Giana Sisters: Twisted Dreams Review

De Giana Sisters gaan al langer mee dan de meeste van jullie. Het origineel komt uit 1987 en werd toentertijd afgeschreven als een Super Mario-kloon. Die vergelijking was geheel terecht want behalve dat je met een vrouwtje speelde in plaats van Mario leek de interface regelrecht gekopieerd te zijn. Het leek zelfs zo erg op elkaar dat de game uit de verkoop is gehaald. Dat maakt van het origineel een heus verzamelobject, maar of dat ook voor deze opvolger geldt, zochten wij voor jullie uit.

De originele Giana Sisters is uitgebracht op de Amiga, Amstrad CPC, Atari ST, MSX2 en Commodore 64. In 2009 werd de game van een flinke update voorzien en uitgebracht op de Nintendo DS. Deze versie werd een jaar later ook op de mobiele apparaten van Apple uitgegeven. Vorig jaar besloot ontwikkelaar Black Forest Games dat het tijd werd voor een echte opvolger. De studio startte een Kickstarter project dat succesvol werd afgesloten. Dat project resulteerde in Giana Sisters: Twisted Dreams. Eind vorig jaar verscheen de PC-versie en recent is het spel ook uitgebracht op Xbox Live Arcade. Een PlayStation 3- en Wii U-versie staan ook nog in de planning voor een latere datum.

De Xbox Live Arcade versie van Twisted Dreams hebben wij uitgebreid aan de tand gevoeld voor deze recensie. Normaal zouden we nu doorgaan over het verhaal en het hoe en waarom uitleggen. Bij Twisted Dreams is dat een moeilijke opgave, want een verhaal is niet aanwezig. Voordat je kunt spelen is er een korte animatie waarin beide zusjes door een portaal verdwijnen en vanaf daar is het random levels spelen. Een beetje research maakt echter duidelijk dat één van de zusjes, Maria, ontvoerd is door een gigantische draak naar Dream World. De speler neemt de controle over haar zus Giana – haar volledige naam is dus blijkbaar Giana Giana, net als Mario Mario.

Twee werelden in elkaar gewoven
Giana heeft flink getraind na haar originele avontuur. Ze heeft geleerd hoe ze haar dromen kan beïnvloeden. Dit heeft ertoe geleid dat ze zichzelf kan portretteren als ‘cute Giana’ en als ‘punk Giana’. De speler kan op ieder moment wisselen tussen de twee versies met een simpele druk op een knop. Het indrukwekkende hieraan is dat niet alleen het personage verandert, maar de hele spelwereld verandert. Black Forest Games heeft de hele game twee keer gemaakt. Eén keer een mooie wereld waar het zonnetje altijd schijnt en de bloemen in volle bloei staan. De andere versie is een sombere wereld waarin alles stervende is. De twee zijn het compleet omgekeerde en het is goed om te zien dat de ontwikkelaar beide werelden de volledige aandacht heeft gegeven.

Beide versies zien er namelijk schitterend uit. Twisted Dreams speelt zich in 2D af in een 3D-wereld. Grafisch gezien lijkt de game op de magische wereld van Trine. De levels komen tot leven door een dromerige realiteit te creëren. Wel moet gezegd worden dat de vrolijke wereld een stuk prettiger is om in te spelen in vergelijking met de depressieve wereld. In die laatste is alles donker en daardoor zie je veel sneller iets over het hoofd. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon fijner om in een prachtig, kleurrijke wereld rond te springen dan in een dorre, dode wereld.

Platformen met een twist
De vrolijke en emo versie van Giana hebben ieder zo hun eigen mogelijkheden. De schattige Giana kan een pirouette maken waardoor ze nog een keer extra omhoog kan springen. Ze blijft gewoon ronddraaien tot ze weer met beide benen op de grond staat. Terwijl je langzaam omlaag zweeft kun je met grote precisie je landing plannen. Punk Giana kan zich daarentegen in een vuurbal veranderen en daarmee een meter of drie vooruit schieten. Zo kan ze vijanden uitschakelen en grote hoogtes bereiken. In tegenstelling tot de pirouette is deze burst erg onnauwkeurig. Je kunt met het pookje wel de richting beïnvloeden, maar dit pakt lang niet altijd uit zoals gewenst waardoor je moedeloos het loodje legt.

Doodgaan is iets dat je herhaaldelijk zult doen in deze game. Het is een echte platformer zoals vroeger. Je hoeft maar één keer tegen een vijand aan te lopen of van een platform af te vallen en je bent er geweest. Checkpoints zijn wel talrijk verspreid door de uitgebreide levels, maar handig geplaatst zijn deze niet. Soms loop je hele stukken zonder een checkpoint tegen te komen. Bij één foutje kun je dan weer een hoop opnieuw doen. Dat zorgt voor een hoop frustratie.

Bron van frustratie
Frustratie is iets waar je mee over zal lopen tijdens het spelen van Twisted Dreams. Voor een platformer is de besturing behoorlijk vervelend. Dan hebben we het niet alleen over de onnauwkeurigheid van de vuurbal die de duistere Giana kan creëren. Vooral de wall jump is een techniek in de game die totaal niet lekker uit de verf komt. Door op springen te blijven drukken kun je tegen een muur omhoog springen, maar dit blijkt in de praktijk een helse klus. Giana komt bijna niet omhoog en als je van de muur af wilt springen, moet je op de millimeter precies timen om niet weer helemaal naar beneden te storten.

Die frustratie wordt nog groter door het gebrek van een simpele herstart functie. Dit betekent dat je een level compleet moet afsluiten om het daarna weer te laden. De laadtijden zijn aan de lange kant, dus als je een paar keer opnieuw wilt beginnen is dat een tijdrovende klus. Dit gebrek wordt echter het duidelijkst in de overige modi. Behalve een avonturenmodus bevat Twisted Dreams een Score Attack modus en een Time Attack modus. Bij de eerste probeer je zoveel mogelijk edelstenen te verzamelen en bij de tweede moet je binnen een bepaalde tijd een level doorlopen. Snel nog een keer proberen zit er helaas niet in omdat het hele proces opnieuw beginnen praktisch even lang duurt als het level zelf doorlopen.

Interessante platformer met bittere nasmaak
Helaas is het vooral de frustratie die in de nasmaak aanwezig blijft. Giana Sisters: Twisted Dreams kent een erg interessant concept door twee werelden te bieden voor de prijs van één. Beide zien er spectaculair uit en we kunnen ontwikkelaar Black Forest Games alleen maar complementeren dat het de tijd genomen heeft om twee keer ieder level vorm te geven. Daarnaast is het spel lekker moeilijk, maar het wordt onnodig nog moeilijker gemaakt door een besturing die niet altijd meewerkt. Dit zorgt voor een hoop frustratie die alleen maar stijgt als blijkt dat de game simpelweg niet praktisch in elkaar steekt. De twee werelden maken de game nog wel het spelen waard, maar een cultgame als het origineel zal Twisted Dreams waarschijnlijk niet worden.