One Piece Unlimited Cruise SP Review

In 2009 verschenen One Piece Unlimited Cruise 1 & 2 voor de Wii in Europa. Hoewel wij daarmee voor het eerste kennismaakten met de gameserie, waren er in Japan al tientallen One Piece-games verschenen. Toch waren wij niet bepaald enthousiast over de spellen. Nu is er een remake op de 3DS verschenen. Weet die onze slechte eerste ervaringen uit te wissen?

One Piece is een in Japan uitermate populaire mangaserie, bedacht in 1997. Sindsdien is de franchise uitgebreid met een anime-serie die inmiddels meer dan 500 afleveringen omvat, elf animatiefilms, verschillende vormen van merchandise en zo’n zevenentwintig videogames. En dat terwijl de meeste Europese gamers waarschijnlijk nog nooit van de serie gehoord hebben! De franchise volgt de avonturen van de immer zeventienjarige Monkey D. Luffy, een jongeman met elastische ledematen, en zijn bende piraten. Ook One Piece Unlimited Cruise SP volgt een dergelijk avontuur, waarin Monkey uitgedaagd wordt tot het vinden van een grote schat. Daartoe dient hij echter wel een aantal eilanden te doorlopen en vele eindbazen te verslaan.

Herkenning alom… Voor de fan
Op een grotesk verhaal hoef je overigens niet te hopen, want veel dieper dan het bizarre introfilmpje wordt het niet echt. Dat is echter ook niet zo belangrijk, aangezien het spel vele (voor de fans) bekende personages kent die alles interessant proberen te houden. In totaal zijn er negen speelbare personages en daarnaast zijn de eindbazen stuk voor stuk herkenbare figuren uit de serie. Voor de fan is het dus een paradijs der herkenning. De nieuwkomer zal daarentegen vrijwel niets van de vele conversaties meekrijgen, gezien de grote hoeveelheid achtergrondinformatie die niet wordt uitgelegd. Zo hebben de protagonisten altijd een babbeltje met de vaak bijzonder vreemde antagonisten en dikwijls leunen die gesprekken zwaar op eerdere gebeurtenissen. Gebeurtenissen waarvan veel van jullie hoogstwaarschijnlijk niet op de hoogte zijn.

Dan gaat het mis
De sfeer zit er in ieder geval in, mogen we concluderen. Toch zullen we deze game zelfs niet aanraden aan de allergrootste fan. Daarvoor bevat het spel veel en veel te veel fouten, beginnende bij het uitgangspunt van het spel. Zoals gezegd staat het doorlopen van een handjevol eilanden centraal. Tijdens deze ontdekkingstochten zul je keer een keer en ondoordringbaar obstakel tegenkomen en om daar voorbij te komen, zul je enkele specifieke voorwerpen moeten vinden. Klinkt wellicht als een interessant concept en het idee is op zich prima, ware het niet dat vaak niet duidelijk waar deze voorwerpen vandaan moeten komen. Het resulteert in een grote mate van backtracken, waarbij je doelloos eilanden afspeurt en grinden, waarbij je vijand na vijand verslaat in de hoop op die manier de benodigde voorwerpen te verkrijgen.

Om een klein voorbeeldje te geven van hetgeen dat je moet doorstaan; op een gegeven moment moesten wij een bepaald medicijn verkrijgen om verder te kunnen. Dit medicijn was enkel te vervaardigen met behulp van enkele ingrediënten, dus gingen we op zoek. Dat was echter nog niet alles, want onze vaardigheden waren niet hoog genoeg om de medicijn te kunnen maken en dus werden we eerst gedwongen hersenloos vijanden te verslaan om ons level omhoog te krijgen. Pas op dat moment konden we de eerder bijeen geraapte voorwerpen fabriceren om zo het obstakel te verwijderen en de frustrerende strijd met een van de vele eindbazen aan te gaan. Nee, een boodschappenlijst in gamevorm is geen geslaagd idee.

