MLB 13: The Show (PS3) Review

In ons inmiddels niet meer zo koude kikkerlandje is voetbal de sport die de dienst uitmaakt. Het is geen verrassing dat daarom FIFA ook steevast de best verkochte sportgame levert. Sony wil daar met het honkbalspel MLB 13: The Show verandering in brengen. Krijgt het ons massaal aan het honkballen?

Al jarenlang brengt Sony een diepgaande simulatie uit van Major League Baseball voor de PlayStation 3 en (sinds 2012) PlayStation Vita. De serie staat erom bekend de sport goed na te bootsen – voor zover dit kan op een spelcomputer, natuurlijk – en spelers echt het gevoel te geven te honkballen in de huiskamer. Dat is dit jaar niet anders, al is er wel een belangrijke doelstelling bijgekomen: het spel moet toegankelijker zijn voor nieuwkomers. Voordat we onszelf de vraag stellen of de ontwikkelaar hierin is geslaagd, is het goed om naar de basis van MLB 13 te kijken. Pas dan zal je begrijpen dat een soort tutorial een zeer gewenste toevoeging is.

Aan slag
Zoals te verwachten, kun je in deze honkbalgame een heel team onder je hoede krijgen om naar hartenlust te bevelen. Je kiest een team, een tegenstander, eventueel de lengte van de wedstrijd en je gaat aan de slag. Letterlijk, want jij bestuurt al je spelers. Op de makkelijkste moeilijkheidsgraad houdt dat in dat je enkel op het juiste moment op een knop moet drukken om de bal te raken. Te vroeg of te laat zal in een misser of foutslag resulteren, maar je hoeft niet bang te zijn voor ingewikkelde worpen. Pas wanneer het niveau omhooggaat, krijg je daarmee te maken (hier komen we later op terug).

Natuurlijk sta je in honkbal doorgaans niet eeuwig aan slag, maar wisselen de rollen na een drietal fouten. Plotseling krijg je de controle over de pitcher en moet je zo snel en ingewikkeld mogelijk ballen werpen. Ook hier is de basis simpel. Je kiest een soort, een locatie en de kracht waarmee je wilt werpen. Houd je de werpknop langer in, dan gooi je harder, maar verlies je accuraatheid. Het is dus een subtiele dans tussen het opzoeken van dat moeilijk te bereiken hoekje dat nog wordt goedgekeurd en die snoeiharde, niet te pakken bal.

Autopiloot
Wanneer de tegenstander toch raak weet te slaan, neemt de game het veldwerk grotendeels over op de lagere standen; je spelers rennen naar de bal en gooien vaak automatisch naar het juiste honk. Maar de kenner doet dit natuurlijk veel liever zelf. Daar zit meteen de grootste kracht van MLB 13: The Show; je kunt vrijwel alles handmatig doen. Op elk moment is de moeilijkheid en besturing aan te passen zodat jij de volledige controle kunt krijgen en het spel aanzienlijk realistischer, leuker en uitdagender wordt.

Als slagman zijn er bijvoorbeeld verschillende besturingsmogelijkheden om uit te kiezen. Onze favoriet gaat uit naar de optie om de knuppel via het rechterpookje te besturen, waarbij je die naar achter en voren zwiept om de bal te raken. Het geeft een authentiek gevoel en maakt het een hele prestatie om een homerun te slaan. Met pitchen zijn er verschillende mogelijkheden die zelfs de conditie en kracht van de pitcher meenemen, waardoor ieder personage zich net een tikje anders laat besturen. De echte honkbalfan zal er versteld van staan hoeveel diepte deze sim bevat. De echte gamer zal er op zijn beurt weer versteld van staan hoe uitdagend de hogere moeilijkheidsgraden zijn en hoe goed het voelt om een enorme homerun te slaan.

