Kinect Rush: A Disney Pixar Adventure Review

Of je nou een kind bent of een volwassene, de meeste mensen houden van Disney Pixar films. Nu is er voor Kinect de game Kinect Rush: A Disney Pixar Adventure, waarbij de vraag is of het leuk is om dit te spelen, of dat we het beter kunnen houden bij de films.

De introductie is er niet voor niets. Ondergetekende heeft recentelijk nog Up The Video Game uitgespeeld op de Xbox 360 en zonder gekheid: dat spel was om te huilen. Laat het nou net deze Pixar film, Up, zijn die ook zijn opwachting maakt in Kinect Rush: A Disney Pixar Adventure. De game wordt vertegenwoordigd naast andere Pixar titels: The Incredibles, Cars, Toy Story en Ratatouille.

Flits, foto en beginnen maar
Voordat je begint met spelen moet je eerst voor de Kinectcamera gaan staan zodat deze van jou een foto kan maken. Hierna wordt automatisch je karakter aangemaakt. Of dat personage erg op jou lijkt? Nee, niet echt. Maar vooruit, dat mag de pret niet drukken. De vraag is wat de game zelf te bieden heeft.

Je begint in het Pixar Park, dit is de plek waar je kunt kiezen met welke game je aan de gang gaat, dus of je levels wilt spelen van Up ,The Incredibles, Cars, Toy Story of Ratatoulle. Maar au, hier valt meteen, maar dan ook echt meteen, iets op. De besturing werkt niet! De bedoeling is dat je vooruit 'rent' door in het echt met je armen heen en weer te bewegen. Dat wil op zich wel, maar als je van richting wilt veranderen om naar rechts of links te gaan, gaat het fout. In theorie zou je een klein stukje met je schouders bij moeten sturen, maar in praktijk blijkt het verkeerd uit te vallen. Al snel ga je te veel naar links of rechts en sta je meteen al vloekend voor de buis.

/p>

Slechte besturing
Een slechte besturing na al vijf minuten kan niet veel goeds betekenen. Want is dit ook zo in de games zelfs? Eigenlijk wel. Welke films je ook speelt, de besturing is nooit soepel. Zo moet je in Toy Story, The Incredibles, Up en Ratatouille 'lopen' door met je armen te bewegen, springen, zwemmen, klimmen , maar nergens heb je het gevoel dat het heel soepel gaat. Het meest irritant is de besturing in Cars waarmee je zogenaamd een stuur in handen hebt en daardoor steeds je armen naar voren moet duwen. Dat is zwaar vermoeiend en het nemen van bochten verloopt stroef.

Het is die slechte besturing wat dus het hele spel, bij alle films die in de game zitten, verziekt. Het punt is namelijk zo dat elk level draait om het verkrijgen van een zo hoog mogelijke waardering die je haalt door het verzamelen van muntjes en een zo snel mogelijke tijd. Veel muntjes zul je niet halen vanwege de slechte besturing. De gouden medaille, waar je weer achievements mee behaalt, wordt daarmee een ver -van-je-bed-show.

Elke film heeft een eigen wereld met sublevels
Ben je nu toch eigenwijs en denk je: ik wil een nieuwe Kinect-game die ik offline samen met een vriend of vriendin kan spelen, volgt hier nu korte informatie over het spel zelf. Wat kun je verwachten qua gameplay? Elke film is gekoppeld aan een wereld. Deze wereld bestaat uit een aantal levels dat je kunt spelen. Een level duurt tussen de zeven en twintig minuten. Een wereld bevat niet heel veel levels, dus op zich loop je vrij snel door het spel heen. In de games zul je omgevingen herkennen uit de film, als ook bekende karakters tegenkomen Maar dat spreekt voor zich. Dus ondere andere Lighning McQueen en Remy zijn van de partij. Plus dat je karakters vrijspeelt, iets dat leuk gedaan is.

Wat ook leuk is, is de sfeer van de Pixar films. In Up is het bijvoorbeeld de bedoeling dat je achter een huis aan rent, ja het huis uit de film die vastzit aan allemaal ballonnen. Qua gameplay is het een beetje platformen, maar heel gevarieerd wordt die gameplay nergens. Het is duidelijk gericht op een jonger publiek. Op zich is daar niets mis mee, maar de besturing komt dus simpelweg niet goed uit de verf.

Wat ook niet goed uit de verf komt is het commentaar. Als je bijvoorbeeld Toy Story speelt, zullen de karakters die je tegenkomt steeds hetzelfde zeggen. Gevarieerdheid in zinnen is er dus niet bij en dat maakt het al vrij snel vervelend om nog te blijven luisteren. Tot slot is het vervelend dat in het Pixar Park niets te ontdekken valt, wat betekent dat tijdens de levels door er dus niet te verkennen valt. Hier had zoveel meer ingezeten, ook voor kinderen.

Belabberde game
Het is dan ook overduidelijk dat deze game een onvoldoende scoort. Als de besturing in orde was geweest had het nog een voldoende weten te behalen door een leuke Pixar sfeer met herkenbare omgevingen en door het vrij kunnen spelen van karakters uit de bekende Pixar films. Maar de slechte versturing verpest alles. Tel daarbij op dat in het Pixar Park niets te verkennen valt, de gameplay-elementen te simpel en niet gevarieerd genoeg zijn, het commentaar steeds herhaald wordt en je hebt te maken met een belabberde game. Disney Pixar films zijn te gek om naar te kijken en daar moet het ook maar bij gelaten worden. Een poging om een game te maken en die ook nog eens te koppelen aan Kinect is niet geslaagd.