Obscure II Review

Het is weer tijd voor een horror game: Obscure II is uit voor de Wii. Wordt het tijd dat jij je gaat verbergen tijdens deze zomerse dagen?

Obscure II is een survival horror game, een vervolg op deel één dat in 2004 uitkwam. Vorig jaar verscheen deze sequel al op de PlayStation 2, ditmaal is deze geport naar Nintendo’s console. Het aanbod is best schaars op de Wii als we kijken naar het horror genre. Resident Evil 4 doet het goed maar kan Obscure dit evenaren of hebben we helemaal geen stalen zenuwen nodig?

Een stukje geschiedenis
Met een vervolg is het handig om te weten waar deel één over ging, dus mocht jij Obscure II willen kopen maar nooit deel één gespeeld hebben, volgt hier een beknopte samenvatting. In Obscure gebeurden vreemde dingen op de school Leafmore High. Er waren experimenten uitgevoerd met een zeldzame plant om het eeuwige leven te verkrijgen, maar deze experimenten zijn uit de hand gelopen. Studenten raakten geïnfecteerd en veranderden in gemuteerde monsters. Je bestuurt in Obscure vijf studenten om te achterhalen wat er gebeurd is met al die verdwenen studenten en rare omstandigheden.

Deze basis heb je nodig om door te kunnen gaan met Obscure II. De overlevenden uit Obscure zijn doorgegaan met hun leven maar ditmaal duikt de zeldzame plant op in Fallcreek University. Jongeren daar gebruiken het als een soort partydrug maar de pret duurt niet lang en het “feestje” begint opnieuw. Jij mag wederom overleven. Het voelt alsof je beland bent in een tiener horrorfilm, maar helaas wel een B-film. Het verhaal staat in dit deel op losse schroeven omdat er totaal geen plot aanwezig is. Dus zoals zo vaak geldt voor films dat het vervolg veel slechter is of niet veel soeps, mag je deze ook in laatst genoemde categorie indelen.

Problemen en frustraties
Het eerste probleem is al dat het een simpele port is van de PlayStation 2 versie en er totaal geen moeite is gedaan om de game op te poetsen. Grafisch imponeert het spel niet en is het niet anders dan de PS2-versie. Omgevingen zijn veelal donker, zeker in de gebieden buiten weet je soms niet eens direct waar je naartoe moet, omdat landschappen niet gedetailleerd genoeg zijn weergegeven. De personages lijken geen echte personen en daarbij komen hun bewegingen al helemaal houterig als poppen over. Tel daarbij op dat de camera erg slecht meewerkt (correctie: tegenwerkt!) en je wilt de game eigenlijk al niet meer spelen, of toch wel?

Want wat heeft het spel verder te bieden, wat moet je bijvoorbeeld doen? Je bestuurt een aantal studenten, waarvan een paar uit deel een terugkeren, die elk hun eigen vaardigheden hebben. Het zijn voornamelijk stereotypes waar je mee te maken hebt, waarschijnlijk om een humoristische boost aan dit spel te geven, die helaas niet echt overkomt, maar misschien is dat wat meer voor de 16-jarigen onder ons (een vrouwtje met grote borsten, een dombo etc.). Je begeeft je van locatie naar locatie, denkend aan de school, het ziekenhuis en een spookachtig bos. Je praat wat met mensen, bekijkt objecten en vecht met mutanten in normale vorm- voor zover dat ooit kan bij een mutant- maar ook eindbazen. Je moet puzzels oplossen en daarvoor moet je samenwerken. Je werkt dan ook steeds gelijktijdig met twee studenten, wat inhoud (let wel, hier komt een positieve opmerking) dat op ieder willekeurig moment je dit spel met een vriend of vriendin kunt spelen. Je moet nadenken hoe je iets oplost, want nogmaals, elke persoon wordt gekenmerkt door zijn of haar eigen vaardigheden.

Dat puzzelen of samenwerken is niet zo’n probleem, dat is nog wel leuk. En met zijn tweeën een spelletje op de bank spelen is altijd leuk, nietwaar? Het probleem zit hem echter in de gevechten, om maar niet door te gaan op de slechte camera positie! De gevechten zijn behoorlijk krom en gecompliceerd uitgewerkt. Je kunt namelijk niet op een mutant mikken en schieten; in plaats daarvan moet je eerst je cursor op een doelwit plaatsen, dan op een knop drukken om je wapen op het doel te richten en dan pas kun je schieten. Hetzelfde is een probleem met de mêlee gevechten. Het is leuk dat je dan een arsenaal aan wapens hebt, maar frustrerend als je het op zo’n manier moet gebruiken.

Is er een reden om dit te spelen?
Is er misschien een andere reden om dit spel te spelen? Moet je de game dan spelen omdat die eng is, dus voor de horrorfanaten onder ons? De kracht van Obscure ligt in de soundtrack. Dit is gewoon uitermate goed verzorgd.Je hoort enge opbouwende muziek, hoog korengezang en meer andere angstaanjagende geluiden en gegil. Zodra je de disc in je console doet, zit je op het puntje van je stoel zodra je de muziek al hoort, maar helaas is dit van korte duur omdat de game zelf niet eng is. Eigenlijk frustreert het meer. Zo ligt bijvoorbeeld de moeilijkheidsgraad niet hoog maar er zijn behoorlijk weinig save points aanwezig, en je legt echt wel een keer het loodje door het slechte camerawerk waardoor je ineens verrast wordt, en wat doe je dan? Overigens is een savepoint ook niet logisch, want de eerste keer wordt gevraagd of je die zeldzame kwaadaardige plant wil aanraken. Bij normaal verstand doe je dit niet, als je het echter wel doet, heb je een opslagmogelijkheid, maar hoe had je dit moeten weten? Met andere woorden: het ontbreekt aan enige logica in dit spel!

Een giller
En daarom mag het duidelijk zijn: Obscure II leeft niet genoeg om te speler te absorberen. Met een survival horrorgame wil je op het puntje van je stoel zitten van spanning en daadwerkelijk het idee hebben alsof je moet overleven, iets dat bijvoorbeeld bij Resident Evil 4 wel het geval was. Dat doet Obscure II helaas niet. De spanning wordt goed tot stand gebracht door de muziek, de game biedt afwisseling en is niet super slecht maar er schort genoeg aan. Het is dus best een slecht vervolg geworden met geen plotwending, een slechte camera en een slechte besturing. Erg interessant is de mogelijkheid om het spel co-op te spelen, maar de vraag is of je dit daadwerkelijk wilt doen. De game zou interessant kunnen zijn voor de échte horror liefhebbers maar de rest van de gamers kunnen het laten liggen. Wat een spannende game had moeten worden, is helaas eerder een giller geworden.