Star Ocean The Last Hope Remaster Review - Als een vallende ster

Square Enix is de laatste tijd goed op dreef wat betreft remasters. In veel gevallen pakt dit prima uit, maar soms kan een game de tand des tijds niet doorstaan. In deze Star Ocean The Last Hope Remaster Review lees je dat deze game bij die laatste categorie hoort. Maar weet de game desondanks nog te vermaken?

Square Enix is in 2017 vooral bezig geweest met remasters van bestaande games. Enkele Final Fantasy games zijn al geweest en nu is het de beurt aan Star Ocean: Last Hope. Een game die bij zijn release redelijk goed ontvangen werd, maar niet echt hoge ogen wist te gooien. En dat terwijl de game alle elementen bevat om het een erg toffe ervaring te maken.

Op zoek naar een nieuwe wereld

Zo is het verhaal in Star Ocean: The Last Hope redelijk origineel. De Derde Wereldoorlog heeft de aarde verwoest en de mensheid kan niet meer op de planeet leven. Daarom wordt er driftig gezocht naar een nieuwe planeet om op verder te leven. En daar kom jij, als Edge Maverick, in het spel. Jij reist door de ruimte op zoek naar planeten.

Maar dit gaat natuurlijk mis, wat in eerste instantie tot een crash op een onbekende planeet leidt. Je ontdekt dat er een wezen is dat alle leven wil overnemen en je avontuur om dit te stoppen begint. Tijdens dit avontuur van ongeveer 30 uur (als je alleen de verhaallijn speelt) doe je verschillende planeten aan met een eigen ecosysteem en eigen inwoners. Tenminste, zo zou het moeten zijn.

Levenloze omgevingen in een nieuw jasje

De planeten zijn namelijk wel verschillend van elkaar, maar voelen totaal niet anders aan. Iedere planeet heeft een aantal grote omgevingen waar je doorheen kunt lopen. Maar de omgevingen zijn vaak behoorlijk leeg en doen levenloos aan. Ook in deze remaster van de game uit 2009.

Ja, de kleuren zijn fel en vrolijk en de texturen zijn aangepast naar een 4K resolutie, maar het levenloze wat de game in 2009 had is nog steeds aanwezig in deze nieuwe versie van de game. De game ziet er gewoon niet van deze tijd uit, al is alles een stuk beter dan in het origineel. Daarnaast kom je op iedere planeet bijna steeds dezelfde vijanden tegen, wat voor een sleur zorgt.

De remaster is voornamelijk beperkt tot het grafische gedeelte van de game. Neem bijvoorbeeld het schaduwwerk in The Last Hope. Dat was bij de originele release echt niet goed, maar in deze versie ziet dat er een stuk beter uit. De animaties in de game zijn er ook een stuk op vooruit gegaan, maar tijdens de cutscenes merk je dat je echt met een verouderde game te maken hebt die toen al niet naar de sterren reikte.

Vermakelijk, ondanks de nodige missers

Alles beweegt onnatuurlijk en houterig, maar vooral de beweging van de monden is vreselijk. Zelfs met de originele Japanse stemmen. Gelukkig is de soundtrack van de game behoorlijk sterk en hetzelfde geldt voor het stemacteerwerk. Daarnaast zijn de animaties tijdens het rondlopen door de werelden en tijdens de gevechten wel erg goed aangepakt. Maar ook hier rammelt het nodige aan de remaster van de game.

Star Ocean: The Last Hope Remaster kent onder andere pop ups die behoorlijk vervelend kunnen zijn als je door de wereld rondloopt. En tijdens de gevechten wil je nogal eens tussen twee vijanden vast komen te zitten die je dan een voor een klappen geven. En als jij een klap krijgt kun je niks terugdoen en zelfs niet ontwijken.

Het vechten zelf werkt wel erg goed. The Last Hope kent een actief vechtsysteem, waarbij je met diverse aanvallen en speciale vaardigheden een vijand in de pan moet hakken. Het werkt soepel en biedt genoeg variatie. Dit laatste wordt nog uitgebreider gemaakt doordat je tussen de karakters kunt wisselen die in je party zitten. Dit is absoluut het sterke element van de game.

Het enige andere minpunt dat tijdens de gevechten nog wel eens naar voren komt is de stand van de camera. Deze kun je aanpassen, maar terwijl jij druk aan het vechten bent draait deze nog wel eens vanzelf waardoor je ineens niks meer ziet. Niet zo handig dus.

Een sterk en toegankelijk XP systeem

Aan het einde van een gevecht krijgt iedereen XP, waarmee de karakters per level sterker en sterker worden. Zoals het een goede RPG betaamt is dit niet het enige waar karakters beter door gaan presteren. Je kunt onder andere betere wapens en kleding aanschaffen of vinden die je tijdens je avontuur helpen. En de nodige skills kun je ook per karakters aanschaffen en ontwikkelen.

Je karakters zelf ontwikkelen zich verder doordat je ze een bepaalde vechtstijl toewijst. Je kunt ze actief mee laten vechten, verstandig met MP om laten gaan of op de achtergrond mee laten vechten door simpelweg ondersteuning te bieden aan de rest. Een systeem dat wat aandacht vereist, maar dat, wanneer je het eenmaal door hebt, erg afwisselend aanvoelt.

Op dit gebied deed Star Ocean ook al nagenoeg alles erg goed, en dat is in deze remaster niet veranderd. De game krijgt hierdoor wat meer dimensie, waar de andere elementen zo hard om schreeuwen. Samen met het vechtsysteem is het dit element dat de game vermakelijk houdt tot het eind.

Star Ocean The Last Hope Remaster Review – Verouderde game met een nieuw frontje

Star Ocean The Last Hope is een remaster geworden, maar dit had beter een remake kunnen zijn. Nu zijn er op grafisch gebied veel dingen opgepakt, maar weten deze dingen niet te verbloemen dat de game verouderd is. Tijdens de filmpjes valt dit op, maar ook de omgevingen zijn levenloos en er is niet heel veel diversiteit in de vijanden voor een RPG.

Wat betreft de soundtrack van de game en het vechtsysteem was de game al bijzonder goed en daar is niet veel aan veranderd. Dit zijn meteen de beste punten van de game, ook in de remaster en ook direct de punten die de game vermakelijk weten te houden, ondanks de vele missers. Toch is Star Ocean The Last Hope Remaster een gefaalde missie die een aanschaf eigenlijk niet waard is tussen alle sterke RPG’s van nu.

Cijfer: 5