Sound Shapes Review

Muziek speelt al sinds jaar en dag een zeer belangrijke rol in videogames. Van het onheilspellende Bowser-deuntje in Super Mario Bros. tot het iconische thema van Halo, muziek voegt altijd veel toe aan ons favoriete medium. De PlayStation-exclusieve Sound Shapes pakt het echter anders aan en stelt de speler zelf verantwoordelijk voor de muziek.

Sound Shapes is in opzet ongelofelijk simpel: geen verhaal, geen cutscenes, gewoon gameplay. ‘Bereik het einde van het level’, is de boodschap. Dat doe je door een klein bolletje te besturen, dat maar drie dingen kan en zich daar prima mee kan redden. Meer dan bewegen, springen en plakken heeft ‘blobbie’ – zoals we hem liefkozend hebben genoemd – niet nodig. Met het plakken doelen we overigens op de mogelijkheid om aan vele objecten te kleven, van muren tot plafonds. Deze functie is standaard ingeschakeld. Druk je echter vierkantje of de rechterschouderknop in, dan lever je de plakkerigheid in voor wat extra snelheid. Erg handig om grote gaten te overbruggen of niet langer aan het plafond te kleven.

Simpele opzet
Met die simpele mogelijkheden baan je je een weg door in totaal twintig levels, verdeeld over vijf werelden. De werelden zijn zo opgebouwd dat de moeilijkheidsgraad per level stijgt, met gaandeweg steeds meer dodelijke obstakels. Nooit wordt het écht moeilijk, mede doordat er genereus met opslagpunten wordt gestrooid. Je zult doorgaans niet meer dan zo’n vijf seconden verliezen bij een sterfgeval. Verwacht dus geen Super Meatboy-achtige praktijken. Verwacht wel sterk opgebouwde, aangename levels die lekker wegspelen. Maar verwacht vooral een hele sterke audiovisuele beleving! Veel meer dan op gebied van gameplay blinkt Sound Shapes namelijk uit in de presentatie.

Te beginnen bij de vijf ‘werelden’: in de game worden deze terecht ‘albums’ genoemd. Zodra je een level opstart, zul je merken dat er nauwelijks muziek te ontdekken valt. Pas wanneer je een soort munt aanraakt, klinkt er een noot. Die nooit blijft klinken, elke maat weer. Een volgende munt voegt een tweede noot toe en al gauw speelt er een aardig deuntje. Naarmate je verder gaat in het level – of beter gezegd, ‘nummer’ – evolueert de muziek door de noten die je oppakt. Nog nooit zijn we een betere reden tegengekomen om alle munten in een level te verzamelen: doe je het niet, dan loop je de heerlijke en zelfs behulpzame muziek mis.

Waar muziek al niet goed voor is
Behulpzaam inderdaad, want het levelontwerp van Sound Shapes wordt dikwijls beïnvloed door de muziek. Zo kom je in een album kantoormedewerkers tegen die lasers afvuren op de maat van de muziek. Of wat denk je van letterlijke tekstbalken die enkel verschijnen wanneer de desbetreffende tekst wordt uitgesproken? Hoewel niet elk stukje level in het spel compleet van de muziek afhankelijk is, voelt de audiovisuele presentatie wel als één onlosmakelijk geheel. Dat elk object z’n eigen (eenmalig klinkende) geluid maakt, draagt daar natuurlijk ook aan bij. Zeker wanneer je lekker in het ritme zit, voegt het op momenten een lekker melodielijntje toe.

Om ervoor te zorgen dat het ritme niet te eentonig wordt, is elk album aangenaam verschillend van elkaar. Ontwikkelaar Queasy Games heeft zich hiervan verzekerd door een samenwerking aan te gaan met verschillende artiesten, die elk album van zowel een unieke sound als look hebben voorzien. Zo heeft Superbrothers de graphics van het album Corporeal verzorgd, met muzikale begeleiding van Jim Guthrie. Ook erg geslaagd is de samenwerking tussen PixelJam en Deadmau5, die het album D-Cade van graphics respectievelijk muziek hebben voorzien. Stuk voor stuk zijn de samenwerkingen binnen Sound Shapes geslaagd bovenal erg audiovisueel aantrekkelijk.

