Raving Rabbids Alive & Kicking Review

De Rabbids kennen we natuurlijk allemaal. Zowat elk platform is al eens voorzien van een spel waarin deze foeilelijke konijnen een hoofdrol spelen. Nu zijn ze ook te bewonderen via Kinect. En het moet gezegd worden: een combinatie van Kinect en de Rabbids belooft een hilarische partygame. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Want hoe zit het met de precisie van Kinect, de diversiteit aan minigames, et cetera?

Het fenomeen 'partygame' werd erg populair bij de opkomst van de Wii. Nu ongeveer een jaar geleden introduceerde Microsoft Kinect voor de Xbox 360, maar nog steeds hebben we geen baanbrekende partygames voor de console gezien. Dat terwijl Kinect zich natuurlijk uitstekend leent voor partygames. Het lijkt erop dat er met Raving Rabbids Alive & Kicking een stap in de goede richting is gezet.

Verstandige zet Ubisoft
Wanneer je de game opstart, zie je jezelf in het hoofdmenu staan in je woonkamer, of waar je je Xbox 360 ook hebt staan. Het eerste wat opvalt is het frappante menu. Dat bestaat namelijk uit een scrollbalk met verschillende niveau’s. Om naar een andere selectie te gaan in het menu, moet je de balk, uiteraard met handgebaren, naar beneden scrollen. Wanneer je je keuze hebt gemaakt en de juiste selectie in het midden staat, moet je een zwaai met je rechterarm naar links doen om de betreffende actie uit te voeren. Het menu mag dan innovatief zijn, het zal vaak gebeuren dat je net te lang door scrollt of per ongeluk een verkeerde selectie maakt. Dit valt meteen op en gaat irriteren.

Maar goed, gelukkig draait een game niet om het menu. Raving Rabbids Alive & Kicking draait om de minigames. Het spel bevat geen verhaalmodus of iets dergelijks. En gelukkig maar, want de ervaring wijst uit dat pogingen van ontwikkelaars om toch een verhaal in een partygame te stoppen, meestal jammerlijk mislukken. Nee, Alive & Kicking is echt puur gericht op feest en lol. Ontwikkelaar Ubisoft heeft hiermee een goede stap gezet. Het heeft namelijk geresulteerd in maar liefst veertig verschillende minigames. Drie daarvan zijn echte partygames die je met minimaal drie mensen moet spelen. De andere 37 zijn vrij simpele minigames, waarvan je sommige in je eentje kunt spelen, maar sommige ook weer niet. Het beschikbaar aantal spelers varieert heel erg.

Heel veel coole minigames
Wat wel vreemd is, is dat Ubisoft dus veertig spellen presenteert, waarvan er maar drie echte partygames zijn die je met z’n allen moet spelen. Dit hadden er zeker meer mogen zijn. Maar goed, echt storend is het niet, aangezien je de meeste van de 37 beschikbare minigames ook gewoon lekker met vrienden kunt spelen. Wat dat betreft is er dus niet echt onderscheid tussen de minigames en de partygames, wanneer je met meerdere mensen speelt.

Enfin, jullie willen natuurlijk weten of die veertig games nou eigenlijk de moeite waard zijn. Het antwoord is niet ja of nee. Het antwoord is: grotendeels wel. Want op enkele suffe minigames na, zoals het oplikken van chocolade van een bord, zijn de spelletjes goed uitgewerkt, heel erg leuk om te spelen en vooral creatief en vernieuwend. Bij sommige spelletjes zul je echt versteld staan van de creativiteit van Ubisoft. Dan denk je: “Hoe hebben ze dat in godsnaam bedacht?!” Nouja, hoe Ubisoft dat bedacht heeft doet er niet toe, de spelletjes zijn heel erg leuk en verslavend.

Aan wat voor soort minigames moet dan gedacht worden? Denk aan het spelen van een kaartjesknipper, waarbij je Rabbids moet slaan die met hun hoofd uit de trein hangen. Denk aan het banen van een weg door hordes koopgeile Rabbids die een stormloop veroorzaken tijdens de lokale uitverkoop. Maar ook spellen met een hele andere insteek, dus niet met geweld tegen lelijke konijnen, zijn leuk. Daarbij moet je denken aan een levend pongspel, waarin jij dus het balkje bent dat een balletje terug moet kaatsen. Of in dit geval, een brandende marshmallow.

