Lips: I Love the 80s Review

We zijn nog niet uitgeschreeuwd op de party classics van de gelijknamige Lips game, of ontwikkelaar iNiS heeft alweer een nieuw deel in de Lips franchise voor ons klaar liggen. Wij waren dus erg benieuwd of het waar is wat men over haastige spoed roept.

Terug naar The Eighties
Zoals bij alle andere Lips titels (behalve de eerste) geeft ook bij I Love the 80’s de titel het thema weer. Precies, ontwikkelaar iNiS neemt ons mee naar de jaren 80; de tijd waar MTV net opgestart werd in de Verenigde Staten en Teletekst een van de nieuwste snufjes was op je televisie.

Op het witte doek maakte Michael J. Fox als Marty MC Ty zijn eerste tijdreis in een Delorian DMC-12 en E.T. was druk bezig naar huis te bellen. Populaire televisieseries waren destijds Alf, Knight Rider, The A-Team en Saved By the Bell.

Natuurlijk was het in deze tijd niet alleen om TV te doen, want ook in de wereld van muziek is destijds een heleboel gebeurd. Zo is Bob Marley in 1981 overleden en probeerden veel mensen de kenmerkende Moonwalk van Michael Jackson te imiteren.

Lekkere tracklist
Op dit laatste punt, de muziek uit de jaren ‘80, richt Lips: I Love the 80’s zich dan ook volledig. Jammer genoeg ontbreken, opmerkelijk genoeg, de nummers van beide bovengenoemde personen in de tracklist van deze game. En dat terwijl het zeker niet de minste personen uit die tijd zijn. Wel kun je in Lips: I Love the 80’s meezingen op de muziek van onder andere David Bowie, Blondie, Duran Duran en The Police. Hieronder nog even de volledige tracklist van de game:

Zoals je kunt zien zijn het ook dit keer weer 40 goedklinkende nummers, waar je lekker op mee kunt jengelen. Dit keer heeft iNiS een specifieke periode gekozen waarin de nummers uitgekomen zijn, en het is dan ook logisch dat dit niet allemaal nummer één hits zijn. Voor de mensen die bijvoorbeeld opgegroeid zijn met deze muziek of deze gewoonweg geweldig vinden is dit echter een erg aangenaam deel uit de franchise. Toch blijft dit een kwestie van smaak en er is dus verder ook maar weinig van te zeggen.

Niet altijd even fris
Over de videoclips in de game is wel wat te zeggen. iNiS heeft netjes de oorspronkelijke clips gebruikt waar dat mogelijk was en de rest gevuld met afbeeldingen van de desbetreffende artiesten, maar toch is er iets mis. Natuurlijk mag je van een jaren ’80 videoclip geen High Definition kwaliteit verwachten, maar de clips in deze game zijn soms wel van erg lage kwaliteit.

Ook de interface van het spel laat te wensen over. Hierin is eigenlijk geen enkele vernieuwing te ontdekken en ook de gebaren die je soms moet doen zijn hetzelfde als bij vorige Lips games. Hetzelfde geldt voor de mogelijkheden en minigames die de game biedt. iNiS is in de korte tijd tussen Party Classics en I Love the 80’s alleen maar bezig geweest met de nummers van de game, terwijl er ook aan vernieuwing gedacht had moeten worden.

Het gezegde klopt
Feit is dan ook gewoon dat iNiS met Lips veel te gemakkelijk heeft gedacht en simpelweg alleen aandacht heeft besteed aan 40 nieuwe nummers in een leuk thema. De game had best een paar maanden later uit kunnen komen met compleet nieuwe menu's, mogelijkheden en minigames. Toch is dit een leuke game voor de mensen die affiniteit hebben met de nummers uit de tracklist, maar eigenlijk is dit simpelweg weer een stand- alone- uitbreiding van Lips op een schijfje.