Gigantic Army Review

Het is het jaar 2009. De mensheid is tijdens zijn kolonisatie van het heelal verwikkeld geraakt in een conflict met de Ramulons, een buitenaards ras. Mens en machine strijden zij aan zij tegen de buitenaardse indringers in een uitzichtloze oorlog. Opgeven is geen optie. Welkom in de wereld van Gigantic Army.

Sommige mensen hebben moeite om het verleden los te laten. Ze willen teruggrijpen naar de speeltjes van hun kinderjaren, zoals speelgoed, tekenfilms en games. Maar soms moet je het verleden gewoon laten rusten. Wanneer je bijvoorbeeld een oud type arcadespel nieuw leven in wilt blazen. Er is namelijk een reden waarom je dit soort games niet meer in hun oude glorie ziet. Tijden veranderen, en zo ook de technologische mogelijkheden. Maar ontwikkelaar Astro Port trekt zich hier niets van aan en komt met Gigantic Army, een side-scrolling arcade shooter met aliens en robot. Zoals we ze vroeger zagen.

Gigantic Army is op elk vlak als een oud arcadespel en heeft daarom inhoudelijk niet veel te bieden. Je kunt kiezen uit de campaign, waarin je level na level voorgeschoteld krijgt, en een soort practice modus, waarin je zonder druk en op je gemak alle levels kunt spelen. Tussen de levels door wordt door middel van tekst uit een soort logboek een verhaal verteld over de soldaat die je speelt. Je bent piloot van een grote robot en je vecht in de zogenaamde Ramulon War op de thuisplaneet van het Ramulonse ras. Erg diepzinnig is het verhaal niet en de tekstberichten zijn te lang om ook echt interessant te blijven. Het lijkt dus veel op het story-telling van de arcade periode, maar tenzij je je erg nostalgisch voelt, zal het verhaal van Gigantic Army je niet interesseren.

Wanneer je begint met een nieuw spel heb je de mogelijkheid om uit drie verschillende wapens en secundaire wapens te kiezen. Heb je je keuzes gemaakt, dan is het tijd om te beginnen. De robot waarmee je speelt, de GMR-34 SALADIN, landt midden op het slagveld en vanaf dat moment is het vechten geblazen. Je krijgt oneindig veel vijanden naar je kopt gegooid met af en toe een mini-boss, totdat je het einde van het level hebt bereikt waar de eindbaas van die stage op je wacht. Precies zoals het vroeger ook ging en we moeten toegeven dat dit concept nog steeds erg verslavend werkt. Je voelt de rauwe power van jouw robot en het is heerlijk om al die hordes aan weerloze vijanden neer te maaien.

Maar daar is ook alles mee gezegd. Gigantic Army weet het concept van een oude side-scrolling shooter met aliens en robots goed neer te zetten, maar de verdere uitwerking laat te wensen over. Allereerst is er de besturing die heel onhandig werkt. Richten doe je door de hoek van jouw wapens lager of hoger te brengen met de pijltjestoetsen. Dit werkt niet alleen heel traag, maar is ook nog eens alleen te doen vanuit stilstand. Combineer dit met het trage looptempo van jouw robot en je hebt vrijwel geen behendigheid. Iets dat bij bepaalde vijanden een groot gemis is.

Daarnaast komt de game ook heel duf over. De levels zijn ongeïnspireerd en hebben vrijwel altijd dezelfde verwoeste setting. Het kleurenschema lijkt alleen maar uit hele grauwe kleuren te bestaan wat ook niet bepaald helpt om het visueel aantrekkelijker te maken. En de levels zijn enorm lineair met een pad waar niet van af te wijken is. Over de achtergrondmuziek valt ook niet veel positiefs te zeggen behalve dat het beter dan niets is. Voor een game zonder save-mogelijkheden en waarin je dus dezelfde levels heel vaak opnieuw zult spelen, is het raar dat hier zo weinig aandacht in is gestoken.

Wanneer wij Gigantic Army spelen voelen wij ons nostalgisch hartje sneller kloppen. De game heeft de look-and-feel van oude klassiekers, maar als je dan eenmaal gaat spelen merk je dat er toch een hoop mis is. De game probeert hardhandig vast te houden aan de gamemechanieken van vroeger, maar vergeet daardoor dat er andere manieren zijn om de magie van de arcadeperiode over te brengen. Kijk maar naar de tientallen voorbeelden die het wél is gelukt. Gelukkig heeft de game maar een zacht prijsje van rond de vijf euro.