Need for Speed: Carbon Review

EA Games kwam vorig jaar al met een Need for Speed deel voor de Xbox 360 genaamd Most Wanted. De game werd wat meer de arcade kant opgetrokken en werd redelijk ontvangen door de gamers. Dit jaar komt EA nogmaals met een NFS deel voor de Xbox 360 genaamd NFS: Carbon. Is de game nu passé of nog helemaal top? Je leest het in deze recensie.

Zoals ik al zei is Need for Speed Carbon niet de eerste NFS game die zijn weg naar de Xbox 360 vindt. Vorig jaar verscheen Need for Speed Most Wanted al voor de Xbox 360. Bij de fans viel de game niet zo goed. EA heeft met deze Need for Speed alles eraan gedaan om dat te verbeteren. Zo ook de titel; “Carbon”, wat terug valt op het tunen van de wagens met bijvoorbeeld een carbon hood. NFS: Carbon draait nog meer om het tunen-racen-en nog meer tunen. De shops zijn eruit gehaald en alles kan in je safehouse aangebracht worden, indien het is vrijgespeeld. Het tunen gaat dan ook nog een stuk dieper dan in de vorige delen. Zo kun je kiezen uit veel onderdelen die elk naar eigen smaak aanpasbaar zijn in bijvoorbeeld de dikte en breedte. Heb jij liever een dikke, brede en stoere vleugel of ga je voor de smalle maar subtiele vleugel? Alles is mogelijk. Buiten dikte, breedte en lengte kun je de mate waarin deze naar binnen staat ook nog eens aanpassen, en niet alleen de vleugel maar ook de velg en nog veer meer onderdelen kunnen aangepast worden. Elke auto in NFS: Carbon kun je dus uniek maken en online showen. Naast het uniek visueel tunen kun je ook de performance instellen naar eigen behoeven. Wil je sneller optrekken of juist op de lange termijn harder rijden? J ehebt een shit load aan mogelijkheden dus. Maar dat is nog niet alles want we werden de Nissan Skyline natuurlijk wel een beetje zat, daar heeft EA aan gedacht en komt met iets nieuws. Er zijn drie verschillende soorten klassen: de Muscles, Tuners en Exotics. Elke wagen heeft zijn voordeel, zo zijn de Exotics kleiner en beter handelbaar en hebben de Muscles een hogere top snelheid. Ter verduidelijking: een Corvette valt onder de Exotics en een Mustang valt onder de Muscles. Ben je een échte hardcore tuner, dan kun je met de Tuner klassen heel wat kanten uit.

Nog een punt waarin Need for Speed Carbon zich onderscheidt van de vorige delen is het racen in teamverband. Tot nu toe was je gewend om voor eigen succes te rijden, daarmee hoger te komen en geld te verdienen en dan de beste auto’s te kopen en te tunen. Nu is dat anders, en naar mijn mening een stuk leuker. Je racet in sommige races nog voor jezelf maar er zitten ook races tussen waarin je een teammaat kan laten meedoen. Hij kan je helpen de rit te winnen, of als hij erg goed is, zal hij de race zelf ook nog wel eens winnen. De teammaten hebben verschillende kwaliteiten en zijn in soorten verdeeld. Je hebt de Blockers, Drafters en Scouts. Een Blocker dient ervoor om rivalen opzij te beuken waardoor ze de kant of het verkeer in rammen en achterop raken. Door op de Y knop te drukken zul je jouw team maat een tegenstander (deze wordt automatisch gekozen als de dichtstbijzijnde) kunnen laten rammen. Dan is er de Scout, deze zal je tijdens een race alle afsnij routes laten zien wat je veel tijd kan besparen. De Scout zul je het minste gebruiken omdat je na een aantal keer wel weet waar de afsnij routes zich bevinden. En als je voorop rijdt (wat natuurlijk vaak zo is) kan de Scout jou de routes niet laten zien. Dan is er nog de Drafter, mijn persoonlijke favoriet. Een Drafter kun je oproepen, hij zal dan hard aankomen racen en voor je gaan rijden. Als je achter hem rijdt, zit je in zijn “draft”, de luchtweerstand is dan weg. Hierdoor kun je erg hard rijden en gemakkelijk je tegenstanders voorbij racen. Daarnaast is het zo dat als je achter hem rijdt de bochten makkelijker en scherper kunt nemen. Helaas is het wel onrealistisch dat de Drafter altijd voor je blijft rijden. Zelfs als je enorm hard gaat en nog eens Nitro inspuit, zal hij voor je kunnen blijven rijden wat erg onecht aanvoelt. Pas bij de Drafter wel op de meter die links bovenin loopt. Als de meter leeg is, zal de drafter afzakken en zijn Nitro weer opbouwen, als je dan niet goed oplet en hij stopt ineens zul je tegen hem aan botsen. Buiten al deze mogelijkheden bieden alle teammaten bepaalde voordelen van het vangen van meer geld als je een race wint tot het sussen van de politie in jouw territorium.

