Indiana Jones and the Great Circle is avontuurlijk puzzelplezier

Xbox heeft het beste voor het laatst bewaard dit jaar. De consoleboer komt kort voor de feestdagen via ontwikkelaar MachineGames met Indiana Jones and the Great Circle, een first-person action/adventure game gebaseerd op de bekende archeoloog (in de films gespeeld door Harrison Ford). In onze Indiana Jones and the Great Circle review lees je of die game een ware schat aan avonturen is.

Met de zweep slaan, gevaarlijke jungles doorkruisen en de speurneus uithangen om geheimen te ontrafelen van verloren rijken uit de geschiedenis. Nee, het is niet een nieuwe Uncharted, maar met die omschrijving lijkt het er wel op. Indiana Jones is immers de inspiratiebron geweest voor Nathan Drake's gamereeks (en daarvoor de Tomb Raider-serie).

Indiana Jones and the Great Circle speelt alleen wel enorm anders tegenover de gamereeksen die op de PlayStation 3 en PlayStation 1 respectievelijk verschenen. Waar Uncharted en Tomb Raider third-person action-adventure games waren, was het schieten (vooral in Uncharted) de voornaamste manier om verder in het verhaal te komen.

Indiana Jones and the Great Circle - Xbox Series X

EUR74.99

Op voorraad

Koop op bol.

Veel verstoppen, weinig worstelen

Het avontuur met de archeloog die voor het eerst in de jaren '80 op het witte doek verscheen, doet dat heel anders. Zo is de game dus in first-person, maar ligt de focus ook veel meer op stealth. Constant ben je door Nazi-kampen aan het sluipen en probeer je onopgemerkt door levels heen te komen.

Indiana Jones and the Great Circle is in de eerste plaats een adventure game met stealth in achterhoofd, waarbij actie vooral een redmiddel is als de Nazi's je toch ontdekken. Het is geweldig om onder verlichting van de maan door de straten te struinen, terwijl je je verstopt voor Nazi's die om iedere hoek schuilen.

Het is op deze momenten dat je de vrijheid hebt om allerlei wapens uit de wereld op te pakken om vijanden van achteren stilletjes uit te schakelen. Gebruik een vliegenmepper, gitaar of bijvoorbeeld een hamer; Indy gebruikt wat hij kan vinden en maakt er het beste van. En daarna is het aan jou om te kiezen of je een knock-out geslagen Nazi in een hoekje verstopt of niet.

Lees ook

Pistolen zijn een noodoplossing in Indiana Jones-game

Geen Uncharted of Tomb Raider

Wanneer de zon schijnt in het prachtige Vaticaan, waar een deel van deze wereldreis zich afspeelt, merk je dat de AI van de NPC's iets minder goed werkt. Via een cirkel boven het hoofd van vijanden wordt aangegeven wanneer deze je in de smiezen hebben. Toch bekruipt je soms het gevoel dat je volledig te zien bent, maar heeft een NPC dat totaal niet door.

Van een stormtrooper die slecht door z'n helm ziet, zou je het verwachten, maar niet van een Nazi die als enige taak heeft om op wacht te staan. Het neemt de angst om ontdekt te worden weg, terwijl die in de vroege uren juist goed aanwezig was doordat je door de ogen van Indy het avontuur beleeft.

Actie beleef je daardoor ook van veel dichter bij als de pleuris wel een keer uitbreekt. Kogels knal je uit je revolver, zoals je in Call of Duty zou doen, maar een geweer hebben we in de eerste vijftien uur aan speeltijd nauwelijks nodig gehad. Wie denkt dat dit een Uncharted-achtig avontuur gaat worden of dat de kogels je om de oren vliegen zoals in Wolfenstein, moet deze verwachting dan ook even bijstellen.

Dít is Indiana Jones

Gelukkig is dat voor Indiana Jones-fans die de films gezien hebben veelal niet het geval. Die zijn wel gewend dat dokter Jones zich achter muurtjes verstopt, zijn zweep gebruikt alsof het een liaan is om aan te slingeren als Tarzan, of om puzzels op te lossen door zijn hersenpan ergens op los te laten.

Dat is dan ook precies waar Indiana Jones and the Great Circle schittert: in die spelwereld die vol mysteries en puzzels zit. Meerdere locaties zijn een zandbak om schatten in te zoeken en grenzen aan dat van een "immersive sim". Wie goed zoekt, wordt beloond met allerlei verhalen die laten zien dat Indy slechts passant is in bijvoorbeeld Gizeh of Vaticaanstad.

Overal zitten puzzels verstopt, zijn er codes om te kraken en kun je hints vinden voor de oplossingen. Het zorgt ervoor dat je zelf een aantekeningenboekje klaar legt om de puzzels met pen en papier uit te schrijven en op te lossen. En als je de oplossing eenmaal hebt, geef je jezelf constant mentaal een schouderklopje.

Gebieden vol mysteries

Die schouderklopjes kun je ook ophalen bij één van de vele zijmissies. Zo zijn er verborgen schatten die je kunt vinden door puzzels in de open gebieden op te lossen en grotere zijmissies, genaamd Fieldwork. Hierin wordt Indy onder andere gevraagd om een Britse archeoloog te helpen met de gave om zijn student altijd in de nesten te helpen. Het levert memorabele momenten op die het verhaal nog wat verder in te kleuren.

