Sonic CD Review

Nog niet zo lang geleden verscheen Sonic Generations, een gloednieuwe Sonic game die het nostalgische Sonic gevoel terug moest brengen en de slechte Sonic games moest doen vergeten. Blijkbaar is SEGA nog niet helemaal zeker en wil het met een nieuwe uitgave van het oude Sonic CD het nostalgische gevoel nog wat aansterken. Met succes, of is deze heruitgave een nieuwe Sonic flop? Je leest het hier!

1993. Goh, wat is dat lang geleden. Al bijna twintig jaar... 1993 was het jaar waarin Sonic CD verscheen voor de SEGA Mega-CD console. De platformer, overigens niet ontwikkeld door het Sonic Team, in tegenstelling tot de delen daarvoor, werd enthousiast ontvangen. Superlatieven schoten tekort voor de game. Achttien jaar verder zijn we inmiddels en we zullen het vast maar verklappen, het is nog steeds geweldig leuk. Dat zegt wat. Achttien jaar...

De Xbox 360, de PlayStation 3 en de PC, dat zijn de gelukkige platformen die de heruitgave van Sonic CD mogen verwelkomen in hun digitale winkels. Is de game dan precies hetzelfde als in 1993? Nee, dat niet. Sonic CD is remastered, zoals de Engelsen zo mooi zeggen. Dat betekent in dit geval dat het spel op alle drie de platformen in high definitions speelbaar is en eveneens Achievements en Trophies ondersteunt.

Same story, different day
Het lijkt ons niet ondenkbaar dat jullie het verhaal van Sonic CD allang weer vergeten zijn na bijna twee decennia. We zullen de verhaallijn hier nogmaals verduidelijken. In de wereld van Sonic ligt een meer, genaamd Never Lake. Nu wil het zo voorvallen dat er elk jaar een bijzonder planeetje boven dat meer verschijnt, dragende de naam Little Planet. Op dit planeetje zijn zeven speciale stenen te vinden. De bezitter ervan heeft de tijd in zijn macht. Nu is er de bekende slechterik genaamd Dr. Eggman. En je voelt ‘m al aankomen, die wil natuurlijk die stenen hebben, maar niet ten gunste van Jantje Beton, zullen we maar zeggen.

Maar wees gerust. Er is natuurlijk ook nog de held Sonic the Hedgehog. Sonic is supersonisch snel en dus lijkt het op voorhand niet moeilijk Dr. Eggman, ook wel bekend als Dr. Robotnik, te dwarsbomen. Maar dan blijkt dat deze slechterik Sonic heeft nagemaakt, in de vorm van Metal Sonic. Dit stuk schroot ontvoert in opdracht van Eggman de roze egel Amy. Daarmee wordt Sonic voor moeilijke dilemma’s gesteld, want die lieve roze egel mag hij natuurlijk niet hulpeloos in handen van die crimineel achterlaten.

De teletijdmachine?
Het verhaal van Sonic CD is simpel maar leuk en wordt versterkt door een aparte dimensie qua gameplay: het tijdreizen. In de verschillende levels van de game kom je, even ervan uitgaande dat je je in het heden bevindt, bordjes tegen met daarop ‘Past’ of ‘Future’. Raas hier met Sonic op snelheid langs en je maakt een reis door de tijd in het level, naar verleden of toekomst. Je blijft in hetzelfde level, maar dat ziet er wat anders uit dan in het heden. Tevens hebben de acties die je in het verleden onderneemt, invloed op de latere perioden in de levels. Als je in het verleden bijvoorbeeld een vijandenfabriek vernietigt, kom je in een latere periode minder vijanden tegen, of zelfs geen. Ja ja, SEGA was al behoorlijk inventief zo lang geleden.

Alle eindbazen in Sonic CD bevinden zich in de toekomst van iedere zogeheten zone. De eindbazen zijn niet moeilijk te verslaan. Bij sommige moet je alleen even doorhebben wat de beste wijze van aanpak is. Zo konden wij zelf bij het uitdagen van de eindbaas in Collision Chaos III, een flink gescheld niet onderdrukken. Je zit daar als het ware gevangen in een flipperkast en het vervelende is dat de enige uitweg naar boven is. Nogmaals, als je het eenmaal doorhebt is het een eitje, maar zie het maar eens door te krijgen.

Architecturale pracht
Overigens zijn de verschillende zones en levels in de game wel allemaal leuk om te spelen. Ze zijn heel verschillend van elkaar. Levels met heel veel groen, levels waarin Sonic niet onder het pootje baden uitkomt, levels die volledig uit metaal bestaan. Variatie is er genoeg. Je zult je geen moment hebben verveeld wanneer je bent aangekomen bij de laatste eindbaas. Bovendien kun je in de modus Time Attack alle uitgespeelde levels nog eens terugspelen, maar dan om de snelste tijd te halen.

Dit komt mede doordat de levels uitstekend in elkaar zitten. Architectuur van de bovenste plank, zullen we maar zeggen. De sleutel tot de pracht ervan is misschien wel de kleurrijkheid, iets waar Sonic natuurlijk om bekend staat. Die kleurrijkheid is in de meeste levels overduidelijk aanwezig. De game mag dan bijna twintig jaar oud zijn, de prachtige felle kleuren spatten nog immer van je scherm af. Let er niet te veel op, houd je concentratie wel vooral bij Sonic. Voor je het weet heeft hij een frontale botsing met een vijand.

Pixels in HD
Sonic CD heeft natuurlijk, zoals dat zo mooi heet, een HD-metamorfose ondergaan. Het soort HD-metamorfose als in de God of War Origins Collection en als in Mortal Kombat HD Arcade Kollection. Er is niet een hele nieuwe engine of iets dergelijks opgebouwd, zoals 343 Industries bij Halo: Combat Evolved Anniversary heeft gedaan. Wat maakt het dan voor verschil met het origineel? Nou, dat de pixels enorm scherpe randjes hebben. Klinkt dat grappig? Dat is niet de bedoeling. Het is namelijk echt een stuk mooier. Die traditionele pixellevels van Sonic voelen enorm goed en wanneer het beeld dan toch scherp is, is de metamorfose geslaagd. Zo simpel is het. Want ouderwets Sonic, dat is toch wat we willen? Met traditionele muziek en al. Dat is gelukkig het geval. Met de muziek is niet gerommeld. Exact dezelfde, epische nummers als in 1993. Geweldig toch!

Eindelijk een gewenste heruitgave van Sonic
Al met al mogen we stellen dat Sonic CD op de huidige generatie platformen met open armen ontvangen moet worden. Uiteraard is er vrijwel niets veranderd ten opzichte van het origineel. Maar in het geval van Sonic CD is dat maar het beste ook. Essentiële, door iedereen gewenste vernieuwingen zijn doorgevoerd. Meer echt niet. SEGA heeft dat ongetwijfeld bewust zo aangepakt, een slimme keuze. Want Sonic CD kan eigenlijk louter goed zijn, afgaande op het origineel. Het enige wat dan kunnen aanmerken is dat er geen extra's of iets dergelijks zijn toegevoegd voor de Sonicfans, waardoor het voor diegenen die de game op de Mega-CD gespeeld hebben, wellicht minder aantrekkelijk is deze heruitgave aan te schaffen. Wij zijn niet van mening dat SEGA de energie voor Sonic CD beter in het perfectioneren van Sonic Generations had kunnen steken. Want in tegenstelling tot veel andere simpele Sonic heruitgaves is Sonic CD wel de moeite waard. Onthoud dat.