No More Heroes III Review - Een langverwachte terugkeer

Het is al meer dan tien jaar geleden dat het laatste deel in de cult-franchise No More Heroes is uitgekomen. Kan Travis Touchdown het publiek anno 2021 nog steeds vermaken met zijn coole uitstraling en droge humor? Lees het nu in onze No More Heroes III review!

Het is niet alleen een lange tijd geleden dat No More Heroes II: Desperate Struggle is uitgekomen, ook in No More Heroes III is er een lange tijd verstreken. Negen jaar om precies te zijn. In de prachtige openingsanimatie krijgen we alleen niet te zien wat er in de tussentijd is gebeurd, maar wordt de klok met twintig jaar teruggedraaid.

Het verhaal van een jongetje genaamd Damon en de schattige alien Jess Baptiste VI - FU voor vrienden - lijkt initieel compleet los te staan van de game, maar daar komt snel verandering in. De schattige alien is het heden namelijk uitgegroeid tot een machtige intergalactische prins, die er zijn vinger niet voor omdraait om een planeet compleet te verwoesten. En daar ook nog eens veel plezier uit haalt.

Datzelfde plan heeft Jess Baptiste VI voor ogen met de aarde. Hij geeft de mensheid alleen nog een kans, door in te spelen op de populariteit van superhelden. Als iemand de tien aliens in de Galactic Superhero Rankings weet te verslaan, dan zal de aarde gered zijn. En natuurlijk is Travis Touchdown, de #1 assassin van de United Assassins Association, daar de ideale kandidaat voor. Helemaal wanneer FU ook nog eens de aanval opent op zijn vrienden.

Het verhaal van No More Heroes III is overduidelijk nog een stuk meer over-the-top dan haar voorgangers, die al de nodige bizarre momenten hadden. Liefhebbers van de franchise zullen zeker genieten van de gitzwarte en gortdroge humor, zoals de speciale stem die Travis’ kat Jeane heeft gekregen. Toch vallen niet alle grappen even goed en kan alle over-the-top actie op sommige momenten een beetje te geforceerd overkomen.

Om toegang te krijgen tot de tien eindbazen die op Travis Touchdown staan te wachten in de game, heeft ontwikkelaar Grasshopper Manufacture besloten om een oude gameplay loop terug te brengen. Waar No More Heroes II: Desperate Struggle namelijk afscheid nam van de verplichte fee die je moet betalen om een een Ranked Battle aan te gaan, zijn de kosten in No More Heroes III weer terug.

Dat betekent dat je tussen het vele vechten door weer klussen moet uitvoeren om genoeg geld te verzamelen. Zo mag je onder andere weer het gras gaan maaien van de gazonnen in Santa Destroy. Hoewel sommige minigames leuk zijn om uit te voeren en een goede afwisseling zijn, halen de klusjes vaak wel het tempo uit de game en kijk je vooral uit naar de volgende boss fight.

Naast de fee is er ook nog een andere verplichte taak die je uit moet voeren: Designated Matches. Voor elk gevecht moet Travis namelijk meerdere kleinere gevechten uitvoeren, waarbij je het op moet nemen tegen nieuwe soorten vijanden, voor een een mini boss komt te staan of de ruimte in zal gaan om met een Gundam Wing-achtige suit te vechten tegen enorme aliens. Deze gevechten zijn een vervanger voor de levels met normale vijanden in de voorgaande games, maar in plaats van thematische gebieden wordt Travis simpelweg in een inspiratieloze omgeving gegooid. Wat ons betreft had Suda51 het dan ook beter kunnen houden bij de aanpak van de eerste twee titels.

Met de terugkeer van de klusjes zit er ook weer een open wereld in No More Heroes III. En deze keer kan je niet alleen Santa Destroy verkennen op een futuristische motor, je krijgt toegang tot maar liefst vijf verschillende gebieden.

Dat klinkt allemaal leuk en aardig, maar er zijn duidelijk geen lessen getrokken uit de eerste No More Heroes. De wereld is namelijk enorm leeg en voel inspiratieloos aan. Je zal in de wereld alleen maar rijden van Designated Matches naar klusjes, om uiteindelijk de kosten voor een Ranked Battle over te maken bij een pinautomaat. De toevoeging van de open wereld lijkt alleen maar gedaan te zijn om de lengte van het verhaal te verlengen naar een uurtje of twaalf.

