SimAnimals Review

Electronic Arts heeft de mensen in The Sims even ingeruild voor een letterlijke beestenboel. SimAnimals neemt de speler mee op een kampeertrip naar de bossen, om hier een kijkje te nemen in de ongerepte wildernis. Biedt de wildernis daarentegen wel genoeg uitdaging of zal deze titel snel vergeten worden?

The Sims of niet The Sims?
Electronic Arts heeft zich met The Sims al gericht op de mensenwereld en lijkt dit concept nu ook over te willen zetten naar de dierenwereld. Na vele delen uit de The Sims franchise komt ze nu met SimAnimals, een game waarin de speler voor moeder natuur mag spelen.

Er zijn natuurlijk overeenkomsten te vinden tussen deze games, maar veelal verschillen. Zo werkt SimAnimals niet met de dagelijkse behoeften van mensen, maar met die van dieren, die toch een stuk eenvoudiger te bevredigen zijn. De dieren willen geen TV kijken of videogames spelen en ze hebben al helemaal geen verplichtingen ten opzichte van werk of school. Het enige wat de dieren willen is een veilige plek waar ze kunnen wonen, wat eten, af en toe een knuffel en een partner om zich mee te kunnen voortplanten.

Daarnaast is het in SimAnimals mogelijk om met maximaal vier spelers tegenlijk te spelen. Dit kan dan jammer genoeg niet online, maar wel vanuit dezelfde woonkamer.

SimAnimals is dus eigenlijk een beetje een simpele versie van The Sims te noemen, alhoewel er toch een geheel eigen draai aan de game is gegeven. Zoals in The Sims zijn ook alle menu’s makkelijk opgezet en is de game toegankelijk voor zelfs de jongste gamer. Hier speelt het tekenfilmachtige uiterlijk van de dieren en de omgeving goed op in. Het spel is dan ook gericht op de casual gamer, die niet al te vaak een controller in zijn handen heeft. De speler zal natuurlijk wel het een en ander moeten doen, voordat zijn bos echt bevolkt is en dit zal niet geheel zonder slag of stoot gaan.

In den beginne…
Voordat het spel echt begint moet de speler een naam aan zijn bos geven, waarna hij zijn Mii-personage naar het bos brengt. Dit bos ziet er erg vrolijk en kleurrijk uit, alhoewel dit in het begin nog niet helemaal te merken is, daar het bos nog opgebouwd moet worden. Door middel van een korte uitleg over de gang van zaken wordt de speler dan ook uitgelegd dat het bos groter en mooier zal worden, indien de speler de flora en de fauna goed in balans houdt. De speler zal namelijk eerst een klein gedeelte van het bos tot zijn beschikking hebben en als dit gedeelte helemaal op orde is, zal er een nieuw stukje bos vrijgespeeld worden, met de daarbij behorende planten en dieren.

De speler kan in totaal meer dan 30 dieren en ruim 80 verschillende planten en bomen tegen het lijf lopen. Zo zijn er de schattige eekhoorntjes en konijntjes, maar ook beren en vossen die er net zo lief uit zien, maar intussen wel de konijnen en eekhoorntjes opvreten. Door het speelse uiterlijk van zowel de planten als de dieren is SimAnimals een vermakelijke game om naar te kijken.

De wat mindere grafische mogelijkheden van de Wii lijken door het speelse uiterlijk ook gedeeltelijk in het niet te vallen. Het bos heeft de gebruikelijke geluiden van fluitende vogels, wat natuurlijk aangevuld wordt door de dieren die op dat moment daadwerkelijk in het bos zijn. Dit komt redelijk goed over, maar het is toch een beetje jammer dat er tijdens het spelen niet een rustig muziekje op de achtergrond te horen is.

De dieren in het bos zullen de speler als een ander dier zien en de speler zal het vertrouwen van al deze dieren moeten winnen om ze gelukkig te maken. De dieren zullen in het bos komen, indien de juiste balans aan planten en bomen opgezet is. Als de speler het vertrouwen van deze dieren gewonnen heeft door middel van omkoperij met voedsel en een aai over de bol, zullen de dieren gelukkiger worden en willen ze met je spelen. Uiteindelijk besluiten de dieren dan om in het bos te blijven wonen. Hoe gelukkig de dieren in het bos zijn, wordt door middel van een geluksbalk bovenin het scherm aangetoond.

