Final Fight: Double Impact Review

Twintig jaar geleden kwam Capcom met een aantal titels. Het bekende en succesvolle Final Fight, en het minder bekende Magic Sword. Nu krijgt iedereen nogmaals de kans om met deze oude toppers aan de slag te gaan. Maar zitten we daar na twintig jaar nog wel op te wachten?

Twee games voor de prijs van één
Final Fight: Double Impact is een bundel van twee klassieke arcadegames. De eerste game is Final Fight, en de andere titel die je in deze bundel vindt is Magic Sword. Het is leuk om te zien dat Capcom ervoor heeft gekozen om een bekende en een minder bekende titel in één bundel te stoppen die voor iedereen betaalbaar is.

Als je de bundel opstart, kom je letterlijk in een arcadehal terecht. Je kunt kiezen uit twee kasten, waarbij het duidelijk is dat elke game een eigen kast heeft. De kasten zijn vormgegeven zoals je ze ook in de arcadehal zou kunnen zien staan, dus de arcadeliefhebber is meteen al blij met deze game.

De straten schoonhouden in Final Fight
Maar een leuk begin is natuurlijk lang niet alles. De games moeten ook nog aantrekkelijk zijn, en dat zal niet voor iedereen opgaan. Te beginnen met de bekendste van het stel: Final Fight. Final Fight is misschien wel het meest klassieke voorbeeld van een old school beat 'em up die je momenteel op het PlayStation Network en de Xbox Live Marketplace kunt vinden.

De dochter van de burgermeester is gekidnapt, en jij moet haar redden. Dit doe je door de straatbende die hiervoor verantwoordelijk is handmatig een kopje kleiner te maken. Met drie verschillende vechtersbazen, waaronder de burgermeester Mike Hagger zelf, ga je de criminelen te lijf.

Echter betekent dit dat de gameplay niet erg gevarieerd is. Het komt namelijk neer op een principe van: sla iedereen neer en loop verder naar rechts. Er zijn welliswaar verschillende levels, maar ze voelen allemaal hetzelfde aan. Alleen de eindbazen zorgen voor een beetje variatie.

Daarna een fantasiewereld zonder verhaal
Om dan toch een beetje variatie te krijgen, kun je het beste de andere game van deze bundel proberen. Magic Sword is een arcadegame van het andere populaire soort. Het fantasiegenre. Terwijl je korte metten maakt van orks en andere monsters, vraag je je af wat eigenlijk het doel van deze hack 'n slasher is. Dit omdat je nooit verteld wordt wat het verhaal eigenlijk is. En dat is natuurlijk jammer.

Tegen de tijd dat je de game hebt uitgespeeld zul je waarschijnlijk wel door hebben dat je de duistere heer in zijn kasteel hebt verslagen, maar helaas wordt het verhaal niet op een leuke manier gebracht. Wel leuk is de gameplay. Tenminste, voor even. Dit komt vooral omdat het een leuke afwisseling is om van de held die tegen de criminelen vecht te veranderen in de held die de fantasiewereld redt. Verder blijft het 'loop-naar-rechts' principe uit Final Fight ook hier aanwezig.

Wat ben ik eigenlijk aan het doen?
Een ander gebrek dat Final Fight: Double Impact kent, naast de repetatieve en verouderde gameplay, is de onduidelijke structuur van beide games. Zo is het in Final Fight goed mogelijk dat je de game opstart en ineens bij iemand anders in het verhaal terecht komt, die al ergens halverwege zit, zonder dat jij enig idee hebt wat je aan het doen bent. Dan maar gewoon poppetjes neerslaan en naar rechts blijven lopen.

In Magic Sword is er alleen al sprake van dit gebrek, omdat het verhaal nooit duidelijk is. Een ander probleem dat wel voor beide games geldt is de totale speelduur. Beide games zijn binnen een uurtje of twee uit te spelen. Overigens heeft Magic Sword geen co-op. Zonde, want de co-op is het belangrijkste pluspunt uit Final Fight.

Samen sta je sterk, maar samen sla je ook veel harder
Het is namelijk een stuk makkelijk om Final Fight in co-op uit te spelen. Als solovechter zul je vaak overmeesterd worden, en dat kan nogal frustrerend zijn. De game is namelijk net zo lastig als twintig jaar geleden. En er is nog steeds geen mogelijkheid om de moeilijkheidsgraad wat lager te zetten. Het is dus fijn als er nog een extra spierbundel naast je staat. Het is mogelijk om elkaar goed te helpen, maar grappig is ook dat je elkaar gewoon neer kunt slaan, al kan dit online tot irritaties leiden. Maar verder zijn er online ook geen klachten, een prima ervaring en geen lag.

Twintig jaar geleden waren er nog geen HDTV's
Beide games speel je zoals je het waarschijnlijk gewend bent. Op een arcadekast. Dit zagen we al in het hoofdmenu, maar tijdens de hele game zie je de zijkanten van de arcadekast ook nog in beeld. Dit is echt erg leuk vormgegeven, maar het brengt ook iets raars met zich mee. Zo zien beide games eruit zoals 20 jaar geleden, zonder enige zichtbare verbeteringen, maar zijn de arcadekasten van erg hoge grafische kwaliteit. Een contrast dat een beetje storend is, omdat de game die je speelt hierdoor erg lelijk lijkt. Het is zonde om te zien dat er niet wat mee gebeurd is.

Geweldig ensemble voor de nostalgie, anders met rust laten
Final Fight: Double Impact is een geweldige bundel voor mensen die van nostalgie houden. Alles is in de oorspronkelijke waarde gelaten, van graphics tot gameplay. De game is mooi gepresenteerd met de arcadekasten. Leuk voor de nostalgie, maar saai voor de huidige generatie. Om beide games uit te spelen heb je genoeg aan de knoppen 'springen', 'slaan' en 'rechts'. De structuur is niet altijd even duidelijk en alles voelt gewoon outdated aan. Deze game is voor slechts een beperkt gedeelte gamers leuk, en daarom raden we de gamer van deze generatie aan om deze bundel met rust te laten. Hier zitten we niet meer op te wachten.