Kona Review - Op onderzoek uit in de bittere kou

Twee jaar geleden is Kona begonnen als kickstarterproject en de game is dankzij ontwikkelaar Parabole uitgegroeid tot volwaardige game op de PC en consoles. In Kona ben jij als privédetective op zoek naar een moordenaar in het Canadese Québec. Kan dit mysterie de speler lang genoeg interesseren? Lees het in onze Kona review.

Het jaar is 1970, de locatie Noord-Canada. Een enorme sneeuwstorm heeft het dorp rondom Atamipek Lake in een dik pak sneeuw gehuld. De gamer kruipt in de rol van Carl Faubert, een privédetective die een verzoek krijgt van W. Hamilton. Deze Hamilton is pas verhuisd naar het dorpje naast het grote meer, en heeft hier al de nodige vijanden gemaakt. De reden hiervoor is dat hij enorm veel geld heeft en de gehele economie van het dorpje overneemt.

Het verzoek aan Faubert is daar dan ook aan gerelateerd. De General Store van Hamilton is onderhevig aan vandalisme en hij wil weten wie het op zijn zaak gemunt heeft. Eigenlijk heeft de detective weinig zin in zo'n simpele zaak, maar als de klant het wil, dan voert hij het uit. Hij gaat op pad in zijn auto en reist richting het dorp.

De reis verloopt niet geheel vlekkeloos, vlak nabij het dorp moet Faubert namelijk uitwijken voor een andere auto en hij raakt daardoor bewusteloos. Uren later komt hij bij bewustzijn en is hij terechtgekomen in een zware sneeuwstorm. Met een half bevroren lichaam komt Faubert aan bij de winkel en komt hij er tot zijn grote schrik achter dat zijn klant vermoord is. Daar begint het verhaal interessant te worden.

Een interessant en goed uitgevoerd onderdeel aan Kona, is de overkoepelende verteller. Deze mannenstem praat over Faubert in de derde persoon en vertelt de speler wat de gedachten zijn van de detective. Maar dat is niet alles, je krijgt ook tips over hoe je bepaalde puzzels in de game moet oplossen om verder te komen in het verhaal.

Zo vertelde de alleswetende verteller bijvoorbeeld dat de auto van Faubert na het ongeluk vastzat in de sneeuw en dat je deze daardoor niet kon gebruiken om verder te rijden naar de General Store. Als tip kreeg je te horen: ''Misschien kun je de auto met een bepaald voorwerp uit de sneeuw rijden.'' Door zulke quotes word je op ideeën gebracht die anders misschien niet meteen bij je opkomen.

Doordat Kona voor een groot deel bestaat uit het onderzoeken van de huizen van mogelijke betrokkenen, kan het voorkomen dat je belangrijke clues laat liggen. Ook dan komt de alleswetende verteller goed van pas, bij het verlaten van een locatie hoor je hem de gedachten van de detective voorlezen. In het geval dat je een clue niet bent tegengekomen, zegt hij bijvoorbeeld dat Faubert het gevoel heeft dat hij niet alle beschikbare informatie heeft.

Zoals hierboven al beschreven bestaat de gameplay voor een groot deel uit het onderzoeken van locaties. Dit voelt na twee uur spelen al vrij repetitief aan, omdat er niet veel verschil is tussen de huizen en wat je daarin aantreft. Natuurlijk, je vindt andere clues en andere items in sommige huizen, maar de gameplay is in de tien uur durende game vaak hetzelfde.

Dat gevoel wordt versterkt doordat je de helft van de locaties kunt ontdekken zonder dat je progressie maakt in de game. Althans, je merkt niet dat je progressie maakt omdat het spel je dit niet duidelijk maakt. Je kunt uren ronddwalen en allerlei items en clues verzamelen, zonder dat je weet waar ze voor dienen.

De setting waarin de game afspeelt heeft een grote invloed op de manier waarop Faubert handelt. De sneeuwstorm zorgt voor een vreselijke kou, waardoor je na vijf minuten ronddwalen in de natuur al behoefte hebt aan warmte. Gelukkig schotelt het spel je hints voor, zodat je herinnerd wordt aan het feit dat Faubert kou lijdt.

Zo wrijft de detective steeds vaker zijn handen tegen elkaar naarmate hij het kouder krijgt en als je niet oppast wordt het zicht minder. Dan is het hoog tijd om een bijvoorbeeld een kampvuur aan te steken. Faubert warmt op en jij kunt je pad vervolgen: een leuk, realistisch gameplayelement, waardoor je echt het spel wordt ingetrokken.

Maar zoals elk voordeel zijn nadeel heeft, is het bij Kona niet anders. Je weet namelijk nooit precies wanneer Faubert in kritieke toestand komt door de kou, daardoor moet je steeds de afweging maken of je nu wel of niet een bepaalde locatie kan bereiken zonder dood te vriezen. Kona geeft de speler hierdoor een gevoel van beperking.

Een ander minpuntje aan de game, is te vinden in de laadtijden die uit het niets lijken te ontstaan. Zo kan het voorkomen dat tijdens een autorit door de sneeuw je scherm bevriest (pun intended) en je tien seconden vast staat. Gelukkig komt er een laadicoontje in beeld, zodat je weet dat de game geladen wordt, maar dat is ook het enige positieve aspect hieraan. De laadmomenten hadden beter gekozen kunnen worden.

Wat wel fijn is, is het feit dat je op de locaties zelf geen laadtijden hebt. Zelfs niet wanneer je huizen binnengaat of weer verlaat, zoals dat bij andere games vaak wel zo is. Je kunt zonder enige belemmering door de deuren lopen om een nieuwe locatie te verkennen. Wel is het zo dat dit soms gepaard gaat met dalingen in framerate, waardoor het beeld soms schokkerig overkomt.

Het plezier dat je aan het begin van de game beleeft omdat je het moordmysterie moet oplossen, is tijdens de eerste paar uurtjes leuk en interessant. Daarna slaat de herhaling toe en bevriest het plezier. Gelukkig zijn het verhaal en de setting wel zo goed vormgegeven dat Kona een ruime voldoende verdient.

Kona is beschikbaar op de Xbox One, PS4 en de PC.