Guardians of Middle-Earth Review

Review
maandag, 16 september 2013 om 16:00
xgn google image
Guardians of Middle-Earth, gebaseerd op de The Lord of the Ringsfilms, verscheen in 2012 al op de PlayStation 3 en Xbox 360. Spraakmakend; de game behoort tot het Massive Online Battle Arena (MOBA) genre, eentje die zich voornamelijk op de PC nestelt. Een port naar het thuisplatform liet dan ook niet lang op zich wachten. Komt deze versie beter uit de verf dan zijn consolebroeders?
Zoals het een echte MOBA betaamt, kun je uit verschillende personages kiezen om in teams, in dit geval bestaand uit maximaal vijf spelers, elkaars basiskamp te mollen. Ieder team begint aan één kant van de map en moet een aantal torens vernietigen voordat het basiskamp van de vijand bereikt wordt. Als dit kamp verwoest is, is de match voorbij. In die missie word je geholpendoor een aantal computergestuurde soldaatjes die een vast pad afleggen.
Samen met de vijand strijden?
De game biedt bekende personages uit de Lord of the Rings-franchise aan, zoals Legolas, Gandalf, Galadriel, The Witch King en Sauron. In totaal zijn er 36 karakters aanwezig. De pijnlijke constatering is dat je ze bijna allemaal moet kopen via DLC als je ze allemaal wilt. Waar in het The Lord of the Ringsuniversum een duidelijke grens tussen goed en kwaad ligt, is deze er nu ook, maar kun je wel vrij kiezen tijdens het samenstellen van je team. Het kan dus zomaar zijn dat Sauron met Gandalf en Legolas aan zijn zijde het strijdveld opgaat om vervolgens Galadriel en The Witch King het leven zuur te maken. Een beetje vreemd voor de dans dus dat bad guys met goedgezinden combineren.
Alle personages hebben een standaard aanval, maar ook een aantal unieke aanvallen. Zo kan Legolas de tegenstander van een afstand bestoken met pijlen en Galadriel de medespelers helen. Ieder personage is ook in één van de vijf beschikbare klassen ingedeeld. Er zijn warriors,tacticians, enchanters, strikers en defenders. De verschillende klassen zorgen voor een stukje diversiteit, want iedere klasse heeft zo zijn eigen sterke en zwakke kanten. Een tactician kan bijvoorbeeld vallen zetten om zo de vijand flinke schade toe te brengen, maar kan zelf niet zo veel hebben, terwijl een enchanter bijvoorbeeld medespelers helen, maar offensief niet zo sterk is.
Veel diversiteit…
Doordat de game zoveel verschillende personages bevat, ieder personage in een klasse ingedeeld is en ook nog eens een aantal unieke aanvallen heeft, biedt de game een hele hoop diversiteit. Deze diversiteit wordt vereenvoudigd door iedere aanval die zijn eigen afstand heeft die in een cirkel om je heen wordt weergegeven. Deze cirkel is dus de afstand waarin je een vijand kunt raken. De ervaringspunten en goud die je na ieder potje krijgt verleuken die diversiteit en eenvoud.
Deze ervaringspunten bepalen je rang in de game en bij iedere rang die je omhooggaat, speel je iets vrij. Het goud kan op zijn beurt weer tussen de potjes door gebruikt worden om extra karakters te kopen, maar ook om drankjes te kopen die je bijvoorbeeld tijdelijk sterker maken. Ook kun je met je goud relieken en edelstenen kopen die je gekozen karakter in het spel sterker, sneller of moeilijker kapot te krijgen maken. Je kunt tot maximaal zeven relieken en edelstenen meenemen een potje in.
Deze features zorgen ervoor dat je steeds met andere krachten een potje in gaat en stiekem steeds sterker wordt, naarmate je in rang stijgt. De personages starten namelijk wel bij ieder potje op level één, maar naarmate je aan het spelen bent, zullen de krachten van je personage vrijkomen en ook de krachten van de relieken die je meegenomen hebt. Als je personage de veertiende en dus de hoogst mogelijke rang heeft bereikt, zullen alle krachten beschikbaar en volledig op kracht zijn, maar ook de extra krachten die je meegenomen hebt. Dit kan tijdens een potje voor interessante situaties zorgen, maar tevens ook voor een grote ongelijkheid als je een ervaren speler tegenkomt die sterkere krachten vrij heeft kunnen spelen.
…maar ook weer niet
De verrassingen die de game voor je in petto heeft zijn dus niet altijd even leuk. Toch is de diversiteit, naast de relieken, drankjes en edelstenen, beperkt tot de karakters en hun eigenschappen. Guardians of Middle-Earth biedt namelijk slechts enkele modi die allemaal hetzelfde zijn: Battlegrounds en Skirmish. In deze modi kun je voor submodi kiezen, namelijk 1-Lane (één pad) en 3-Lane (drie paden).
Als je 1-Lane speelt, zal er slechts één map beschikbaar zijn en in 3-Lane heb je keuze uit twee mappen. Dit is dus behoorlijk beperkt, waardoor je al snel verveeld zult raken als de potjes niet heel erg spannend zijn. Door het gebrek aan verschillende levels is dit spel geen lang leven beschoren. De andere features kunnen daar niet tegenop.
Een ander ding waardoor de game wellicht niet heel succesvol wordt, is de onlinefunctie. Natuurlijk is dit een game die je alleen maar online zult spelen, maar helaas werkt dit niet altijd even goed. Zo kom je wel eens in wedstrijden terecht waar een van de spelers lag heeft. Het gevolg hiervan is bij alle andere spelers merkbaar. Het beeld schokt de hele tijd en uiteindelijk zal ofwel die ene speler uit de match gegooid worden, of zal de match prematuur tot een einde gebracht worden doordat iedereen er ineens uit gedonderd wordt.
Ook is het weleens lastig om überhaupt een match te vinden. Tijdens het zoeken naar een match wordt er een gemiddelde tijd weergegeven die een indicatie geeft van hoe lang je moet wachten. Deze tijd wordt vaak niet gehaald. Het kan dus voorkomen dat er een wachttijd van gemiddeld twee minuten staat en dat je zomaar vijf tot tien minuten zit te wachten. Gelukkig kun je tijdens het zoeken wel de andere menu’s gebruiken zonder dat dit het zoeken onderbreekt.
Een domme zet
De PC-versie van Guardians of Middle-Earth verschilt weinig van de consoleversie. Voor de game betaal je 18,99 euro en dan heb je slechts een handje vol personages. Je kunt nog zes keer 13,99 euro betalen om je scala aan karakters uit te breiden. Op die manier wordt Guardians of Middle-Earth op de PC wel heel erg prijzig. En dan te bedenken dat de console variant een Unique Selling Point had door één van de weinig MOBA’s op het platform te zijn. Nee, dan spelen we toch veel liever League of Legends of Defense of the Ancients 2 achter onze computer. Die zijn leuker en gratis!
Cijfer: 6.5