Dustforce Review

Het concept van Dustforce is uniek. Je moet binnen korte tijd zo veel mogelijk bladeren bijeen harken en hierbij gebruik maken van je ninja mogelijkheden. Slaat het unieke concept aan of is het allemaal iets te vreemd?

Als je in de buurt woont van bomen heb je deze herfst ongetwijfeld bladeren moeten harken. Ondergetekende heeft hier elk jaar weer last van en het is telkens weer een saaie klus. Maar bladeren harken kan ook leuk zijn. Althans, dat is wat ontwikkelaar Hitbox Team probeert aan te tonen met Dustforce, een actievolle platformer waarin je bladeren bijeen moeten harken en wegblazen. Het concept klinkt vreemd en misschien ook wel saai, maar de klok is je vijand en er liggen vijanden op de loer. Maar is Dustforce wel net zo goed als die andere indie platformer, Super Meat Boy?

Ninja met een bezem
Dustforce kent geen verhaallijn en laat je zelf kiezen welk level je wil spelen. Je loopt en springt door de levels en probeert ondertussen zo veel mogelijk bladeren te verzamelen. Dit doe je simpelweg door over de bladeren te lopen. Maar elk level kent tal van obstakels. Als een echte ninja loop je op de muren en het plafond, spring je enorm ver en kun je bovendien krachtige aanvallen uitvoeren.

Deze aanvallen kun je gebruiken tegen grote blokken gevuld met bladeren of ronddwalende vijanden. Dit zijn meestal allerlei bosdieren, waaronder vossen en beren. Deze dieren zijn gebrainwasht door de bladeren en kun je weer tam maken door de bladeren van ze af te slaan. Door snel bladeren te harken en gebrainwashte vijanden na elkaar te 'verslaan', krijg je een mooie combo en dus meer punten voor je prestaties. Een grote combo geeft je ook de mogelijkheid om een speciale aanval uit te voeren die alles in je buurt meteen weet uit te schakelen. Doel van het spel is om elk level zo snel mogelijk uit te spelen zonder ook maar één blad of vijand over te slaan.

Hardcore platformer
Aan het einde van elk level krijg je punten voor je snelheid en je finesse. Je wordt bovendien ook nog eens geplaatst in een online ranglijst. Verwacht echter niet hoog te staan in deze lijst, want het niveau ligt bijzonder hoog. Dustforce valt onder het zogeheten 'speedrush' subgenre en is dan ook een game voor hardcore platformers. In elk level moet je de beste route nemen en die zo perfect mogelijk uitvoeren. Naast een hoger plaatsje op de ranglijst, speel je er ook nieuwe levels mee vrij.

Eén misstap betekent steeds weer dat je opnieuw moet beginnen en dat kan voor sommigen tot frustraties leiden. Dustforce is een echte 'trial-and-error' game en is voor mensen die graag schijnbaar onmogelijke uitdagingen aangaan. Een goed geheugen is ook erg belangrijk. Als je de snelste tijd wil neerzetten, moet je exact weten wanneer je moet springen, aanvallen, glijden en op de muren lopen. Bij haast elke poging zul je dan ook een betere tijd neerzetten.

Leren van de beste
Als je niet weet wat de snelste route is, kun je hulp zoeken in de ranglijst. Het is namelijk mogelijk om een filmpje van de tien beste prestaties te bekijken. Bij het kijken van deze filmpjes leer je erg veel en zie je vaak dingen waar je nooit aan gedacht had. Zo leer je ook tijdens deze filmpjes dat sommige personages gewoon beter zijn dan andere. Je hebt namelijk vier beschikbare personages, maar Dustforce geeft je geen informatie over hun kunnen. Uit de filmpjes blijkt pas dat de ene iets hoger springt en de andere net iets sterker is. Het is vervelend dat zulke zaken nooit worden uitgelegd en dat je het zelf maar moet uitzoeken.

Controller is beter
De gameplay van Dustforce is erg goed maar het geheel mocht iets soepeler verlopen. Super Meat Boy wordt beschouwd als een van de beste platformers van de afgelopen jaren en dat komt met name door de soepelheid van de besturing. Het is iets dat in zekere zin ontbreekt bij Dustforce. Er wordt dan ook aangeraden om het spel met een controller te besturen. Maar zelfs met een controller voelt het geheel iets slomer aan dan andere platformers.

Lokale multiplayer
Controllers maken alles ook eenvoudiger wanneer je aan de slag gaat met de multiplayer. Dustforce kent enkel een lokale multiplayer om thuis met wat vrienden te spelen. Maximaal vier spelers kunnen aan de slag gaan met modi als King of the Hill en Survival. Sommige van deze modi zijn vrij leuk, omdat je nu ook de mogelijkheid hebt om zelf bladeren in het rond te strooien. Maar ook hier geldt dat het spel je te weinig informatie geeft om te weten wat je moet doen. De multiplayer is leuk maar erg vaak zul je deze niet spelen. Het gebrek aan een online multiplayer lijkt een gemiste kans aangezien heel wat mensen Dustforce al hebben aangeschaft.

Warme sfeer
De levels van Dustforce zijn bijzonder mooi. De grafische stijl zit helemaal goed en straalt warmte uit. Je merkt gewoon dat alles met de hand getekend is, wat zorgt voor een authentieke sfeer. Gedurende het spel zul je door bossen en landhuizen springen die er telkens weer even goed uitzien. In totaal zijn er vier verschillende omgevingen met unieke tegenstanders en een ander soort vuilnis om op te ruimen. Dit alles wordt gecomplimenteerd door de haast hypnotiserende elektrische muziek. Een goede muziekkeuze, want zelfs nadat je voor de dertigste keer een level doorloopt, ben je de muziek nog niet beu.

Bladeren harken was nog nooit zo leuk
Dustforce is een zeer goede platformer geworden die ideaal is voor hardcore gamers die games zoals Super Meat Boy geweldig vinden. Het spel is niet zo soepel als Super Meat Boy, maar heeft een zeer goede, unieke stijl. Echte doorzetters zullen uren kunnen besteden aan hetzelfde level om de snelste tijd neer te zetten. Omdat het spel perfectie eist van gamers, is het echter niet voor iedereen weggelegd. Het spel bevat genoeg content, maar wat meer uitleg over de gameplay en een online multiplayer waren welkom geweest. Bladeren harken is in ieder geval nog nooit zo leuk geweest.