Fez Review

Indie game Fez maakte wel een heel opmerkelijke ontwikkeling door. Het project van Phil Fish kende een ontwikkelfase van maar liefst vijf jaar. In die periode ontving hij enkele awards en ook een documentaire (Indie Game: The movie) bleef niet uit. De Grand Prize van de Independent Game Awards was het belangrijkst en dus waren de verwachtingen hoog. XGN speelde de game en oordeelt of de hoge verwachtingen waargemaakt zijn.

Gomez is een wit schepsel dat in een 2D-wereld leeft. Een magische kubus brengt daar echter verandering in en zorgt er voor dat Gomez een derde dimensie gaat ontdekken. Dat doet de kubus door een magisch Arabisch hoedje (fez) op het hoofd van Gomez te plaatsen. Het probleem is echter dat de kubus uit elkaar spat en zich over de hele wereld verspreidt. Om de wereld te redden moet de kubus weer bijeen geraapt worden. Een taak die uiteraard aan het hoofdpersonage wordt overgedragen.

Breinbrekers
Het bereiken van je doel is echter niet zo makkelijk als het klinkt. Fez is namelijk een platformer met puzzelelementen van het hoogste niveau. Dat is iets waar je al binnen tien minuten kennis mee maakt. In het eerste level al zitten achter deurtjes kubussen, schatkaarten en sleutels verstopt. Als je naar je wereldkaart gaat, kun je vervolgens zien of je alle voorwerpen in de ruimte waar je op dat moment bent, gevonden heb. Het blijkt dan uiteraard dat dat niet zo is en de eerste breinbreker heb je al te pakken. Waar is dat laatste stukje kubus, toch?

De eerste breinbreker is echter nog niets vergeleken met de puzzels die je later voorgeschoteld krijgt. Om die puzzels op te lossen laat je Fez even los en pak je bijvoorbeeld je smartphone om met behulp daarvan een QR-code te scannen die je net de laatste hint geeft. Het gevoel is machtig als je na anderhalf uur nadenken eindelijk de oplossing te pakken hebt. Alsof je na al die jaren studeren eindelijk je diploma in ontvangst neemt.

Het meest complexe wat je mee zult maken is echter de geheime taal. In eerste instantie loop je voorbij pilaren en muren die tekens bevatten en denk je aan een leuk detail. Op een gegeven moment kom je er achter dat die tekens een eigen taal zijn en ga je daarin je heil zoeken. Het zijn allemaal manieren die aantonen hoe deze lief uitziende game eigenlijk helemaal niet lief is. Hij is namelijk super gemeen door het je zo lastig mogelijk maken.

Navi
Je krijgt echter wel een hulpje bij het complementeren van deze game. Dit keer is dat een kleine rondzwevende kubus die de naam Dot draagt. Dot is eigenlijk een kopie van Navi uit The Legend of Zelda: Ocarina of Time. Het jammerlijke is dat ook hij het je zo lastig mogelijk wil maken en daarom ook totaal nutteloos is. Als hij zijn hoofd laat zien, dan vertelt hij wat er aan de hand is en deelt hij aan Gomez mee dat Dot de oplossing niet weet.

Aan de Legend of Zelda wordt overigens nog een keer gelinkt. Waar je bij Zelda het bekende melodietje te horen krijgt bij het openen van een schatkist, krijg je dat hier ook. Weliswaar in een andere vorm, maar het zorgt voor hetzelfde epische gevoel. Daarnaast komen ook klassiekers als Super Mario en Tetris voorbij. Fez wil daarmee ouderwets ogen maar eigenlijk vernieuwend zijn.

De wereld
Door de kracht die Gomez gekregen heeft, kan hij de wereld met een druk op de knop 90 graden zijwaarts draaien. Op die manier ontstaan er meerdere platformen in de 2D-wereld. Met die kracht creëer je eigenlijk je eigen mogelijkheden. Zo kun je door je beeld te draaien locaties bereiken die oorspronkelijk los van elkaar zaten. Een simplistisch idee dat het spel en de wereld waarin Gomez leeft, vlot aan laat voelen.

De spelwereld is sowieso wel merkwaardig. Door de kleurrijke omgeving die goed is vormgegeven, krijg je een prettig gevoel tijdens het spelen. Het zorgt ervoor dat je continu in de wereld van Fez wil zijn. Het is daardoor verstandiger om deze game pas op te starten als je een week vakantie hebt. Fez zuigt je namelijk op door de ontdekkingsdrang die je vanaf het eerste moment voelt. Dat kost je uiteindelijk een behoorlijk aantal uren. Met gemak stop je meer dan 20 uur in deze game. Oorzaak daarvan is toch wel de ruime tijd die je nodig hebt om de puzzels op te lossen. Start je dit spel opnieuw op, dan loop je er naar schatting binnen drie uur doorheen.

Glitches en bugs
Naast de bewondering die er voor Fez is, is er ook een groot struikelblok. Het spel waarin Gomez de hoofdrol heeft, zit namelijk vol met bugs en glitches. Dat kan soms erg vervelend zijn. XGN maakte bijvoorbeeld een keer mee dat, tijdens het oplossen van een puzzel, hij plotseling vanzelf opgelost werd. Er is over nagedacht of de oplossing niet per ongeluk gevonden was, maar dat is niet het geval. Dat was op zich wel balen, omdat het een Anti-Cube opleverde, een beloning voor het oplossen van een hele moeilijke puzzel.

Ook crashte het spel tijdens het spelen van Fez een keer. Ineens was daar weer het dashboard van de Xbox 360 in beeld. Dat zijn toch wel van die momenten dat je met controllers gaat gooien om je woede te uiten. De ontwikkelaar heeft overigens wel beloofd daar zo snel mogelijk werk van te maken, maar zolang er nog geen patch verschenen is, zijn deze bugs en glitches een zwaar minpunt om rekening mee te houden.

Geslaagd
Houden we in ons achterhoofd dat er spoedig een patch zal komen dan kunnen we wel stellen dat Fez hoge ogen gooit. Het is een game die lief lijkt door zijn uiterlijk, maar door het innerlijk erg gemeen is. De puzzels zijn zo opzienbarend moeilijk, dat zelfs Albert Einstein er moeite mee zou hebben. Phil Fish kunnen we dan ook met recht een genie noemen. Het creëren van zo’n eigen taal is werkelijk waar briljant en de referenties naar de klassieke games gaat de doorgewinterde gamer eveneens briljant vinden. 800 Microsoft Points uitgeven voor een van de beste games van het jaar klinkt niet verkeerd als je het ons vraagt.