Futuridium EP Deluxe Review

In een tijd waarin retroshooters weer aan populariteit winnen (zie Resogun), komt Futuridium op geen denkbaar beter tijdstip voor de Sony-platformen. Voor ongeveer een tientje kun je de ontzettend kleurrijke game in huis halen voor zowel de PlayStation 4 als de geplaagde PlayStation Vita. Maar is Futuridium die zuurverdiende centen wel waard?

Vergeet de vergelijking met Resogun, want Futuridium EP Deluxe, zoals de titel voluit heet, is op geen enkel vlak te vergelijken met de succesvolle launchgame van de PS4. De shooter verwijst continu naar de jaren tachtig, in tijden waarin zogenoemde ‘chasing shooters’ als Raptor furore maakten. Ook hier bestuur je een vliegtuigje dat maar twee kanten op kan (vooruit en achteruit) en simpelweg objecten moet neerknallen. Dat kan met de mitrailleur waarmee het (voor het oog) onbemande voertuig is uitgerust.

Je zou het kunnen vergelijken met Starfox, alleen is Futuridium veel simplistischer van opzet. Het enige doel is om in alle vijftig beschikbare levels lichtblauwe ‘cubes’ kapot te schieten. Vlieg je er in alle haast tegenaan, dan explodeert je vliegtuig en dien je weer opnieuw te beginnen. Word je geraakt door één van de schietende torens, dan ook word je teruggestuurd naar het beginpunt van het level. Slaag je erin om alle ‘cubes’ te vernietigen, dan verschijnt er op een willekeurige plek een ‘core’ die je eveneens moet verwoesten.

Bij het kapotmaken van de core, voltooi je een level. Veel dieper dan dit gaat Futuridium helaas niet. Er zijn geen vijandelijke voertuigen die je het leven zuur proberen te maken of eindbazen die aan het eind van een level op je staan te wachten. De game blijft beperkt tot het op zoek gaan naar cubes, eenvoudiger kunnen de makers het niet maken. Ja, naarmate je verder komt komen de cubes op steeds minder toegankelijke plekken en krikken de bewegende platformen en muurtjes de moeilijkheidsgraad behoorlijk op, maar daar wordt de gameplay nu niet per se spannender door.

Om het onderlinge competitiegevoel te vergroten, zijn er leaderboards in Futuridium verwerkt. De game houdt namelijk nauwkeurig bij hoe goed je het hebt gedaan in een level. Je kunt medailles verdienen voor snelheid, voor het niet doodgaan en voor het opbouwen van een chain – dat hier inhoudt dat je zo snel mogelijk achter elkaar cubes kapotschiet. Leuk, maar om nu te zeggen dat dit de herspeelbaarheid ten goede komt, gaat nogal ver. Na het uitspelen van een level heb je alles ook wel gezien, ondanks dat Futuridium visueel erg fraai oogt.

Het uitgebreide kleurenpalet dat de shooter omhelst springt in het oog, alsook het wiskundige en onconventionele leveldesign dat erg verraderlijk is. Het is duidelijk dat de levelontwerpers hier goed over hebben nagedacht. In combinatie met de spannende soundtrack, waarin techno, dubstep en andere elektronische stromingen niet geschuwd worden, is de presentatie van Futuridium wellicht het sterkste gedeelte van het spel.

Het is duidelijk: Futuridium EP Deluxe mag nog niet eens de schoenveters strikken van Resogun. Het gebrek aan diepgang en uitdaging is wat hier ontbreekt, alsook de wil om door te spelen. Doordat de game beperkt blijft tot het schieten op cubes valt het speltechnisch gezien vrij snel in herhaling. Daar kunnen de fraai uitziende levels en de boeiende soundtrack niets aan veranderen. Tien euro zeg je? Leg die maar liever opzij voor een eventueel andere downloadbare titel.