Call of Duty 3 Review

Review
zaterdag, 25 november 2006 om 13:47
xgn google image
Om maar alvast antwoord te geven op die vraag: ja, Call of Duty 3 is een waardige opvolger en verbetert zijn voorganger op alle fronten. Laten we de verschillende aspecten van de game eens stuk voor stuk doorlopen.
Chaotische singleplayer campaign
Waar de Call of Duty serie al sinds het eerste deel om bekend staat, is de grote chaos van de gevechten. Soldaten die rond je neervallen, veel geschreeuw, nog meer geschiet en vijanden die je overal vandaan beschieten. Call of Duty 3 borduurt op dit concept voort en pakt het groots aan. Zagen we in deel twee slechts een klein aantal grotere gevechten, nu bestaat de game er zowat alleen maar uit. Je komt niet langer groepjes van twee of drie soldaten tegen, maar echt tientallen die je overal vandaan beschieten. Gelukkig heb je nu ook wat meer ondersteuning, want het aantal soldaten waarmee jij het gevecht induikt is ook flink groter. Het zijn dus massale gevechten waardoor je de hele tijd op het puntje van je stoel zult zitten.
Ook iets dat sinds het begin van de serie steeds terugkomt, is dat je de oorlog als een aantal verschillende soldaten zult meemaken. Het Amerikaanse, Canadese, Britse en Poolse leger zijn allemaal aanwezig. Je zult met hen het gevecht ingaan en heel wat Duitsers omleggen. Duitsers die overgens nu ook wat slimmer zijn; ze zoeken meer dekking en schieten wat gerichter. Ook de soldaten van je eigen squad zullen je meerdere malen uit de brand helpen als je onder vuur genomen wordt.
Nieuw zijn de kleine mini-games die de ontwikkelaar in de game heeft gestopt. In de voorgaande delen plantte je een bom gewoon door op de X-knop te drukken, maar nu moet je verschillende knoppen na elkaar indrukken en de stick ronddraaien om de klus te klaren. Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld het overvaren van een rivier. Dan moet je met de rechter stick steeds halve circels draaien om de peddels te bewegen. In het begin is het leuk, maar na een tijdje begint het toch wel een beetje te irriteren, omdat het allemaal wat langer duurt zo.
Voor de rest is de campaign eigenlijk een beetje hetzelfde opgebouwd als de voorgaande delen. Ja, de gebieden zijn wat groter en het is allemaal nog drukker en chaotischer, maar de opdrachten zijn toch wat meer van hetzelfde. Bescherm dit mannetje, blaas dat op, etc. Nou valt er ook niet zo heel veel meer te doen in een oorlog als deze, maar het was toch leuk geweest als er iets meer variatie in de opdrachten zat.
Indrukwekkende graphics en oorverdovend geknal
Natuurlijk overtreft Call of Duty 3 zijn voorganger ook op grafisch gebied. Overal om je heen rennen soldaten rond, wordt er geschoten, vinden ontploffingen plaats, noem maar op. En dat zonder ook maar een enkele drop in framerate. Petje af voor de mannen bij Treyarch hiervoor. Alles ziet er ook stukken beter uit. Soldaten ogen realistischer, omgevingen zien er stukken beter uit, en ook de wapens die je vasthoudt zijn mooier. Deze keer zullen de neergeschoten soldaten ook realistischer in elkaar zakken, al heb je nauwlijks de tijd om daar op te letten, want dan stapt de volgende Duitser alweer naar binnen.
Geluid was altijd al een belangrijk onderdeel in de serie. Als je nu nog geen 5.1 setje hebt aangeschaft, dan moet je dat echt nog doen. Al is het maar voor deze game. Zo gauw de gevechten beginnen, zul je er midden inzitten. De schoten klinken van alle kanten, achter je schreeuwt iemand het uit van de pijn, naast je hoor je een granaat ontploffen en van de andere kant klinkt het oorverdovende geluid van de mortieren. Zorg er even voor dat je buren weg zijn en zet dan het geluid keihard aan om er helemaal van te genieten.
Met 24 man online
Call of Duty 2 was lange tijd de meest gespeelde multiplayer game op de Xbox 360. Toch was er wat kritiek op die mode, want het was allemaal wel erg simpel gehouden. Treyarch brengt hier verandering in. Als eerste hebben ze het aantal spelers wat omhoog geschroefd. Kon je vorig jaar nog met maximaal 16 man online gaan, nu is het mogelijk om het met 24 man tegen elkaar op te nemen. Daarnaast zijn er een aantal voertuigen in de game gestopt en zijn de maps flink groter gemaakt. Helaas raak je hierdoor vooral in het begin een beetje het overzicht kwijt.
Conclusie
De Call of Duty serie loopt al weer enkele jaren mee en heeft tot nu toe nog geen enkele keer teleurgesteld. Deel drie is een waardige opvolger en bevat de meest intense singleplayer campaign die we ooit in een Tweede Wereldoorlog-shooter hebben gezien. De mannen bij Treyarch hebben goed naar deel twee gekeken en vervolgens alles wat er te verbeteren viel gewoon beter gemaakt. Het spek is nog chaotischer, nog mooier, nog beter!
Cijfer: 8.3