Inspiratieloos, saai, onduidelijk
Althans, niet in deze game. Een getalenteerd ontwikkelaar kan ongetwijfeld een prachtgame met een dergelijk concept creëren, maar ontwikkelaar Namco Bandai vergat iets essentieels; het verzaakte de duizenden kleine zoektochten vermakelijk te maken. Van een spel dat zich volledig op exploratie richt zou je verwachten dat de omgevingen interessant zijn. Je besteedt immers veel tijd aan het doorzoeken van al die gebieden. Het is dan ook verbazingwekkend om te merken dat de eilanden ontzettend inspiratieloos, saai en onduidelijk zijn. De kale, saaie omgevingen bevatten vrijwel geen detail en bovendien is het dikwijls compleet onduidelijk waar je precies heengaat. Het is een ware schande dat er zo weinig aan de gebieden is besteed, want het verpest de beleving van het ontdekken compleet.

Geen diepgang
Het vechtsysteem is helaas weinig beter. Elk van de negen personages heeft een eigen vechtstijl en je bent te allen tijde in staat om van karakter te wisselen (waardoor je in feite negen levens hebt), maar van tactiek is nooit te spreken. In het begin heb je slechts één aanvalsknop ter beschikking, waar later een extra knop bijkomt. Verder zijn er geen mogelijkheden om bijvoorbeeld aanvallen te blokkeren of te counteren. Welk personage je ook kiest, je bent gewoon aan het buttonbashen. Overigens levelen alle figuren los van elkaar, dus ook hier komt het grinden om de hoek kijken. Train je niet iedereen, dan loop je groot gevaar wanneer je enige sterke personage sterft.

Domme fouten
De enige andere handigheid die je tijdens gevechten aangeboden krijgt, is de mogelijkheid om te ontwijken. Dit doe je door tweemaal op de springknop te drukken. Helaas werkt dat niet erg fijn en maak je vaker een sprong dan je daadwerkelijk wegrolt voor een aanval. Dergelijke onhandigheden vind je door de hele game heen; platformstukken werken onhandig, het lock-on systeem van de camera werkt onhandig, in gevechten ontstaan vaak framedrops, de ondertitels zijn soms lastig te lezen, het hoesje bevat een spelfout… Al spelende kom je er steeds meer achter dat er gewoon erg weinig zorg aan de game is besteed. En dat terwijl we hier met een remake te maken hebben. Is het zo veel gevraagd om domme problemen te verhelpen?

How could you?!
Toch is er één probleem waar wij nog meer mee zitten dan al het bovenstaande: we zijn belogen en bedrogen. Uitgever Namco Bandai maakte ons namelijk lekker met de boodschap dat deze 3DS-game zowel One Piece: Unlimited Cruise 1 - The Treasure Beneath the Waves als One Piece: Unlimited Cruise 2 – Awakening of a Hero bevat. Beide games kwamen eerder apart uit voor de Wii, dus een bundel wordt gewaardeerd. In Japan is dat het geval. Zonder het duidelijk te maken, heeft Namco Bandai Unlimited Cruise 2 echter uit het pakket gelaten, volgens de geruchten om de vele ondertitels een plaats te geven. Daardoor krijg je zelfs in de remake niet de complete ervaring. Belachelijk!

De voornaamste toevoeging is de Marineford-modus, een apart onderdeel dat compleet losstaat van de singleplayer en volledig draait om gevechten. Het is weliswaar leuk dat je hier nog meer bekende personages tegenkomt en duidelijk kunt zien dat het spel een aantal tof uitziende aanvallen bevat, maar nog altijd draait het geheel om buttonbashen. Er is simpelweg geen diepgang te vinden. Bovendien krijg je in sommige gevechten ronduit domme uitdagingen voorgeschoteld. Af en toe is het bijvoorbeeld zaak om een bepaald aantal seconden te overleven. Wat doe je dan? Juist, je loopt rondjes. Want tactiek zul je hier niet vinden.

Een schande
One Piece: Unlimited Cruise SP is een sneu excuus voor een 3DS-remake. De enige reden om deze game te halen werd samen met Unlimited Cruise 2 van de cartridge verwijderd. Wat overblijft is een spel dat met weinig zorg ontwikkeld is en daardoor bol staat van de fouten, onhandigheden en slechte keuzes. Dat blijkt wel uit het feit dat de nadruk op ontdekking niet ondersteund wordt door interessante omgevingen en tactiek nergens te bekennen valt. Dit is een avontuur dat zelfs de knotsgekke piraten van One Piece niet tot een goed einde kunnen brengen.