Er zijn af en toe ook andere points of interest, waarmee je bijvoorbeeld nieuwe t-shirts voor Travis kan vrijspelen of een sushi-tent om power-ups te kopen, maar heel interessant is het niet. Het helpt bovendien ook niet mee dat de mini-map veel te klein is, waardoor je steeds de grote map moet openen, en het rijden met de motor ook niet geweldig aanvoelt. In No More Heroes II was de juiste beslissing gemaakt om hele open wereld-gedeelte uit de game te slopen.

Heb je eenmaal genoeg klusjes gedaan en het benodigde geld overgemaakt, dan is het eindelijk tijd voor een boss fight. En net zoals de eerdere delen in de franchise is dat het moment waarop No More Heroes III schittert. In de Ranked Battles zal je het deze keer moeten opnemen tegen aliens en dat betekent dat Suda51 helemaal los heeft kunnen gaan met de bazen in de game. Elk gevecht heeft dan ook een hele berg aan mechanics waar je rekening mee moet houden en je zal alle mogelijkheden van Travis slim moeten gebruiken.

Zo heeft de protagonist niet alleen zijn trouwe beam katana, maar kan hij ook weer zijn worstelvaardigheden in de strijd gooien. De Death Glove is ook weer terug, waarmee je krachtige skills kan gebruiken. Die vaardigheden zijn alleen wel gebonden aan een cooldown, waardoor je ze slim moet inzetten.

Het vechten met je katana moet je daarnaast goed timen. Niet alleen omdat je openingen moet vinden tussen aanvallen van de bazen, maar ook omdat de accu van de beam katana na een paar combo’s leeg zal zijn en je het zwaard moet opladen. Gelukkig zijn er manieren om de gauge weer helemaal te vullen zonder het gebruikelijke en opmerkelijke ritueel uit te voeren, zoals consumables of een traditionele worstel-move.

Lukt het je met alle opties om een baas te verslaan, dan zal je niet alleen veel voldoening voelen, maar je wordt ook getrakteerd op een lange cutscene. No More Heroes III is namelijk opgedeeld als een serie en tussen alle Ranked Battles door gebeurt er van alles, waardoor je steeds een beter beeld krijgt van wie je tegenstanders nu precies zijn.

Na elke Ranked Battle zal je je ogen ook weer even de rust moeten gunnen. Tijdens de gevechten gebeurt er namelijk genoeg op het scherm, maar de arena’s en bazen zijn ook stuk voor stuk kleurrijk en vol karakter. Dat is een scherp contrast met de lege en dode open wereld tussen de gevechten door.

En de stijl is niet het enige wat voor een gemixt gevoel zorgt. Bij vlagen ziet No More Heroes III er namelijk enorm goed uit dankzij de Unreal 4 Engine. Helemaal wanneer je middenin een flitsend gevecht zit, met beam katana van Travis die zorgt voor de nodige bloedspetters en de exotische aanvallen van de buitenaardse tegenstanders. De game zit daarnaast vol met supertoffe elementen, zoals 8-bit laadschermen en extreem stijlvolle filmpjes.

Wanneer de rust terugkeert naar Santa Destroy, dan wordt het alleen duidelijk dat op technisch gebied niet alles even goed is. Want waar het character model van Travis zeer gedetailleerd is, valt dat niet van alle vijanden en NPC’s te zeggen. En het is ook pijnlijk duidelijk dat No More Heroes III geen gebruik maakt van anti-aliasing, wat zelfs op het kleine scherm van de Nintendo Switch heel goed zichtbaar is. De ontwikkelaar heeft er waarschijnlijk voor gekozen om de gevechten zo soepel mogelijk te houden, want in de boss fights hebben we gelukkig geen framedrops meegemaakt, zelfs op de meest chaotische momenten.

No More Heroes III is een opmerkelijke game. Het is namelijk een raadsel waarom Suda51 een aantal elementen uit de originele titel terug te halen, die destijds al niet positief werden ontvangen. De grootste boosdoener daarbij is de lege en doodse wereld, dat het tempo eruit haalt en er alleen maar in lijkt te zitten om de speelduur te verlengen. En ook op het gebied van humor werkt niet altijd alles even goed.

Maar wanneer No More Heroes III in haar element komt, dan wil je nooit meer stoppen. De gevechten voelen heerlijk badass aan, de bazen zijn weer van topniveau en compleet over-the-top en de hele stijl van de game is gelikt en supercool. Kan je dus de mindere momenten van No More Heroes III negeren en je genoegen halen uit de hoogtepunten, dan kan je geen betere actievolle titel op de Nintendo Switch vinden.