Ook het spelprincipe is veranderd, eerder moest je nog naar elke race toe rijden wat verveling kon veroorzaken. Dit heeft EA er uit geknikkerd en kun je via je map naar elke race “jumpen”. Je kunt echter ook nog steeds vrij rondrijden in de “freeroam” optie. De map is verdeeld in kleine territoria die je moet veroveren. Je begint met niets maar groeit al snel uit tot één van de invloedrijkste personen. Als je alle territoria van een bepaalde groep (baas) hebt afgepakt, zal er een boss fight volgen waarbij je definitief het territorium overneemt. Deze boss fight wordt in de “Canyon” uitgevochten. Voor de mensen die The Fast and the Furious: Tokyo Drift hebben gezien, het lijkt er enorm op. De eerste keer zul je hem zo lang mogelijk moeten volgen (of inhalen, als je langer dan 10 seconden voor hem rijdt zul je automatisch winnen). Des te korter je achter hem rijdt, des te minder punten worden er verdiend door hem. In het tweede deel (als je hem niet meteen hebt uitgeschakeld) rijd jij voorop, en zal de teambaas jou moeten bijhouden of overtaken. De Canyon is een smal weggetje in de bergen met veel bochten, waarbij goed stuurwerk een vereiste is. Pas alleen wel op voor de afgronden want als je daar in valt is het meteen afgelopen en moet je weer opnieuw beginnen. Naast dit alles biedt Need for Speed Carbon de nodige extra opties en natuurlijk een online mogelijkheid zoals we dat gewend zijn. Je kunt er voor kiezen om naast de verhaallijn die zo’n 10-15 uur duurt bijvoorbeeld quick races te gaan doen of de politie uit te dagen en een achtervolging te beginnen. De politie is net als in Most Wanted nog altijd leuk. Ze komen met 20 auto’s achter je aan en kunnen je amper bijhouden. Natuurlijk kun je ze afwentelen door tegen bepaalde palen aan te rijden waardoor er bijvoorbeeld een gebouw naar beneden komt. Of verschuil je in een steegje om van ze af te komen.

Als laatste wil ik even over de standaard punten praten. Grafisch is Need for Speed Carbon echt super mooi maar niet énorm veel van Most Wanted veranderd. Ook de gameplay is een beetje hetzelfde gebleven (nitro en slowmotion zitten er uiteraard weer in) en voelt nog altijd een arcade achtig aan. Toch ben ik over het algemeen tevreden met de game en denk ik dat veel gamers zich lang met de game kunnen vermaken. De races zijn over het algemeen simpel te winnen maar de drift races en boss fights bieden wel uitdaging. De interface van de game is prachtig en de politie zorgt voor het stukje intens racen. Ook de tussenfilmpjes zijn grafisch erg mooi en de bekende babe zit er weer in. Carbon maakte mij in ieder geval een stuk gelukkiger dan zijn oudere broer Most Wanted!