FlatOut 3: Chaos and Destruction Review

Crossen in auto's en daarbij doen en laten wat je wilt, is iets waar elke man van droomt. De FlatOut games werden altijd geroemd om de vrijheid die je in deze racegames kreeg en de chaos die daarin naar voren kwam. Weet FlatOut 3: Chaos and Destruction ook weer genoeg chaos op je scherm te toveren?

Racen, racen, racen
Ondanks dat de meeste race-games van tegenwoordig een verhaal hebben, draait het in FlatOut 3: Chaos and Destruction puur om het racen. Of beter gezegd, het racen en kapot maken van andermans auto's. Niets mis mee natuurlijk. Want tijdens de races in FlatOut 3 zul je meer te maken krijgen met gigantische ontploffingen, heftige botsingen en is het nog maar de vraag of je uiteindelijk de finish bereikt. Die vraag moet je jezelf zeker stellen als je bedenkt dat de AI het vooral op jou gemunt heeft in een van de vele modi.

Van auto tot monstertruck
FlatOut 3: Chaos and Destruction kent genoeg modi om je zoet te houden. Denk daarbij aan het racen van rondjes, elkaar helemaal afmaken in een arena door op elkaar in te rijden, het uitvoeren van één van de vijftig uitdagingen of het rijden in een monstertruck. Genoeg te doen dus, maar echt nooit wordt het leuk. Het spel weet namelijk nooit enige spanning teweeg te brengen doordat je tegenstanders of te veel achter raken of van alle kanten op je afkomen. Uitermate frustrerend en dan hebben we het nog niet eens over de gameplay gehad.

Zuigende gameplay
Want de gameplay zuigt aan alle kanten. Van de matige besturing tot aan de physics, het klopt gewoon niet. Zo vlieg je na een kleine botsing al over de kop maar rij je wel door een gigantische explosie heen zonder schade op te lopen. Erg onrealistisch. Zeker in de modus 'Stunt Man', waarin je jezelf moet lanceren en een bepaald doel moet bereiken, is de besturing meer dan onhandig. De physics en de besturing zijn zelfs zo slecht dat deze modus het bloed onder je nagels vandaan haalt.

Back to 2006
Ook qua graphics komt FlatOut 3: Chaos and Destruction niet goed uit de verf. Sterker nog, de graphics lijken zelfs op een game uit 2006. Alles mist detail, van de racer die je selecteert tot aan de levels en de auto's. Iets waar je, in een tijd van HD graphics en grafisch geweld, niet meer mee aan kunt komen. De levels zijn zelfs op sommige momenten zo leeg dat je jezelf afvraagt of er in eerste instantie wel wat in de levels te vinden is. Wat misschien nog wel het ergste is, is dat in een game waarin auto's uit elkaar horen te vallen, het schademodel minimaal is. Het betreft niet meer dan een paar krassen, deuken en loszittende onderdelen. Niets moois dus voor het oog, jammer maar helaas.

Replaywaarde?
Om meteen maar met de deur in huis te vallen, replaywaarde is er niet. Het spel is leuk om een keer uit te testen bij een vriend die zijn geld heeft weggegooid, maar daar houdt het ook wel op. Zowel de singleplayer als de multiplayer is te saai om steeds opnieuw te doen. Online is het spel wel een stukje leuker dan offline maar na één potje heb je het wel gezien, het spel is daarvoor gewoon veel te repetitief. Wij vragen ons dan ook af of Team 6 Studios ons een verkeerde game heeft opgestuurd.

Slopen dat spel
En dan zijn we eigenlijk wel aan het einde beland van deze recensie. Kort maar krachtig en geen woord te veel. Flatout 3: Chaos and Destruction is een spel dat je echt moet mijden, zelfs als het spel maar een euro kost. Van een hamburger bij een niet nader te noemen restaurant zul je meer genieten. Lekker vergeten, niet naar omkijken.