Ridge Racer Vita Review

Ridge Racer draait al decennia om lekker scheuren en weinig remmen. Op de consoles heeft de serie dat al een tijd met succes gedaan, maar werkt het concept ook op de PlayStation Vita?

Ridge Racer Vita is een bijzonder game voor uitgever Namco Bandai. Het bedrijf heeft van de racer namelijk een experiment gemaakt, waarbij downloadbare content (DLC) centraal staat en er dus regelmatig extra onderdelen aan de game worden toegevoegd. Het is natuurlijk maar de vraag of dit goed uitpakt. Eerst zullen we ons echter buigen over een meer fundamentele vraag: is het spel überhaupt wel leuk om te spelen? Immers, de achterliggende gedachte doet er nauwelijks toe wanneer de gameplay niet weet te boeien en het is dan ook belangrijk om als eerste te achterhalen of deze racer wel lekker racet.

Scheuren als een malle
Op dat gebied kunnen we positief zijn: Ridge Racer scheurt als een volwaardige snelheidsduivel en stelt daarbij zijn oudere broers niet teleur. Snelheid is een vereiste en remmen is optioneel. Realistisch is het allerminst, maar dat is juist de kracht van de game. Zelfs als je een bocht volledig mist en finaal tegen de kant knalt, blijf je met een beetje kunde ver boven de 150 kilometer per uur rijden. Waarom? Omdat het tof is! Het kenmerkende driften is overigens ook in volle glorie aanwezig. Je hoeft slechts in te sturen en het gas los te laten, of de banden gillen en de achterkant breekt uit alsof deze wordt achtervolgd door een monstrueuze bij. Kortom, het is Ridge Racer zoals we het kennen.

Heel weinig voor heel veel
Dat geldt helaas ook voor een aantal minder geliefde aspecten die de serie tevens kenmerken. De reeks heeft namelijk nooit bekendgestaan om een groot aantal banen en auto’s en dit deel spant daarbij absoluut de kroon. Met slechts drie banen en vijf niet spectaculair van elkaar verschillende auto’s is Ridge Racer Vita niets meer dan een veredelde demo te noemen. Ik hoor jullie denken: maar dan zal de game toch wel een zeer geavanceerd schadesysteem en vele verschillende camerapunten hebben om dat in ieder geval een beetje goed te praten? Nee en nee. Er is geen schadesysteem te bekennen en er zijn slechts twee camerapunten, waarvan cockpitview er geen is.

Een dergelijke schaarste aan content is simpelweg onacceptabel gezien het ontzettend brutale prijskaartje van dertig euro. Het is weliswaar zo dat vroege kopers bij de game een code krijgen voor wat extra banen en auto’s, maar waarom is dit niet standaard inbegrepen? Waarom moet iemand die het spel iets later koopt daar wel voor betalen? Omdat het onderdeel is van het eerder aangehaalde verkoopplan van Namco Bandai. Het is de bedoeling dat men, naast het kopen van de game, veel geld uit gaat geven aan DLC om de uitgever zo ook na de release van een continue inkomensstroom te voorzien.

Hoog prijskaartje
Dat is eigenlijk geen slecht idee, ware het niet dat de game voorzien is van dat veel te hoge prijskaartje. Had de uitgever de game voor een euro of tien op de markt gebracht, dan was het een ander verhaal geweest. Of nog beter: breng het spel in huidige vorm gratis uit en laat spelers de smaak te pakken krijgen. Het speelt immers erg lekker en vele racefans zijn ongetwijfeld bereid om vervolgens DLC aan te schaffen, waardoor zij langer van de game kunnen genieten. Maar nee, het spel ligt momenteel met een onrechtvaardige prijs in de schappen.

Eeuwig zonde, want in essentie heeft deze Ridge Racer erg veel potentie. De game laat je aan het begin van het spel kiezen uit vier partijen die elk hun eigen visie hebben. Welke partij je kiest maakt eigenlijk niet uit, maar vervolgens is het zaak om die groep naar de top te helpen, tezamen met al je teammaten. Het leuke is dat die teammaten andere spelers zijn en je dus met een wereldwijd team van gamers probeert een zo hoog mogelijke score te realiseren. Die punten krijg je door zowel offline als online races aan te gaan en betere tijden neer te zetten. Alles dat je doet, helpt daardoor een groter doel.

Upgrades en levels
Natuurlijk helpt het daarnaast ook jezelf doordat er tevens een soort RPG-element in het spel te bekennen valt. Met de punten die je verdient kun je namelijk upgrades kopen waardoor je bijvoorbeeld meer nitro vrij kunt spelen. Bovendien worden je voertuigen naarmate je levelt steeds beter en loont het dus om flink te blijven racen; het stelt je in staat steeds betere tijden neer te zetten. Doordat er op dit moment echter slechts drie banen beschikbaar zijn, is er weinig motivatie om daadwerkelijk te blijven racen. Na een uur heb je alle banen zowel van voor als van achter bereden en na een tweede uur bieden de bochten al geen verrassing meer.

Het feit dat er maar drie modi zijn, weet die duur weinig te verlengen. In Spot Race rijd je tegen computergestuurde tegenstanders en in Time Attack probeer je je tijden te verbeteren. World Race is de modus die je in staat stelt tegen anderen te racen of een ghost te downloaden. De drie modi verschillen dus voornamelijk in het soort tegenstander en weten de content-armoede niet te verhullen. Je doet steeds dezelfde banen en auto’s aan. Het moet overigens gezegd worden dat die auto’s, alsmede de gehele game, er grafisch erg overtuigend uitzien. Alles ziet er razend scherp uit en het spel is dan ook een van de grafische paradepaardjes van de Vita. Dat heeft wel het nadeel dat de game last heeft van kleine technische mankementjes zoals rode ‘schokjes’ bij het botsen en een vreemd effect wanneer je hardhandig in contact komt met de vangrails.

Een tragisch geval
Ridge Racer Vita is een tragisch geval. In essentie is het een lekker spelende racegame die er goed uitziet en bovendien vol potentie zit, mede door het originele team-concept. Het feit blijft echter dat het in huidige vorm nauwelijks meer is dan een veredelde demo die je voor een veel en veel te hoog bedrag aan moet schaffen. Daarmee maakt het zichzelf helaas ten schande en kunnen wij deze game niet aanraden. Kom om Namco, Ridge Racer verdient beter!