Dan zijn er nog tal van verzamelobjecten om te verzamelen, foto's te maken, verloren artefacten om op te sporen en boeken om bij elkaar te sprokkelen. Laatstgenoemde geven je de optie om Indy's vaardigheden te verbeteren of om zijn arsenaal uit te breiden. Daarvoor heb je dan wel weer Adventure Points nodig die je krijgt door aan de slag te gaan met al die extra activiteiten naast het verhaal.

Laat de speurtocht beginnen

Al dat extra's zorgt er dan ook voor dat het verhaal wat rommelig van start gaat. Na een opening die met een flinke knipoog terugblikt op de oude films, wordt het mysterie kort opgezet voor Indy het vliegtuig pakt naar Vaticaanstad. Eenmaal daar krijg je alleen al heel snel de mogelijkheid om in de zandbak vol mysteries te spelen.

In ons geval zorgde het ervoor dat we al dik tien uur met het spel bezig waren voor we ook maar een blik opvingen van de grote schurk van de game: Herr Emmrich Voss. Maar vanaf het moment dat deze bewindvoerder van de Nazi’s het scherm binnenloopt, weet hij gelijk te boeien. MachineGames weet als geen ander schurken neer te zetten en dat is hier niet anders.

Wat volgt is een race tegen de Nazi’s om het mysterie achter The Great Circle te ontrafelen. Die speurtocht brengt je langs exotische locaties, precies zoals je van de films ook zou verwachten. Dat hoofdverhaal zelf zit boordevol bloedstollende momenten, de ene nog krankzinniger dan de andere.

Toch is er ook ruimte voor intiemere momenten, waarbij de focus komt te liggen op Indiana zelf en de Italiaanse Gina Lombardi die hij onderweg tegenkomt. De journaliste raakt al snel betrokken in het avontuur en laat een memorabele indruk achter met haar scherpe tong en haar eigen redenen om met Indy mee te gaan. Alleen haar AI werkt niet altijd even lekker.

Muntje opwerpen op PC

Dat brengt ons gelijk bij het grootste knelpunt van Indiana Jones and the Great Circle. Het technische vlak heeft bij onze speelsessie nogal wat frustratie opgeleverd. Ondergetekende speelt het spel op PC met een 13e generatie Intel-i5-processor, een GeForce RTX 3080 en 64 GB DDR5 RAM-geheugen.

Het is bij het opstarten van de game alleen constant de vraag, of deze opnieuw opgestart moet worden. De ene keer wordt bij het zien van het hoofdmenu al duidelijk dat de game maar tussen de 10 en 15 fps draait. En dat terwijl de game, als deze wel goed opstart, netjes in 140 fps draait op High Settings met DLSS 3.0 aangeslingerd op Quality mode.

Het spel ziet dat laatste geval schitterend uit, waarbij vooral de reflecties opvallen. Drijvend over het stille water in de jungle oogt het schitterend, terwijl ook de weerkaatsing op Indy’s leren jas vaak opvalt.

Scheurtjes in het marmer

Aan de andere kant zijn er ook op de AI wel wat dingen aan te merken. Gina loopt geregeld compleet in het zicht van de Nazi’s als je aan het sluipen bent bijvoorbeeld. Maar ook frustreert het wanneer je over een richel springt en de game dat registreert alsof je een afgrond in wilde springen.

Niet alleen levert het een onbedoelde dood op, maar je wordt ook teruggestuurd naar een eerder checkpoint. Een checkpoint dat vaak net iets verder terug is dan je zou willen. Ook kom je soms, doordat je vanuit first-person speelt, in een situatie terecht dat je een beetje door de spelwereld heen kunt kijken, doordat de camera op een plek terechtkomt die de game je niet wil laten zien.

De kleine scheurtjes in het marmer kunnen we grotendeels door de vingers zien, maar het valt te hopen dat er wel nog wat updates komen voor de game. In ieder geval om het muntje opwerpen rondom de PC-versie te verhelpen en om wat plooien glad te strijken. Indy’s avontuur weet je op alle andere vlakken immers zo goed onder te dompelen dat je de tijd uit het oog verliest, terwijl je aan het spelen bent.

Lees ook

Wordt Indiana Jones voor games, wat The Last of Us voor series was?

Indiana Jones and the Great Circle Review - Avontuur ten top

Onderaan de streep is Indiana Jones and the Great Circle een geweldig spel dat door wat technische problemen geremd wordt. MachineGames weet zich goed te onderscheiden in het genre door meer op stealth te leunen dan op actie, zelfs al is de AI lang niet altijd even slim. Dat nemen we maar voor lief, want wanneer je een mysterie aan het ontrafelen bent, voelt niets zo goed als dat “A ha”-moment.

Als stealth game met actievolle noodoplossingen is Indiana Jones and the Great Circle dan ook grotendeels een triomf. Alleen had het tempo in het begin wel iets anders ingericht mogen worden, want daardoor kan het verhaal verrassend laat pas echt op gang komen. Maar wanneer je daar eenmaal inzit, is het een achtbaanrit waar je geen genoeg van kan krijgen.

8