Resident Evil Village Review - Backpacken in Europa was nog nooit zo vies, eng en leuk!

In mei leggen alle vogels een ei, maar Capcom heeft al veel langer zitten broeden op de nieuwste telg in de Resident Evil serie. Waar we eerder een geschift gezin voor onze kiezen kregen, krijgen we het nu aan de stok met hele andere wezens. Resident Evil Village opent de poorten van een heel nieuw horroravontuur , waarbij weer een flinke stap gezet wordt richting het niveau van vroeger!

Capcom week in eerdere Resident Evil games wat af van het standaard recept van donkere gangetjes waarin zombies achter iedere hoek kon schuilen. De horror werd steeds meer achtergelaten en actie kwam ervoor in de plaats. Met het vorige deel. Resident Evil VII Biohazard, keerde de franchise eindelijk weer wat meer terug naar haar roots van geschifte horror die je de stuipen op het lijf jaagt. In Village wordt het verhaal uit deze game rustig voortgezet en datzelfde geldt voor de toon die deze game zette.

Ethan Winters heeft het huis vol maniakken overleefd en woont inmiddels met zijn geredde vrouw Mia en hun pasgeboren baby Rose in Europa. Waar in het gezin niet alles gaat zoals hij zou wensen, kan het nog veel erger. Dat blijkt niet alleen uit het vorige avontuur van Capcom, maar ook uit de gebeurtenissen die Ethan staan te wachten.

Als Ethan Rose op bed heeft gelegd, maakt hij zich klaar voor een lekker maaltje. Wat hij daarvoor in de plaats krijgt is alleen niet bepaald zijn favoriete gerecht. Ineens staat goedzak Chris Redfield in de woonkamer en schiet koelbloedig Mia neer. Vervolgens neemt zijn team Rose mee en wordt Ethan midden in de nacht wakker in een bos met slechts één doel: Rose vinden. De zoektocht start in een mysterieus dorp dat ongeveer 15 uur het toneel zal vormen voor dit hoofdstuk in de Resident Evil franchise.

Dat er meteen weer een verse portie ellende voor je in het verschiet ligt legt Capcom er meteen dik bovenop als je Ethan onder de knoppen krijgt. De spanning is vanaf het eerste moment om te snijden als je moederziel alleen door het vervallen en verlaten dorp loopt. Er is duidelijk niet lang geleden iets vreselijks gebeurd en in de schaduwen van het dorp gebeurt nog steeds van alles dat het daglicht niet kan verdragen. Resident Evil zou geen Resident Evil zijn als het onheil zich niet al snel zou laten zien. Het duurt dan ook niet lang voordat de hel losbarst en je van de ene nare situatie in de andere belandt. Welkom in Village en welkom in het volgende hoofdstuk van Resident Evil.

Resident Evil Village vertelt niet alleen een sterk verhaal dat wederom een aantal toffe wendingen kent en je bloed soms in je aderen doet stollen, maar zet ook meteen weer een stap in de richting van zijn roots: horror in plaats van actie. We krijgen nog steeds niet de lekkere ongezonde dosis hartkloppingen die het begin van de franchise kenmerkten en komen ook geen zombies tegen, maar wel iets heel anders wat een goede zet in de juiste richting is.

Capcom boort na zombies, gemuteerde ellendelingen en een geschift gezin, namelijk een andere bron van horrortaferelen aan. Dit keer in de vorm van klassieke monsters. Zoals al uit de Maiden demo bleek, krijg je het met een stel vampiers aan de stok, die je het leven goed zuur maken. Daarnaast komen er weerwolven en ander gespuis voorbij, die je een gevecht op leven en dood geven.

Capcom weet in Village weer mooi een balans te creëren op het gebied tussen rennen voor je leven en vechten om te overleven. In de gevechten die de game je voor de voeten werpt komt dat veelvuldig voorbij. De ene keer kom je slechts één vijand tegen die je zonder gevecht terug naar de hel stuurt, maar de andere keer zal het zweet in je handpalmen staan, omdat je nog maar net weet te overleven.

De besturing van de game werkt daarbij heerlijk soepel en intuïtief. Vooral op de PS5 is het genieten door de adaptive triggers die flink gebruikt worden door Capcom. Verder voel je echt dat het survival-element weer terug is. Dit komt enerzijds doordat munitie in Village wat schaarser is en anderzijds omdat sommige vijanden snel op je af komen en lastig tegen te grond te werken zijn. Rennen is daarbij ook niet altijd een optie, wat voor wat extra uitdaging zorgt. Daarbij heeft Village het inventory-systeem uit Resident Evil 4 meegekregen. Dit systeem limiteert het aantal opties zoals munitie en wapens dat je bij je kunt dragen. Als je rugzak vol zit, dan heb je pech en moet je kiezen wat je weg wil gooien.

Gelukkig kun je in de omgeving ook genoeg onderdelen vinden om zelf medicijnen of munitie te maken. Voor dat laatste heb je wel blauwdrukken nodig, waarvoor Capcom een bekend ander element uit RE4 mee heeft genomen. The Duke weet je namelijk van alles te verkopen, als je maar genoeg betaalt. Het betaalmiddel van de game, Lei, vind je overal, maar The Duke accepteert ook kristallen en andere vormen van betaling, waarvoor je de kaart flink af moet struinen.

Dat laatste zul je ook veelvuldig en met plezier doen, want alles ziet er geweldig uit, vooral op de next-gen consoles waarbij ray tracing en een hoge framerate een flinke duit in het zakje doen. Bovendien is in ieder hoekje en gaatje van de game werkelijk van alles te vinden als je maar goed genoeg zoekt. Zo kun je bijvoorbeeld een hele berg achtergrondinformatie vinden in documenten die meer over het verhaal en de link met de rest van de franchise vertellen en liggen er, al dan niet achter een puzzel of een slim slot, schatten, verborgen voorwerpen en wapens over de hele map verspreid.

Aan variatie op het gebied van puzzels is er geen gebrek in Village en vervelen zul je je geen seconde. De ene keer vecht je voor je leven, terwijl je munitie razendsnel opraakt en de andere keer breek je je brein en zoek je alles af om een puzzel op te lossen of een deur open te krijgen. Toch voelt Village vooral op dit laatste gebied vooral in het begin wat lineair aan, omdat veel gebieden gesloten blijven en je soms echt in een bepaalde richting geduwd wordt. Gaandeweg nodigt Village je wel weer uit om al bezochte stukken te ontdekken en daar alles te vergaren wat er te verzamelen valt.

Ondanks dat Village in het begin wat lineair aanvoelt, borduurt Capcom op wat puntjes na geweldig verder op de verhaallijn van Ethan Winters en zijn vrouw en die van Chris Redfield. Zombies zul je niet zien, maar de nieuwe insteek bewijst dat Resident Evil geen rottende lijken nodig heeft om zich in de top van survival-horror games te mogen scharen. Je zult veel nare dingen zien in Village, maar alles is een lust voor het oog. Een eng dorp waarin jij maar al te graag op avontuur wilt. Een aanrader dus!