Harry Potter en de Relieken van de Dood - Deel 1 Review

Het laatste Harry Potter boek wordt in twee delen verfilmd en daarom mogen wij ons ook verheugen op twee games om het verhaal af te sluiten. Het eerste deel ligt nu in de winkels en wij hebben eens goed gezocht of de magie van de boeken ook een beetje in deze game is terug te vinden.

Over die magie kunnen we kort en krachtig zijn: die is compleet afwezig in de game. Harry Potter en de Relieken van de Dood – Deel 1 is namelijk een wanproduct. Er is zoveel mis met deze game dat zelfs een eersteklas tovenaar er nog geen pareltje van kan maken. De game is zo slecht dat we eigenlijk niet weten waar we moeten beginnen. Niet geheel onlogisch beginnen we daarom maar gewoon bij het begin van de game.

Geen verhaal
Wil je ook maar iets van deze game begrijpen, is het noodzaak dat je het boek hebt gelezen of op zijn minst de film hebt gezien. Je wordt namelijk zonder pardon midden in het verhaal gegooid. De game begint met een scène waarin je samen met Hagrid op zijn motor door de lucht vliegt. Als Harry moet je Dooddoeners uit de lucht schieten met je toverstok. Waarom je daar vliegt, wordt nergens verteld. Ook missies die hierop volgen beginnen gewoon zonder uitleg. Je zult dus echt moeten weten waaraan je begint wil je ook maar iets van de game snappen.

Slechte gameplay
Hier zien we ook al meteen dat de game helemaal niet in orde is. Zelfs in de cutscènes tussen dit gevecht vliegen dooddoeners recht door een brug heen. Dat is dus al voorgeprogrammeerd en heb jij verder geen controle over, maar toch gaan zulke dingen fout. Hier had zeker beter aan gewerkt kunnen worden door de ontwikkelaar. Maar zoals eerder al vermeld had er nog wel een heleboel beter uitgewerkt kunnen worden.

In de vliegende motor merk je ook dat de gameplay niet lekker werkt. Het richten met je toverstok gaat maar moeizaam en is niet iets waar je vrolijk van wordt. Je hebt wel de mogelijkheid om automatisch op een vijand te richten, maar dit maakt het weer te makkelijk. Zodra je met de motor bent neergestort, bevind je je opeens op een bruiloft, wederom zonder uitleg. Je mag nu voor het eerst Harry te voet onder controle nemen.

Wat leuk is, is dat je met een simpele spreuk jezelf de weg kunt wijzen. Er verschijnt dan even een lichtgevende streep die een deel van de route uitstippelt. Zelfs wanneer je dus niet meer weet wat je moet doen, kun je zo gemakkelijk weer op het goede pad terecht komen.

Twee dingen doen
Dit pad gaat twee kanten op. In de ene richting moet je levels doorkruisen en ondertussen alle Dooddoeners in rook op laten gaan. Om zelf niet geraakt te worden door de spreuken van de Dooddoeners kent de game een coversysteem. Deze zul je echter nauwelijks gebruiken. Terwijl je in cover bent, word je namelijk nog vaak genoeg geraakt wanneer je toch nog een klein beetje zichtbaar bent. Het richten en afvuren van spreuken uit cover is moeilijker dan gewoon vrij rondlopend, dus als je cover gebruikt zul je waarschijnlijk vaker afgaan dan wanneer je gewoon blijft staan.

Als je een beetje blijft bewegen hoef je je geen zorgen te maken dat je snel af zult gaan. De AI van de Dooddoeners is niet zo sterk en zonder enige inspanning zul je dan ook snel met ze kunnen afrekenen. Vooral wanneer ze een voor een opduiken is het je erg makkelijk gemaakt. Wanneer Dooddoeners verschijnen, verschijnt er eerst rook zodat je weet dat daar iemand aankomt. Je kunt dan alvast spreuken afvuren en voordat de Dooddoener in kwestie doorheeft wat er gaande is, gaat hij alweer in rook op.

In de andere richting van het pad moet je sluipen. De onzichtbaarheidmantel zorgt ervoor dat je niet gezien kunt worden, maar echt veilig ben je hieronder ook niet. Wanneer je de mantel om hebt, kijk je opeens door de ogen van Harry. Dit had leuk kunnen zijn, maar je hebt helemaal niet het gevoel dat je echt Harry bent. Je lijkt te zweven in plaats van echte stappen te zetten en Harry lijkt opeens een stuk breder dan hij daadwerkelijk is. Je zult vaak tegen iemand aanbotsen terwijl het toch echt leek alsof je ergens makkelijk tussendoor zou passen.

Ziet er goed uit
Wat dan wel nog in orde is, zijn het audio- en grafische gedeelte van de game. De game ziet er niet compleet fantastisch uit, maar voor een filmgame is de visuele kwaliteit helemaal niet slecht. De karakters zien er precies zo uit als in de films. Tenminste, zolang ze stilstaan, zodra ze bewegen merk je toch dat het allemaal wat houterig gaat. De stemmen van de karakters zijn ingesproken door de acteurs en actrices uit de film en geeft je toch nog het gevoel dat je toch echt met een Harry Potter game bezig bent. De geluidseffecten klinken dan wel weer erg nep en missen het magische gevoel van de geluidseffecten uit de film.

Challenges
Wanneer je jezelf door de vreselijke singleplayer heen hebt gewerkt, kun je je geluk nog wagen met de challenges. Hier is het meestal een kwestie van zo snel mogelijk te werk gaan. Probeer zo snel mogelijk alle vijanden te verslaan of zo snel mogelijk van punt A naar punt B te sluipen zonder opgemerkt te worden. Door de karige gameplay zul je hier echter vrij weinig plezier aan beleven.

Niet magisch genoeg
Harry Potter en de Relieken van de Dood – Deel 1 schiet op veel fronten tekort. Behalve dat de game je geen reden geeft om bepaalde missies te spelen wil je de meeste levels zelf ook niet spelen. De gameplay laat het namelijk compleet afweten en je doet de hele game door maar twee dezelfde dingen: vijanden afmaken en sluipen. Beide zijn niet goed genoeg uitgewerkt om de game lang genoeg boeiend te houden. De game ziet er daarnaast wel netjes uit, maar is verder niet het magische avontuur waarop Harry Potter fans zitten te wachten.