Final Fantasy XIV: A Realm Reborn Review

Problemen op online servers lijken in 2013 eerder regel dan uitzondering. Het lijkt ontwikkelaars maar niet te lukken om stabiele servers te maken die enorme hoeveelheden spelers kunnen opvangen. Neem Maxis met SimCity als voorbeeld. Drie weken na de lancering kon de studio van Electronic Arts alle spelers pas welkom heten zonder crashes, fouten of andere rariteiten. Eenzelfde lot was in augustus beschoren voor Square Enix. De hardnekkige serverproblemen van Final Fantasy XIV: A Realm Reborn behoren zelfs tot één van de ergste in de geschiedenis van de game-industrie. Slaat het Japanse bedrijf met de mmo opnieuw de plank mis?

Jazeker, ‘opnieuw’. A Realm Reborn is - zoals de titel deels aangeeft - een vernieuwde versie op het in 2010 verschenen veertiende deel, dat net zoals het elfde deel zich presenteert als een massive multiplayer online role-playing game (mmorpg). Mensen die die game hebben gespeeld kunnen zich niet aan de indruk onttrekken dat Final Fantasy XIV waarschijnlijk de slechtste Final Fantasy-game óóit gemaakt is. Het bezorgde de makers schaamrood op de wangen. Met knikkende knieën beloofde leidinggevende Yoichi Wada in 2011 zo snel mogelijk vooruitgang: “We proberen de schade die de Final Fantasy-reeks met deze game op heeft gelopen spoedig te herstellen", sprak hij pijnlijke taal.

Wada mikte met die uitspraak op een reboot. Een gedurfde zet. De meeste ontwikkelaars zouden een dergelijk mislukt product zo snel mogelijk uit het hoofd willen zetten. Maar Square niet. Zij brengt haar titel opnieuw uit, maar dan als een compleet nieuwe game om de naam van Final Fantasy te zuiveren. Daarvoor was het noodzakelijk om een betaalsysteem in het leven te roepen: iedere maand een financiële bijdrage. De revisie kreeg als werktitel Final Fantasy XIV 2.0, maar al snel doopte Square Enix de naam om tot A Realm Reborn. Een nieuwe naam voor een nieuwe game, en zo voelt het ook. Aan werkelijk alles kun je zien dat de mmo van de grond af opnieuw is gebouwd.

Slechtste launch ooit?
Alleen duurde het even om dat te kunnen zien. Hardnekkige serverproblemen zorgden voor lange virtuele rijen van spelers die telkens opnieuw probeerden in te loggen. Het zorgde er zelfs voor dat Square Enix zich genoodzaakt voelde de online distributie te stoppen. Dat een ontwikkelaar de verkoop van een game tijdelijk stopt om de massale vraag op te vangen, is nog niet eerder gebeurd in de game-industrie. Het getuigt van een slechte voorbereiding van de Japanse studio. Zeker als je het in vergelijking trekt met hoe Blizzard (World of Warcraft) en ArenaNet (Guild Wars) het destijds aanpakten.

Gelukkig komt Square Enix spelers tegemoet door hen zeven dagen gratis speeltijd aan te bieden. Ook kregen mensen die voor 9 september een account aanmaakten extra speeltijd. De ontwikkelaar wil op deze manier het vertrouwen terugwinnen en hoopt dat ze ondanks de valse start alsnog een puike Final Fantasy-ervaring aan de fans kunnen bieden. Want hoewel het een mmo is, voelt het echt alsof we continu in een volwaardige Final Fantasy-game ronddwarrelen. De wereld, de personages, de monsters, het verhaal: het zijn allemaal bekende ingrediënten die zorgen voor dat bekende recept dat al meer dan vijfentwintig jaar miljoenen mensen naar de keuken heeft gelokt.

Schitterende, levendige wereld
Ten eerste is daar het continent Eorzea, een fantasievolle wereld rijk aan bossen, savannes, postapocalyptische woestijnen, stranden die uitblinken in diversiteit en meer. Een levendig universum met dynamische weerseffecten die Moeder Natuur op ieder moment van de dag inzet, variërend van simpele mistwolken tot zware regenstormen met zelfs zo nu en dan gevaarlijke blikseminslagen. Waardig aan de Final Fantasy-serie horen we op de achtergrond een volledig nieuwe soundtrack, die vloeiend overspringt van atmosferische tracks als je over een kabbelend riviertje loopt tot zware gitaren als je in gevecht komt met gigantische bazen na een dungeon.

De drie startsteden - het beboste Gridania, de idyillische havenstad Limsa Lominsa en het woestijnachtige Ul'dah - zijn eveneens een lust voor het oog. Bewoners lopen er willekeurig rond en eigenlijk zijn er altijd wel andere spelers te vinden, vergelijkbaar met World of Warcraft waar stadjes als Stormwind ook ieder moment van de dag zwaarbevolkt zijn. Op de PlayStation 3 loopt het weliswaar op dat soort momenten allemaal minder vloeiend en daarnaast ziet het er allemaal stukken minder mooi uit dan op de pc, maar het mag een wonder heten dat de console van Sony het flikt om een mmo van deze omvang draaiende te houden. Bovendien bestuurt alles prima met de DualShock-controller, aangezien alle knoppen en functies binnen handbereik liggen.

