Sleeping Dogs: Definitive Edition Review

Hong Kong, een geweldige regio om je in onder te dompelen. Niet alleen als toerist in het echte leven, maar ook als undercover agent in Sleeping Dogs: Definitive Edition. Hoe speelt de game op de next-gen consoles?

United Front Games en Square Enix London hebben hun krachten gebundeld om Sleeping Dogs te maken. In 2012 verscheen deze open-wereld actie-avonturengame op de PC, PlayStation 3 en Xbox 360 en nu is het de beurt aan de PlayStation 4 en Xbox One, onder de naam Sleeping Dogs: Definitive Edition.

Definitive betekent in het geval van Sleeping Dogs dat niet alleen de graphics zijn opgepoetst, maar ook alle DLC-packs die zijn verschenen zitten erbij. Dat komt erop uit dat je ook de Nightmare in North Point-DLC kunt spelen, waarin Hong Kong veranderd is in een soort spookhuis met geesten en horror. Een andere interessante DLC-toevoeging is Year of the Snake, waarin je helemaal in de rol van een politie-agent kruipt.

Nu hebben we bij XGN de oorspronkelijke game al voorzien van een review, dus zullen we in deze review vooral bekijken wat de meerwaarde van deze Sleeping Dogs: Definitive Edition is. Mocht het nog niet duidelijk zijn: Sleeping Dogs is een must-have voor je console, dat was hij al toen hij in 2012 verscheen en is hij nog steeds.

Het is fantastisch om je in Hong Kong te wanen, helemaal omdat je zowel de good guy als de bad guy bent in dit undercover-politieverhaal. Je personage, Wei Shen, infiltreert de Sun On Yee Triads (de maffia in Hong Kong) en het voelt lekker om gemeen bezig te zijn. De gameplay bestaat voornamelijk uit achtervolgingen (te voet, per motor of per auto) en vechten.

Vooral in dat vechten krijg je de kans om heel gemeen te zijn, want je scoort punten als je de omgeving veel gebruikt om vijanden uit te schakelen. Mooi om te zien hoe Wei Shen iemand met zijn hoofd in een ventilator duwt voordat hij een traliehek op een ander gooit. Het handige is dat deze ‘environmental’ actie ook nog eens heel effectief is: knok je met je vuisten, dan doe je er veel langer over je tegenstanders uit te schakelen.

En dit is geen vriendelijke game, de vijanden staan niet netjes in een rijtje te wachten tot het hun beurt is. Soms staan ze met drie man om je heen en het is dan niet alleen zaak om rood-omlijnde objecten te zoeken voor die omgevingsactie, maar ook om ze zo snel mogelijk uit elkaar te drijven zodat je overlevingskansen groter worden. Niet dat de moeilijkheidsgraad per se heel hoog ligt, maar het is niet aan te passen. Kom je ergens niet uit, dan zul je je er op eigen kracht uit moeten vechten of wellicht naar YouTube moeten grijpen voor tips.

Genoeg over het wel of niet kopen van de game in het algemeen, want dat is in onze review van de originele game al perfect uiteengezet. Waarom zou je de PlayStation 4-variant boven die van de PlayStation 3 verkiezen? Dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden, omdat het prijsverschil tussen de twee op dit moment enorm is. Er is een Essentials-editie van Sleeping Dogs verschenen die maar 23 euro kost, terwijl je voor Sleeping Dogs: Definitive Edition toch echt die volle 60 euro betaald.

Die opgepoetste graphics zorgen ervoor dat Sleeping Dogs veel meer tot leven komt. Hong Kong is een stad van licht en de personages in dit spel zien er zeer realistisch uit. Je bezigheden zijn weliswaar iets minder relaxed, als je een weekend even goed voor dit spel gaat zitten, dan voelt het net alsof jij je een paar dagen op vakantie in Hong Kong hebt gewaand.

Tenminste, als je het alleen bij het basisverhaal houdt, want als je je aan het DLC-pakket Nightmare in North Point gaat wagen (dat dus al bij deze Definitive Edition zit), dan piep je wel anders. Zoals de naam doet vermoeden is Hong Kong duister, mistig en zijn de vijanden heel anders dan je gewend bent.