Een handje helpen
Het is niet zo moeilijk om de dieren een aai over de bol te geven, daar de speler eigenlijk niet meer dan een wit handje op het scherm is. Met dit handje kan de speler alles doen wat nodig is om het bos succesvol met dieren te vullen. Zo kan de speler met de B- knop bijvoorbeeld een boom of een struik beetpakken en verplaatsen om een betere omgeving te creëren voor de dieren, maar ook een eikel of dennenappel uit een boom laten vallen door ermee te ‘schudden’. Het schudden moet wel met beleid worden gedaan, omdat de boom anders om zal vallen. Dit laatste is geen grote ramp, want omgevallen bomen zorgen weer voor nieuwe onderkomens voor bijvoorbeeld muizen, bevers en ratten.

Het aaien van de dieren gebeurt letterlijk door de Wiimote naar links en rechts te bewegen, alsof er daadwerkelijk geaaid wordt, maar ook het ‘schudden’ van de bomen en planten gebeurt door middel van aaien. Als er dan een zaadje uit de boom of plant valt, moet hier vervolgens ook weer over geaaid worden, om deze uit te laten komen. Er zal op de plek waar het zaadje lag, dan een nieuwe boom of plant groeien.

Behalve het feit dat de speler dingen op kan rapen om ze te verplaatsen of in zijn rugzak te stoppen, bestaat het spel dus voornamelijk uit het aaien van de flora en fauna om deze gelukkig te houden. Dit is in het begin van het spel nog vermakelijk, maar zal al snel erg vervelend en eentonig worden. Door steeds maar weer dezelfde bewegingen te moeten maken zou het ook zomaar eens een RSI-arm kunnen opleveren. De Wii biedt door zijn unieke controls eigenlijk veel meer dan het simpelweg op en neer bewegen van de Wiimote en dit is jammer genoeg niet goed benut door EA.

Hamsteren
De speler heeft linksonder in beeld een klein rugzakje staan, waarin hij zijn spulletjes kwijt kan. Zo kan de speler een aantal zaadjes en andere voorwerpen in zijn rugzak stoppen. Vreemd genoeg passen er ook eekhoorns en rendieren in, zodra je hun vertrouwen hebt gewonnen. Verder heeft de speler een encyclopedie tot zijn beschikking, waarin informatie gevonden kan worden over de planten en dieren die op dat moment in het bos zijn, hoe ze gelukkig kunnen worden en hoe de speler ze kan laten paren.

De spullen in de rugzak kunnen natuurlijk op een later moment weer te voorschijn gehaald worden om een dier gelukkig te maken of het bos te beplanten met verzamelde zaden. De speler zal dit nodig hebben, want er zijn niet steeds nieuwe zaden beschikbaar, maar de dieren eten intussen wel de planten op. Zo zullen de konijnen zich tegoed doen aan de worteltjes en de beren laten ineens een hele braamstruik letterlijk verdwijnen.

Hotel of toch kamperen?
Hoewel SimAnimal een redelijk origineel concept met zich meedraagt, is het spel erg eenvoudig uitgewerkt. De dieren zien er allemaal erg lief en knuffelig uit, wat goed bij het concept van de game past. De speler moet veelal dezelfde beweging maken om alles en iedereen in het bos gelukkig te houden en dit gaat uiteindelijk een beetje vervelen of levert een RSI-arm op. Van muziek is er geen sprake in het spel, maar de achtergrondgeluiden komen daarentegen wel weer erg goed over. Er is nog wel een mogelijkheid om SimAnimals met meerdere personen te spelen, maar ook hier is door de eenvoudige besturing de lol snel af. Al met al is SimAnimals een leuk spel voor de casual gamer, maar de hardcore gamer zal deze wildernis al snel achter zich laten.