Kirby and the Rainbow Paintbrush Review - Vrolijke game voor kids

De vrolijke roze Kirby is eindelijk in een avontuur naar de Wii U gekomen in de vom van Kirby and the Rainbow Paintbrush. Zo’n vrolijke naam moet haast wel een vrolijke game opleveren. De vraag is alleen: is vrolijkheid genoeg?

Kirby and the Rainbow Paintbrush is een platform avontuur dat zich eerder richt op kinderen, dan hardcore gamers. Dat blijkt meteen al uit de gameplay. Want de hele game speel je met een stylus waarbij je continu regenbooglijntjes moet tekenen om Kirby door diverse levels te loodsen.

Review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201504/t/kirby-and-the-rainbow-curse-review.jpg" />

In aanvang is dat leuk, omdat het een nieuw fris element is, maar gaandeweg merk je al snel dat je liever een controller in handen had gehad. Steeds maar lijntjes tekenen met de stylus werkt helemaal niet fijn en wat betreft de nauwkeurigheid zit je daardoor vaker naar je Gamepad te turen dan naar je tv-scherm. En dat wil je eigenlijk niet op de Wii U.

Als vanouds, zoals het geval is bij veel Nintendo games, is het spel opgedeeld in meerdere levels. In totaal zijn er 7 werelden, opgedeeld in vier levels per keer. Waarbij het laatste level van een wereld steeds een eindbaas is. En Kirby zou Kirby niet zijn als de eerste baas geen boom is. Met de nostalgie zit het dus wel goed.

De levels duren niet lang, en dat houdt dan in dat je dit avontuur sneller hebt uitgespeeld dan de gemiddelde Mario of Donkey Kong game die doorgaans meer levels bevatten. Een gemiste kans dus. Wel is het leuk om te zien hoe Nintendo een mix aanbiedt van creatieve geest en oude vertrouwde elementen. Elke wereld kenmerkt zich namelijk door een kleur. Denk aan Green Valley, Yellow Dunes, Indigo Ocean enzovoorts.

Het zijn kleuren die zo passen in een regenboog. En wat dat betreft doet de Kirby game zijn naam dus eer aan. Al die werelden kenmerken zich bovendien door een bepaalde thema. Indigo neemt je mee naar waterlevels, waarmee je lijntjes boven Kirby’s koppie moet tekenen om hem voldoende onder water te houden. De volgende wereld doet juist het tegengestelde, daar neem je Kirby mee door de lucht en moet je lijntjes tekenen zodat hij niet te pletter valt op de ondergrond. Enkel een wolkje kan hem redden.

Helaas gaat de gameplay op een gegeven moment wel vervelen. Hoewel de gehele game prachtig oogt op de Wii U en te zien is dat creatieve geesten zijn losgelaten op dit project, moet helaas wel gezegd worden dat de doorgwinterde gamer meer had verwacht. Zo’n hele game besturen met een stylus werkt niet fijn en bovendien niet altijd nauwkeurig.

Terwijl de eerste paar hoofdstukken met de ogen dicht gespeeld kunnen worden, worden latere levels al snel wat lastiger met moeilijke vijanden die je opjagen, Kirby die je snelheid moet geven om tegen dingen aan te botsen, plateautjes die om precisie vragen, waardoor jij uiteindelijk gevraagd wordt nauwkeurig te handelen. Laat dat nou niet altijd eenvoudig zijn met de stylus en het gevoel bekruipt je dan ook geregeld dat je een bepaald stuk beter af was geweest met een controller in de hand.

Een controller-ondersteuning is er wel, maar dat geldt voor de co-op waarbij je drie anderen in de huid kunt laten kruipen van Waddle Dees (via Wiimotes of Wii U Pro contollers). Is dat leuk? Ja, maar lang niet zo leuk als de echte goede Nintendo co-op games. Het lijkt wel alsof Kirby and the Rainbow Paintbrush net op elk vlak even een plankje misslaat en dat is enorm zonde. Want elke Nintenfo fan en Wii U liefhebber hoopt te allen tijde de perfecte Kirby game te zien.

Wat de game wel erg goed doet is gevarieerde gameplay brengen. Elk leveltje ziet er anders uit en elke wereld speelt anders. Je moet steeds rekening houden met andere speelmechanieken waardoor je de stylus weer anders gebruikt. Ook is het tof om te zien hoe Kirby geregeld in een voertuigje verandert. Kijk dus niet gek op als Kirby opeens transformeert in een kleine onderzeeër. Juist die stukjes van levels zijn enorm leuk om te spelen.

Voor de rest is het een heerlijke game met vrolijke muziekjes die iedere Kirby gamer wel zal herkennen. En wat Nintendo de laatste paar jaar ook goed doet is nadenken over replay waarde. Niet enkel is er een story modus om te doorlopen, maar ook is er een Challenge Mode. Een modus die bestaat uit 48 uitdagingen die je vrijspeelt door bijvoorbeeld schatkisten en gouden medailles te verzamelen.

Start je zo’n challenge op, dan moet je bijvoorbeeld in 15 seconden per kamer een schatkist vinden. Eigenlijk geldt hier hetzelfde als met de story mode: het idee an sich is leuk, de uitwerking wat minder. Want als je niet nauwkeurig genoeg je stylus op het scherm zet, neem je Kirby niet juist mee en faal je dus om een missie binnen 15 seconden te halen.

Overigens zal frustratie je nooit voor 100 procent parten spelen. Want in oorsprong is het nu eenmaal een game gericht op kinderen. Zodra je een paar keer sterft in een level, krijg je de optie om door te gaan naar het volgende level. En eerlijk is eerlijk: voor de kleintjes onder ons is dat natuurlijk heerlijk!

Al met al is Kirby and the Rainbow Paintbrush daardoor toch het meest geschikt voor kinderen die eens spelenderwijs anders willen tekenen dan op een normaal blaadje. Voor de rest van de gamers, die normaal veel Nintendo games spelen, geldt dat de game teleurstelt.

Het is niet fijn om level na level met een stylus te spelen waarbij je soms dusdanig precies moet zijn dat je niets liever wenst dan een controller. Daarbij is de game te kort en is het co-op gedeelte niet helemaal je-van-het. Kirby and the Rainbow Paintbrush is zeker een vrolijk product, maar niet voor elke doelgroep een succes.