In Sleeping Dogs: Definitive Edition krijg je te maken met jiangshi. Dit zijn Chinese vampieren uit echte Chinese folklore. Je wordt aangevallen door freaky poppetjes die steeds op en neer springen en razend snel zijn, terwijl een horrorstem ondertussen commentaar op je levert.

De mensen raken ook onder invloed van die slechte machten, dus je moet goed oppassen waar je je nog echt veilig kunt voelen. Vooral de vrouwen die op de markt: “Hey, you want some new clothes” roepen met die lage horrorstemmen, zijn raar, heel raar.

Hoewel het tof is dat je de game zo even helemaal anders kunt ervaren, is het wel een wat vreemde DLC. Je doet precies hetzelfde als in de game en dan eigenlijk nog repetitiever, plus dat die horrorsfeer eigenlijk totaal niet past bij de verdere sfeer van de game. Het is niet eng, maar ook niet grappig, waardoor het enige woord dat nog overblijft om deze DLC te omschrijven, awkward is.

Meer over Nightmare in North Point kun je lezen in de review van die DLC, want daar is weinig aan veranderd. Hetzelfde geldt voor de andere DLC die al op de disc en binnen de download van Sleeping Dogs: Definitive Edition te vinden is, namelijk Year of the Snake. Opmerkelijk aan die DLC is dat de cutscènes niet lijken te zijn geremastered, terwijl de gameplaybeelden dat wel zijn.

Deze DLC speelt een tijdje na het einde van Sleeping Dogs, dus we proberen niet teveel prijs te geven. Je speelt een politie-agent die achter boeven aan moet, compleet in politiekleding in plaats van undercover. Hij doet zomaar wat politieklusjes hier en daar, tot hij ontdekt dat er iets ergs gaat gebeuren tijdens het Chinese nieuwjaar.

Het is wederom een wat korte uitbreiding (slechts zes missies), en dat is in het geval van Year of the Snake ook echt jammer. Het is tof om Hong Kong een paar jaar na de gebeurtenissen uit de game mee te maken en het sfeertje voelt zelfs een beetje anders, al is het moeilijk je vinger erop te leggen wat er dan precies zo anders is.

Meer in detail treden over deze DLC is eigenlijk niet nodig, want dat hebben we al gedaan. Hij ziet er op de PlayStation 4 wel veel mooier uit, al lijkt het alsof de besturing niet echt is geüpgraded.

Die twee verhaalgebaseerde DLC's zijn niet de enige bagage die Sleeping Dogs: Definitive Edition heeft meegekregen. Er zitten meer tussenmissies in en outfits, waardoor ook de campaign een stuk rijker is geworden. Hoewel het nog steeds in sommige achtervolgingsscènes vreemd is dat je praktisch naast je target staat en je hem niet kunt grijpen, lijkt de besturing en de snelheid waarmee Wei op je scherm reageert wel aanzienlijk verbeterd.

Nog steeds zal je af en toe worstelen als er drie vijanden tegelijk om je heen staan, want soms lijkt op driehoekje drukken nog steeds niet voldoende om op een aanval te anticiperen. Echter, in vergelijking met wat het was lijken Wei en jij veel meer een team, omdat hij directer reageert, wat weer bijdraagt aan het nog beter kunnen inleven.

Al met al biedt Sleeping Dogs: Definitive Edition ook in deze editie weer een solide game-ervaring, maar het is de vraag of de toevoeging van de niet superbriljante DLC-pakketten en het oppoetsen van de graphics in jouw ogen 40 euro extra waard is. Aan de andere kant waren de graphics op de PlayStation 3 zo slecht en zijn ze op de nieuwe generatie zo kristalhelder, dat we neigen toch de Definitive Edition aan te raden als je er toch voor wilt gaan.

Triad Wars, de sequel, is inmiddels in de maak en moet al in het begin van 2015 verschijnen. Er wordt enorm naar uitgekeken, want de eerste Sleeping Dogs en Sleeping Dogs: Definitive Edition hebben ons (helemaal door de wat moeizame ontwikkelperiode) zeer positief verrast. Een fijne wisselwerking tussen knokken, achtervolgen en een goed verhaal, plus het ronddwalen in de straten van het zeer realistisch nagemaakte Hong Kong.