Korte ervaring
Juist daarom is het jammer dat het spel niet bijster lang is. Na zo’n twee à drie uur heb je het einde van alle nummers wel gezien en gehoord, inclusief het verzamelen van alle noten in elk level. Wel zijn de levels vermakelijk genoeg om nogmaals te doorlopen en zijn er leaderboards om te beklimmen. Gelukkig is de Campaign niet de enige modus binnen Sound Shapes. Om te beginnen is er een uitgebreide leveleditor die je je eigen ‘nummers’ laat maken. De editor stelt je niet alleen in staat relatief simpel levels te maken, maar ook muziek te implementeren. Dit doe je door de inmiddels bekende munten te plaatsen. Plaats je een munt hoog in het scherm, dan krijg je een hoge noot. Een lage munt geeft daarentegen een lage noot. Voeg daar een handjevol instrumenten en een heleboel objecten aan toe en je hebt alle mogelijkheden om een uitgebreid ‘nummer’ in elkaar te draaien.

Vrijwel elk object uit de verschillende werelden word je ter beschikking gesteld en het is daardoor vooral je fantasie die je tegenhoudt. Laat ons niet zeggen dat het een peulenschil is om een knap nummertje in elkaar te draaien, maar met enig doorzettingsvermogen is hier zeker iets moois uit halen. Vooral op de PlayStation Vita is de editor tamelijk intuïtief, hoewel het ook op de PlayStation 3 prima te doen is. De intuïtieve aanpak heeft twee voordelen: ten eerste is de leveleditor benaderbaar en kan iedereen er na wat oefening enigszins mee uit de voeten. Ten tweede biedt het een sloot aan gave community-levels die je gewoon kunt spelen!

Knutstelen met de community
Op die manier zijn we inmiddels al gestruikeld over talloze Mario-deuntjes, Zelda-eerbetonen en een zeer geslaagd MetroidVania-level. We moeten toegeven dat het merendeel van de community-creaties vooral op esthetisch oogpunt uitblinkt en gameplaywijs vaak minder indrukwekkend is, maar dat doet niets af van het feit dat een geslaagd Shadow of the Colossus- of Muder Mystery-level altijd het spelen waard is. Verwacht in die levels overigens geen echte enorme monsters of moorden. Sound Shapes is en blijft een platformgame en voor dat genre is deze editor ontwikkeld.

Wil je liever gewoon jammen op wat muziek, dan kan dat ook. De 'Beat School' laat je een bepaald deuntje horen, waarna je deze moet proberen na te bootsen door de juiste noten in de juiste timing te selecteren. Voor rasechte muzikanten een peulenschil, voor toondoven een helleklus. Maar voor iedereen erg vermakelijk. Mocht je toch echt meer gameplay eisen, dan is er de ‘Death Mode’. Deze mode verlangt dat je een bepaald aantal munten in een bepaalde tijd verzamelt en maakt het je daarbij extreem moeilijk. De munten hebben geen vaste plaats en de alom aanwezige lasers, stekels en andere onprettigheden zorgen voor ronduit frustrerende situaties. Probeer op eigen risico.

Cross-buy
Een laatste punt van aandacht is een belangrijk selling point voor Sony, dat onlangs op de Gamescom is aangekondigd: Cross-buy. Dit principe houdt in dat je het spel eenmaal aanschaft, maar zowel een PlayStation Vita- als PlayStation 3-exemplaar in huis haalt. Erg fijn natuurlijk! Daarbij is het erg handig dat je trophies en opslagdata tussen beide versies uit kunt wisselen. Althans, dat zou moeten kunnen. Wij ondervonden bij het synchroniseren van beide versies veel problemen en zijn er bijvoorbeeld niet in geslaagd opslagdata uit te wisselen. Het valt te hopen dat dit probleem – al dan niet voor volgende Cross-buy games – wordt opgelost, hoewel we natuurlijk niet echt mogen klagen. Een gegeven paard mag je immers niet in de bek kijken.

Sterke audiovisuele ervaring
Sound Shapes weet boven de gemiddelde platformer uit te steken door een bijzondere audiovisuele presentatie te bieden. Elk album heeft een unieke, aangename stijl en de manier waarop de muziek zich ontwikkelt resulteert in een ongewone, fantastische ervaring. Het is dan ook jammer dat die ervaring zo snel voorbij is. De game vangt dit gelukkig prima op door een uitstekende leveleditor aan te bieden die voor flink wat extra knutsel-, speel- en luisterplezier kan zorgen, hoewel het niveau van de makers zelf lastig valt te evenaren. Let wel: de Death Mode is een bitch.