hebben gespeeld, afstand houden van deze game. Daarnaast zijn de erg simplistische graphics gewoon een afknapper. Dat wil echter niet zeggen dat dit een slechte strategiegame is, integendeel. Je hebt belachelijk veel mogelijkheden en opties om te verkennen, wat dit een echt festijn maakt voor doorgewinterde strategen. En ook de schappelijke prijs van 29,99 euro is zeker een voordeel.