Nieuwkomers welkom?
De grote vraag is echter of die gamer ook een honkbalfan en -kenner is. Dat is namelijk de doelgroep waar MLB 13 zich op lijkt te richten, ondanks het voornemen om het spel toegankelijker te maken. Er is wel degelijk een poging gedaan: er is een beginnermodus toegevoegd die alle besturingen op het makkelijkst zet, je enkel makkelijke ballen toewerpt en je veel functies uit handen neemt. Fijn daarbij is dat de game automatisch meer mogelijkheden aanzet, wanneer hij merkt dat je er klaar voor bent. Maar een echte tutorial ontbreekt. In een trainingmodus kun je slaan en pitchen oefenen, maar je zult er zelf achter moeten komen wanneer je moet slaan, wat de verschillende worpen inhouden en wat alle vaktermen betekenen.

Dit zorgt ervoor dat de 'honkbalnoob' zich eerst flink in de basis zal moeten verdiepen, voordat hij echt van een wedstrijd kan genieten. Pas wanneer de wedstrijden moelijker worden, krijg je echt een uitdaging voor je kiezen; de beginnermodus biedt voornamelijk arcade-achtige gameplay die de franchise geen eer aandoet. We raden het spel overigens niet af als je niet bekend bent met de sport! Na een pittige tijdsinvestering verandert MLB 13 namelijk in een genot. Wees er wel op voorbereid dat die eerste uren veel van je vragen en je het spel niet in zijn volledigheid kunt waarderen tot je de sport tevens buiten de game om leert kennen. En daarmee vraagt Sony veel van de speler.

Voldoende modi
Mocht je de uitdaging toch aangaan, dan kun je genieten van de grote diepgang en het prima aanbod aan modi. Zo is het geweldig om in Road to the Show één speler tot in de puntjes te creëren en hem naar de top te helpen. Je kiest zelf een positie uit en hoeft enkel de relevante stukken uit de wedstrijd te spelen. Als pitcher ben je dus veel meer bezig dan een verrevelder. Naarmate je beter wordt, verdien je punten die je aan je speler kunt toe kennen om hem sneller te maken, beter te laten vangen of harder te laten slaan, om maar wat opties te noemen. Het is erg leuk om steeds beter te worden in één bepaald aspect van het veld en je personage te zien stijgen in de competitie.

Wil je liever een team managen? Dat kan. Spelers kopen en verkopen, trainen, de modus Franchise maakt het allemaal mogelijk. Zelfs de Baseball Manager-fan wordt goed bediend. Het seizoen volgen kan in de nieuwe modus The Show Live, die de roosters, statistieken en verwondingen bijhoudt. Wil je direct door naar de belangrijke play-offs, ook daar is een nieuwe toevoeging voor: Postseason. Sony probeert de doorgewinterde honkbalfan duidelijk op zijn wenken te bedienen door een uitstekend aantal modi te bieden.

Kleine foutjes
Diezelfde fan zal een aantal kleine dingetjes opvallen. Naast positieve elementen als het detail van de spelers, valt vooral het commentaar na een tijdje in negatieve zin op. De commentatoren weten vaak interessante feitjes te vertellen, maar vallen al snel in herhaling en kunnen daardoor op de zenuwen gaan spelen. Na vijf keer hetzelfde zinnetje in één wedstrijd te horen, is de lol er wel af. Of het aanwezige publiek er net zo over denkt, weten we niet: zij zijn net iets te blokkerig en ongedetailleerd om zich druk te maken over het commentaar. Wel weten we dat spelers elkaar graag mogen. Het wil af en toe wel eens voorkomen dat ze zelfs een beetje samensmelten als ze elkaar net iets te innig aanraken.

Ontoegankelijk genieten
MLB 13: The Show is een uitstekende honkbalsim waar de echte liefhebber van de sport talloze uren in kwijt kan raken. Voor hen biedt het alles: talloze statistieken, alle mooi nagebootste teams en stadia en diepe gameplay. De ware gamer zal vooral van dat laatste aspect kunnen genieten, maar moet daarvoor wel de ontoegankelijkheid van het spel toestaan dat een stevige kennis van de sport en liefst de franchise vereist. Sla je je daar doorheen, dan zullen de verschillende kleine mankementjes je niet weerhouden van een diepgaande spelervaring.