Traditioneel ten voeten uit
Wijzelf startten het avontuur met een Elvenkrijger, waarvan we werkelijk alle uiterlijke kenmerken konden aanpassen. A Realm Reborn presenteert hem vervolgens als hét hoofdpersonage, de nieuwe held die de verwoeste wereld in zijn glorie moet herstellen. De game speelt zich vijf jaar na het einde van de eerste versie af, een einde waarin Eorzea zowat werd verscheurd door drakenkoning Bahamut. Geen mens die weet hoe het nu verder moet met de wereld en of er nog überhaupt onheil dreigt, maar daar ben jij voor. Door verschillende steden en dorpen te bezoeken moet jij precies uitpluizen hoe Eorzea er nu precies voor staat.

Daarvoor volg je een aantal verhaallijnen in de vorm van quests. Er zijn opdrachten die meer bij de kern blijven, maar ook burgers of groepen kunnen je hulp inschakelen. Denk daarbij aan het wegbrengen van brieven naar personen of het verzamelen van objecten en voorwerpen die ergens in de wereld verspreid liggen. Het vaakst zul je - zoals in alle RPG's - monsters aan je zwaard moeten rijgen. Quests die het meest de revue passeren zijn waarbij je monster X tienmaal moet doden en waarbij je vijf stukken vlees van dier C moet verzamelen. Meteen de grootste kanttekening aan A Realm Reborn, want hoewel het prima werkt, het is allemaal wel erg traditioneel van opzet.

Dat hoeft niet voor iedere speler een minpunt te zijn, maar het kan er voor zorgen dat je op een gegeven moment uitgekeken raakt op A Realm Reborn. Nergens neemt het risico of probeert het van het gebaande pad af te wijken. Je kunt weliswaar je eigen wapens en armour craften, maar dat gaat nergens zo diep als bij de grote concurrent. Zelfs de quests die bij het hoofdverhaal horen zijn niet bijster innovatief of spannend. Hoewel ze door middel van tussenfilmpjes en vaak zelfs met gesproken stemmen gepresenteerd worden, zijn ze in de basis eigenlijk precies hetzelfde als alle anderen. Het komt immers op hetzelfde neer: vermoord dit monster. Het vechtsysteem helpt hier ook niet echt aan mee. Het vechten bestaat vooral uit het gebruiken van vaardigheden die je aan hotkeys toewijst. Die skills ontgrendel je naarmate je in level stijgt. Ook hier weinig nieuwigheden.

Hier en daar vernieuwend
Waar A Realm Reborn zich wél mee onderscheidt, is met het klassensysteem. Het succes ligt in zijn veelzijdigheid: kies een wapen, en je krijgt automatisch de klasse die met dat wapen is geassocieerd. Dat was al zo in de originele versie, maar hier is het beter uitgewerkt dankzij multiple gear, waarmee je binnen luttele seconden van de ene klasse naar de andere kunt schakelen. Later - rond level dertig - kun je je personage in bepaalde specialiteiten ontwikkelen, jobs genaamd. Een positieve stimulans aan de herspeelbaarheid van A Realm Reborn, aangezien je je personage op haast ontelbare manieren in de strijd kunt gooien.

Leuk detail is dat je een chocobo, de bekende gele vogels uit de franchise, kunt inzetten. Waar ze normaliter enkel functioneerden als vervoersmiddel, fungeren ze nu ook als gevechtspartner. Hoe de chocobo precies opereert, ligt eraan hoe je het dier traint. Ander nieuw element in A Realm Reborn zijn de FATE’s, willekeurige veldslagen die plots in het veld tevoorschijn springen. Iedereen in de buurt van zo'n FATE kan besluiten eraan mee te doen, mits het level van het betreffende gevecht niet te hoog ligt. Het idee stamt af van Guild Wars 2 en Warhammer Online, dus ook hier niets nieuws onder de zon. De veldslagen variëren van een horde criminele dwergen tot een gigantische draak waar je wel twintig ervaren spelers voor nodig hebt om die te kunnen verslaan. Hoeveel ervaringspunten je met FATE-veldslagen beurt hangt af van hoeveel je hebt bijgedragen aan het gevecht.

Het staat als een paal boven water: A Realm Reborn is een gigantische vooruitgang op de originele Final Fantasy XIV. Eindelijk wordt de game niet geteisterd door hakkelende animaties, een gezapige wereld en een suf vechtsysteem: Square Enix heeft de mmo van de grond af opnieuw gebouwd waardoor het gemakkelijk kan concurreren met andere grote namen in het genre. Een mmo-killer is het echter niet, daarvoor is alles toch te traditioneel van opzet en kent het avontuur weinig memorabele gebeurtenissen en nieuwigheden. Kun je daar overheen kijken, dan haal je één van de leukere traditionele mmo’s van de laatste vijf jaar in huis.