Sin & Punishment: Successor of the Skies Review

De Wii kent maar weinig hardcore games. Maar dan komt Sin & Punishment: Successor of the Skies zo maar even uit de lucht vallen. Zondigt Nintendo door deze game uit te geven en moet het gestraft worden, of is deze game een succes?

Want de Wii kent natuurlijk maar weinig hardcore games, maar de hardcore games die uitkomen zijn vaak aardig te noemen. Sin & Punishment: Successor of the Skies pakt een al vrij oud, maar toch leuk, concept uit 2000 op en voegt hier de besturing van de Wii aan toe. Is dit genoeg om deze geliefde game tot een Wii klassieker te maken?

Verhaal van lik m’n vestje
Evil strikes again! Het had zomaar op het hoesje kunnen staan van Sin & Punishment: Successor of the Skies, kortweg S&P. In S&P neem jij namelijk de rol op je van Isa en Kachi, twee tieners die samen door de ruimte reizen om het universum van het kwaad veilig te stellen. Daarbij hebben verschillende grote bazen het op Isa en Kachi voorzien en wordt je al snel tot flink wat knalwerk gedwongen.

Knallen, knallen, knallen
Want het draait in S&P niet om het verhaal maar om de gameplay, en die is op zich best vet. Verwacht geen diepgang want dat kent deze game niet. Wat bevat de game dan wel? Genoeg uitdaging, actie dat zich in hoge tempo opvolgt en een heerlijk arcade gevoel.

In de levels ben je namelijk druk bezig om de vijanden te beschieten, maar ook de tientallen kogels die op je afkomen te ontwijken. Hierdoor is de game niet weggelegd voor de watjes onder ons en moet je niet raar staan te kijken als je beeld gevuld is met kogels en vijanden. Een snelle reactie tijd en een soepele pols wordt dan ook verwacht in deze game.

Besturingen
Zoals je al misschien in de trailers hebt gezien hoef je gelukkig niet alles zelf te doen. Zo beweegt het level zich automatisch voort zoals in een on-rails shooter, maar dien jij zelf je personage over het scherm te manoeuvreren en te schieten op alles wat los en vast zit. Dit kun je doen met een aantal verschillende besturingsopties. Zo kun je de nunchuck en Wiimote pakken, de Classic Controller, een GameCube controller of de allang vergeten zapper.

Wat meteen opvalt is dat de nunchuck en Wiimote eigenlijk het lekkerste is bij dit soort games. Je kunt namelijk richten en dodgen tegelijk zonder dat je je crosshair hoeft te volgen. Daarbij reageert deze ook beter tijdens het richten omdat je zelf de snelheid kunt bepalen. De zapper werkt ook aardig maar de Classic en GameCube controller voelen erg achterhaald aan vanwege de trage voortgang van de crosshair.

Grafisch echt een zonde
Helaas moeten we melden dat het spel grafisch niet ver boven de kwaliteit van de GameCube uitkomt. De Wii kan dan ook grafisch niet heel erg veel aan, maar S&P is grafisch alsnog erg zwak te noemen. De game kent genoeg mooie momenten met slim ontworpen eindbazen maar daar houdt het dan ook wel mee op. De personages en de tussenfilmpjes zijn namelijk erg lelijk. Nu zijn we natuurlijk erg verwend met games als Monster Hunter Tri maar Treasure, de ontwikkelaar van S&P, had best wat harder haar best mogen doen.

Geluid wel aardig
S&P kent een hoop synthesizer deuntjes. De muziek is dan ook niet hoogstaand, maar weet zeker het arcadegevoel dat de game wil voorschotelen te versterken. De special effects zijn overigens een stuk beter. De knallen klinken lekker en de geluidjes van je wapens klinken futuristisch. Dan hebben we nog de voice-acting, ook deze valt net als de muziek een beetje tegen. Ondanks dat de kwaliteit van het geluid goed is, zijn de stemmen namelijk niet overtuigend.

Heerlijke, hardcore gameplay
Van veel games is het zo dat het verhaal je blijft boeien en dat je daarom terugkomt voor meer. Bij S&P is dat anders. Het verhaal is totaal niet pakkend en is eigenlijk maar van een laag niveau. Toch zul je keer op keer de game nogmaals in je Wii stoppen om de game te spelen. Dit komt door de heerlijke, hardcore gameplay die we sinds jaren niet meer gewent zijn op de Wii. Ook de online ranglijst zorgt voor de nodige competitie en dat is eigenlijk ook de drijfveer achter Sin and Punishment: Successor of the Skies. Want het verhaal fiets je binnen 6 á 10 uur door.

Bestraffing of heilig?
Slechte beelden, check. Slecht verhaal, check. Matige muziek, check. Sin & Punishment: Successor of the Skies lijkt op bijna alle vlakken slecht te scoren. Toch weten de replaywaarde en de gameplay deze titel staande te houden. De gameplay is gewoon echt hardcore en de online competitie zorgt voor, juist, competitie. Al met al is Sin & Punishment: Successor of the Skies een leuke game geworden, maar als Treasure het beeld, geluid en het verhaal een boost had weten te geven, dan hadden we een topper van formaat in handen gehad.