Operation Flashpoint: Red River Review

Na de overvloed aan shooters van dit voorjaar is het nu aan Operation Flashpoint: Red River om zijn superioriteit te bewijzen. Al wordt dat nog een lastige klus, want Red River is een ander soort shooter dan die andere games. Red River is namelijk een tactische shooter. Of dat genoeg is om zich te onderscheiden, hebben wij eens grondig voor je onderzocht.

Operation Flashpoint: Red River is dus een tactische shooter. Weer eens wat anders dan het hersenloze ‘run and gun’ principe dat veel populaire shooters tegenwoordig gebruiken. Echt nadenken over wat je doet en goed samenspelen met je team. Een moeilijke klus voor velen, maar toch echt de bedoeling als je langer dan een minuut wilt overleven in het niet zo pittoreske Tajikistan.

Tajikistan in de problemen
Het is de tegenstander die het loodje moet leggen. In Red River zijn dat de Chinezen en een handje vol ‘Taji’s’, Tajikistanen die zich tegen de Amerikaanse mariniers hebben verzet. We schrijven het jaar 2013 en een burgeroorlog in Tajikistan loopt uit de hand. De Amerikanen komen alles wel even in orde maken, maar de Chinezen zijn erg achterdochtig over de Amerikaanse praktijken en vallen de Amerikanen aan.

Geheel op Amerikaanse wijze breekt nu de pleuris los en in een niet zo boeiend verhaal is het tijd om het land weer tot rust te brengen. Een van de eenheden die hiervoor moet zorgen, staat onder leiding van jou, William Kirby. Samen met jouw eenheid zul je goed samen moeten werken en tactisch na moeten denken over alles dat je doet. Eén verkeerde beweging en je bent er geweest.

Don’t get shot
En dat bedoelen we letterlijk. Een moment van onoplettendheid kan je al fataal worden. Van kogelwonden ga je in het echt al gauw dood en in Red River is dat niet anders. Gelukkig is er wel de mogelijkheid om jezelf op te lappen. Hiervoor moet je wel een rustig plekje vinden, want het duurt even voordat je een wond verbonden hebt en in die tijd ben je een stilstaand target. Je moet ook de andere soldaten in jouw eenheid niet vergeten op te lappen, want ook zij bloeden gewoon dood van een schotwond.

En daar zit gelijk een probleem. “Zij bloeden gewoon dood van een schotwond.” Er is geen enkel moment dat een computergestuurde medespeler eraan denkt om zijn eigen verwondingen te verzorgen. Wanneer je na een ontmoeting met een vijand zielig en hulpeloos op de grond ligt, kun je wel met je laatste adem je team nog bevelen om jou op te lappen, maar gewoon tussendoor is toch echt te veel gevraagd.

De zwakkere AI is niet alleen op te merken in je eigen team, ook de tegenstanders kampen duidelijk met intelligentieproblemen. Zo blijven ze gewoon staan op hun plek in plaats van dat ze beschutting zoeken. En soms letten ze helemaal niet op jou. Als je de rest van jouw team beveelt de vijand bezig te houden kun je als het waren gewoon naast de Taji’s gaan staan zonder dat die daar erg in hebben. Daarnaast zul je de tegenstander nooit zijn wonden zien behandelen, zij bloeden liever dood.

Met z’n vieren
De slechte AI bij je eenheid is mogelijk te verklaren doordat de game ook helemaal niet bedoeld is om met computergestuurde medespelers te spelen. Operation Flashpoint: Red River is een game die zich volledig richt op vier speler co-op. De hele singleplayer is op deze manier door te spelen en dit is ook de manier die wordt aangeraden voor de beste ervaring. Via de headset vertellen wat de plannen zijn, is namelijk veel gemakkelijker dan via een menuutje het aan de computer duidelijk proberen te maken.

Het tactische en realistische van de game komt zo ook een stuk beter tot uiting. Niet langer ben je het eenmansleger dat we zo gewoon zijn uit games als Call of Duty, maar is samenwerken echt nodig om te overleven. De vijand flankeren, van huisje naar huisje en van cover naar cover. Heel voorzichtig te werk gaan en goed in contact blijven met je eenheid. In volle vaart naar voren rennen en ondertussen tientallen vijanden neerschieten zit er echt niet in.

Bij vlagen saai
Al zul je toch wel wat af moeten rennen. De vijanden staan niet om de tien meter je op te wachten, maar zijn meestal verspreid over de dorpjes in Tajikistan. Hoewel je op de heenweg daar niet zomaar doorheen kunt rennen is dit op de terugweg wel de bedoeling. Zo kan het voorkomen dat je een heel gebied Taji-vrij maakt, maar dat het konvooi nog aan het begin van dat gebied staat. Dan moet je dus dat hele stuk terug gaan lopen en dat is ongelooflijk saai. Ook het vooruitzicht dat je dan in een wagen komt te zitten en minuten lang naar een saai verhaal moet luisteren, helpt niet echt mee.

Ook Tajikistan zelf is nou niet echt een droomland. Het is een groot, droog en saai land. Heel veel gras, zand, stenen en bergen met hier en daar een dor boompje. Het verhaal speelt zich nou eenmaal daar af dus het is nu eenmaal zo, maar echt boeiend om naar te kijken is het niet. Ga je wat beter kijken naar de details dan vallen die ook best wel tegen. Het is allemaal niet zo mooi weergegeven zoals we tegenwoordig gewend zijn in games als Crysis 2, die ons nog vers in het geheugen ligt.

Fireteam Engagement
Maar even terugkomend op de vier speler co-op, die is namelijk veel uitgebreider dan alleen de singleplayer. Er zit geen competitieve multiplayer in de game en om dat goed te maken is er Fireteam Engagement. Deze co-op modus bestaat uit vier modi waar je nog lang na de singleplayer terecht kunt. De modi zijn Last Stand, Rolling Thunder, Combat Sweep en CSAR.

In Last Stand krijg je golven aan tegenstanders over je heen. In Rolling Thunder moet je verschillende konvooien beschermen tegen de aanvallen van de Taji’s. Combat Sweep is een modus waarbij je verschillende locaties zo vlug mogelijk moet schoonvegen van Taji’s. En de laatste modus is CSAR waarin je heel voorzichtig twee piloten moet redden die gevangengenomen zijn door de Taji’s. De modi zijn allemaal een erg leuke toevoeging aan de game en vooral als je de game met een aantal vrienden speelt, kun je hier nog lang van genieten.

Een echte co-op game
Al met al kunnen we concluderen dat Operation Flashpoint: Red River vooral goed uit de verf komt als je de game in co-op speelt. De singleplayer is er perfect voor gemaakt en ook het leuke Fireteam Engagement schittert zo het meest. De gameplay is erg realistisch en dat betekent dat je goed zult moeten samenwerken om te overleven. Het tactische aspect is helaas niet voor iedereen weggelegd. In je eentje is het minder leuk omdat je dan nog meer last hebt van de slechte AI en je geen team hebt om je mee te vermaken tijdens de saaie stukjes.