Stormrise Review

Met Stormrise is de zoveelste real time strategy game in relatief korte tijd voor de consoles verschenen. Ontwikkelaar The Creative Assembly heeft bij zijn titel gekozen voor een heel andere aanpak. Is Stormrise daardoor echt de RTS waar we op gewacht hebben, of kun je toch beter met Red Alert 3 verder gaan?

Firestorm
Het spel begint met een verhaal over hoe een aantal grote stormen de wereld grotendeels vernietigden, en iedereen vluchtte naar speciale kampen. Echter bleek al snel dat deze kampen vol zaten, en iedereen die nog niet binnen was werd aan zijn lot overgelaten. Jij redde het uiteraard wel, en je wordt in een speciaal apparaat gelegd om voor een onbekende periode te gaan slapen.

Op het moment dat je wakker wordt gemaakt, blijkt dat je één van de weinige overlevenden bent, want de meeste mensen die ook in zo'n apparaat zaten hebben het alsnog niet gehaald. Je wordt opgehaald door een man en een vrouw, die je gelijk al bestuurder van een soort grote robot maken. Om vertrouwd te raken met je pak, krijg je eerst een kleine training. Het toeval treft dat je kamp, waar je op dat moment verblijft, wordt aangevallen, en dit is dus het ideale trainingsmoment.

Het concept van het spel is, dat je de vijandige troepen op je planeet uitroeit. De vijand weet echter hoe goed je bent, en ze proberen je dan ook koste wat het kost, voor hen te winnen.

Whip Select
Tijdens de training begin je met de basisbesturing zoals aanvallen en verplaatsen. Het spel zelf zal je constant aangeven waar de vijand is, waardoor je snel een overzicht van het slagveld krijgt. Nadat je de eerste troepen hebt verslagen, worden er nieuwe mogelijkheden in je robotpak geactiveerd, waardoor je ook de controle krijgt over andere troepen die in de buurt zijn.

De manier waarop je van troepen wisselt wordt door The Creative Assembly 'Whip Select' genoemd. Het principe is heel simpel, je draait namelijk met je rechter stick een soort van sonar rond. Dit doe je tot het logo van de troepen die je wilt besturen oplicht, en dan laat je los. Op zichzelf een goed systeem, alleen mist er iets, namelijk de oude vertrouwde besturing. In combinatie daarmee was dit zeker een ideale oplossing geweest, maar nu absoluut niet. Dit zorgt er dan ook voor dat je het spel snel beu bent, doordat het overzicht toch niet zo goed blijkt te zijn als dat je in het begin dacht.

Daarbij komt dat elke map ook een ondergronds niveau heeft. Dit is te gebruiken om vijanden ongezien te benaderen, zodat je opeens ergens op kunt duiken en toe kunt slaan. Het idee daarachter is erg leuk, maar in het spel zelf zul je dit maar weinig gebruiken, omdat het lastig is je troepen naar deze gebieden te sturen en het eigenlijk niet heel effectief is.

Schuld hieraan is tevens het feit dat je je troepen van achteren bekijkt. Je ziet dus vaak niet welke andere troepen je selecteert, omdat ze bijvoorbeeld net achter een gebouw staan. De ontwikkelaar heeft er wel goed aan gedaan de vijanden te allen tijde zichtbaar te maken. Je zult hierdoor jezelf in ieder geval een beetje kunnen oriënteren op het slagveld. Tevens zorgt de beschikbare kaart ervoor dat je op ieder moment kunt kijken waar al je troepen zijn.

Energy Nodes
Je bent in dit spel zelf verantwoordelijk voor de uitbreiding en verbetering van je troepen, zoals we dat ook gewend zijn uit andere RTS-spellen. Om troepen en upgrades aan te kunnen schaffen zul je onderweg Energy Nodes moeten verzamelen, die je meer dan genoeg terugvindt op het slagveld. Je krijgt echter niet altijd het idee dat je veel van deze troepen moet kopen, en je wilt je hier dus nog wel eens in vergissen, zodat je opeens met een klein leger tegenover een enorme vijandelijk macht staat.

Net als bij de meeste RTS-games, kun je ook bij Stormrise dus het beste gewoon zoveel mogelijk troepen kopen, om deze dan allemaal op de vijand af te sturen. Het probleem is echter dat de besturing nog lastiger wordt op het moment dat je met veel troepen werkt. Je weet namelijk niet wie je selecteert omdat het aantal logo's wat er in beeld is, het geheel erg onoverzichtelijk maakt.

Mooie filmpjes, mindere werelden
De filmpjes die je door het hele spel heen zult zien, zullen allemaal van een hoog grafisch niveau zijn. Je ziet dan ook dat de ontwikkelaar hier veel tijd in heeft gestopt. De werelden waar je doorheen loopt hebben dit echter niet, wat er voor zorgt dat er weinig afwisseling is. De levels lijken erg op elkaar, en vallen grafisch nogal tegen.

Het geluid is weliswaar ook niet van hoge kwaliteit, maar in ieder geval ook niet zeer laag. Het is prettig om er naar te luisteren en het is fijn om te zien dat de stemmen en andere geluiden gelijk lopen met de bewegingen die zich in het spel voordoen.

Vastlopen
Helaas wil het spel nog wel eens iets doen wat jij niet wilt. Naast dat het bij veel troepen lastig is precies die unit te selecteren die je wilt, lopen somige soldaten ook nog wel eens vast tegen een gebouw of object. Hierdoor lukt het je niet de gewenste troepen op het juiste moment ergens te krijgen, waardoor vaak soldaten onnodig verloren gaan.

Verder zal je vaak zien dat de plek waar de troepen op schieten, niet overeenkomt met de plek waar de vijand staat. Of je te maken hebt met blinde en scheef schietende troepen, of dat het echt een fout in het spel is wordt niet echt duidelijk. Zeker is dat ook dit in ieder geval afdoet aan het spel, en het geheel hierdoor niet beter wordt.

Ook de multiplayer van deze game is niet van hoge kwaliteit. Er is net als in de Command & Conquer reeks de mogelijkheid om skirmisch te spelen, maar helaas valt dit net zo tegen als het spel zelf. Het spel zal je er dan ook niet toe aanzetten om het vaker te spelen.

Conclusie
Ondanks dat dus wederom een goede poging is gedaan om een RTS op de consoles uit te brengen, is dit nogal mislukt. Te snel raak je het overzicht kwijt, en baal je ervan dat je niet vanaf boven kunt kijken of meerdere troepen makkelijk kunt selecteren. De filmpjes zijn weliswaar grafisch van goede kwaliteit, maar de in-game graphics vallen des te meer tegen. Multiplayer lokt je net zo min het spel vaker uit de kast te halen en echte RTS-liefhebbers raden wij dan ook aan gewoon verder te gaan met Red Alert 3.