Ridin' solo!
Iets wat ook zeker als pluspunt beschouwd mag worden is de lol die je in je eentje beleeft met het spel. De essentie van partygames wordt al duidelijk uit de naam van het genre: voor tijdens een feest of ander evenement. Partygames zijn niet bedoeld om in je eentje te spelen op een winterse namiddag. Maar of het nu de bedoeling is geweest van de ontwikkelaar of niet, Rabbids Alive & Kicking is zelfs in je eentje leuk. Natuurlijk, in dit gamenajaar waarin je doodgegooid wordt met absolute toppers, zal Alive & Kicking niet snel de voorkeur krijgen boven een The Elder Scrolls V: Skyrim of een Assassin’s Creed Revelations, maar toch, mocht je eens niets te doen hebben en hersenloos willen spelen...

Het feit dat Raving Rabbids Alive & Kicking ook in je eentje leuk is, komt ten eerste doordat veel spelletjes niet per se met twee of meer personen gespeeld hoeven worden, maar ook omdat je prestaties per profiel bijgehouden worden. Dus bijvoorbeeld met hoeveel sterren je bepaalde minigames hebt voltooid. Hoe beter je prestatie in een spel, hoe meer geld je ervoor krijgt. Fictief geld wel te verstaan voor diegenen onder jullie die al dollartekens in de ogen kregen. Jammer is wel dat je met het geld niet heel veel kunt.

Enkel in de zogenaamde ‘My Raving Rabbid’ sectie is het namelijk te besteden. Deze sectie is een soort doelloze ruimte, waarin je jezelf ziet staan in je kamer, terwijl er een Rabbid rondhuppelt. Dat laatste gebeurt overigens alleen op je scherm, mocht je de illusie hebben dat er een echt konijn je kamer binnen zou stappen. Die Rabbid kun je slaan, schoppen, bij z’n nekvel pakken, commando’s geven, wat je maar wilt. Dood gaat het beestje toch niet. Met je verdiende geld kun je het arme konijntje voorzien van dingen als een American Football helm, een bezem en meer. Leuk om af en toe eens een konijn af te matten, maar meer ook niet. De bedoeling van Ubisoft met deze optie is ons niet helemaal duidelijk. Wellicht wilde het bedrijf op ludieke wijze de leeftijdsgroep waarvoor het spel bedoeld is duidelijk maken.

Soms inaccuraat, mooi stijltje
Kinect-technisch gezien moeten we toch wel even wat aanmerken op Raving Rabbids Alive & Kicking. In sommige minigames, waaronder de eerder genoemde waarin je in de huid van een conducteur stapt, is de registratie van de bewegingen door Kinect niet erg accuraat. Vreemd genoeg is de precisie bij veel andere spelletjes weer wel (nagenoeg) perfect. Gelukkig is dat laatste bij de meeste van de minigames het geval.

Valt er nog meer negatiefs te vertellen? Vrij weinig. Op grafisch gebied is Alive & Kicking gewoon up-to-date volgens de grafische eisen die gamers tegenwoordig zo’n beetje standaard stellen. De game is natuurlijk geheel in onrealistische stijl gemaakt en dat ziet er allemaal heel mooi uit. De Rabbids zien er vooral grappig uit en het is mooi om ze door de lucht te zien vliegen wanneer je ze een knal verkoopt. Duidelijk is dat alles is ontworpen in het teken van hilariteit. De geluiden die je hoort wanneer er een ongelukkig konijn door de lucht vliegt zijn lachwekkend en leveren zeker een bijdrage aan het ludieke stijltje in Raving Rabbids Alive & Kicking.

Zeer geslaagde partygame
Eerder deze maand reageerde een van jullie nog op bovenstaande video met: "Zou dit dan toch weer eens een goede titel worden voor Kinect?" Het antwoord is een volmondig ja. Dat het met de graphics, het aantal spelers, de bijgehouden statistieken en dergelijke goed zit, is allemaal mooi meegenomen en hebben zeker een vinger in de pap betreffende de geslaagdheid van de game. Maar waar je vooral op af moet gaan en wat Alive & Kicking vooral onderscheidt van andere partygames, zijn de drie ‘teiten’ in deze Rabbids-titel: kwantiteit, diversiteit en creativiteit. Ben je dus op zoek naar een partygame voor de feestdagen en in het bezit van Kinect? Ga voor de Rabbids!