Dragon Quest Builders Review - Minecraft ver voorbij

Indiegame Minecraft is al sinds 2009 razend populair. En dat is niet onopgemerkt gebleven bij grote ontwikkelaars als Square Enix. Die komt nu met een game die veel wegheeft van de populaire bouwgame. In deze Dragon Quest Builders review lees je of dit een regelrechte Minecraft kloon is of niet.

Iedere RPG-liefhebber kent Dragon Quest wel. De serie telt al elf delen met de nodige spinoffs en loopt al een hele tijd. Square Enix brengt nu weer een spin-off van de serie uit waarbij je de wereld stapje voor stapje redt van de boosaardige Dragonlord. Of eerder gezegd blokje voor blokje, want het betreft hier een Dragon Quest RPG met de nodige Minecraft invloeden.

In Dragon Quest Builders ontwaak jij, de legendarische bouwer, uit een jarenlange sluimer. Je bent in een grot en een stem vertelt je dat jouw hulp nodig is. In jouw afwezigheid is de wereld flink namelijk veranderd. De Dragonlord heeft Alefgard in duisternis gehuld en de mensen beroofd van de mogelijkheid om te bouwen.

Vervolgens heeft hij monsters op de wereld losgelaten, zodat iedere nederzetting, stad en dorp in puin gelegd werd. Zonder de mogelijkheid te herbouwen zijn de mensen aan hun lot overgelaten. Alleen toen de Dragonlord dit deed, heeft hij één ding over het hoofd gezien: jou.

Jij hebt dus nog wel de kracht om te bouwen en moet Alefgard redden. En dat doe je, niet geheel verrassend als een ware Bob de Bouwer, door steden en nederzettingen te herbouwen. Maar dat is bij lange na niet alles wat je doet in deze, ruim 50-uur durende, game.

In het begin is Dragon Quest Builders nog redelijk simpel. Je hakt je een weg de grot uit, komt een nederzetting tegen en begint als het ware de tutorial. Daarin leer je dat je aan basismateriaal kunt komen door grond weg te hakken om aarde te verzamelen en takken kunt verwoesten om aan hout te komen. Je leert ook hoe je deze materialen gebruikt om te bouwen.

Verder oogt de game in bijna niets als Minecraft (behalve dan de bouwblokken), maar heeft het de typische cartoon stijl en soundtrack van een Dragon Quest RPG. De game voelt hierdoor gelijk anders aan. Je weet wel steeds het Minecraft sausje eruit te pikken, want een groot onderdeel van de game is natuurlijk het bouwen met de typische blokken zoals we die uit Minecraft kennen.

Het principe van de game is dan ook net als dat van Minecraft; je verzamelt materiaal door dingen te mollen, raapt het op en bouwt met blokjes een eenvoudige muur, of een deurtje. In het begin tenminste. Want al snel wordt het element ‘honger’ geïntroduceerd, wat inhoudt dat je regelmatig moet eten omdat je anders langzaam verhongert. En dan komt er iemand in jouw stad in spé afaan om er te gaan wonen.

Die geeft je enkele verzoekjes (missies) waarbij je nieuwe materialen ontdekt en materialen leert combineren om weer andere dingen te kunnen maken. De toon is gezet. Er komen steeds nieuwe bewoners bij met ieder allerlei nuttige tips, zoals het bouwen van een enorme magische opslagbox. Die tip is goud, want zelf kun je niet veel meenemen.

En opbergruimte heb je wel nodig, want iedere bewoner heeft de nodige verzoekjes (missies) voor je. Meestal moet je wat makkelijks doen zoals een kast maken of een slaapkamer inrichten. Maar soms moet je ook wat moeite doen om je doel te bereiken. Zo moet je bijvoorbeeld een tegengif maken of een bepaald ingrediënt scoren. Het is bij deze missies niet altijd even duidelijk omschreven wat je nou moet doen.

Vervelend, maar met een beetje ontdekken kom je er gelukkig altijd wel uit. Toch is dit, zeker voor de jongere spelers, soms wat lastig. Zeker verderop in de game, als de tegenstanders wat sterker worden.

En daarmee onderscheidt Dragon Quest Builders zich voornamelijk van Minecraft. Het is echt een Dragon Quest game met een Minecraft sausje. Het is dus een RPG en niet per definitie een rechttoe rechtaan sandbox game. De game is verhaalgedreven, al is het een flinterdun verhaal, en je bent constant met goed gevarieerde missies bezig.

En intussen vind je sterkere materialen, wordt je stad steeds sterker en meer waard. Dat laatste is meteen graadmeter voor je level. Hoe meer kamers je hebt en hoe luxer de kamers zijn, hoe meer punten ze waard zijn. Dit levert direct XP op in tegenstelling tot het gebruikelijke afslachten van monsters in een RPG. Maar monsters en nieuwe locaties ontdekken doe je in Dragon Quest Builders ook genoeg.

Alefgard is een immense wereld, bestaande uit meerdere ‘eilanden’. Alleen al in het eerste hoofdstuk (van de vier), wat al tien uur in beslag neemt als je op je gemak speelt, kom je op vier verschillende eilanden van Alefgard terecht. De bosrijke omgeving van je basis, een woestijn, een ravijn en een bergachtig gebied.

Ieder gebied in de game is gigantisch. Daarbij biedt het je weer toegang tot nieuwe materialen en een unieke set vijanden, gemengd met de standaard vijanden zoals de mascotte van de serie, de Slime. Alle Dragon Quest vijanden zijn aanwezig! Golems, Bunicorns, spookjes en zelfs draken wandelen rond in de wereld. Er is zoveel te ontdekken (en te bouwen) dat je eindeloos door wil gaan.

Overal vind je ook nieuwe NPC’s die je over een geheime locatie vertellen of een recept leren. Deze geven je ook een zijmissies die je ook weer even bezig houden. En als laatste wordt je basis ook nog om de zoveel tijd aangevallen. In het begin is dat geen uitdaging, maar gaandeweg worden de vijanden sterker en moet je echt met je bewoners aan de bak om de stad te beschermen.

Hier ligt wel een kritisch puntje van de game, want aan het einde van ieder hoofdstuk krijg je met een baas te maken die je halve nederzetting in een paar rake klappen weg kan vegen. Waar je de meeste vijanden met een paar flinke tikken uit kunt schakelen, ligt dit bij een baas net even wat anders. Enerzijds is de balans hierin een beetje zoek, maar anderzijds zorgt het wel voor de broodnodige uitdaging.

En over uitdaging gesproken; Dragon Quest Builders heeft tijdens ieder hoofdstuk nog een hele lijst me geheime missies, naast alle geheime stekjes die te ontdekken zijn. Zo krijg je een beloning als je een hoofdstuk binnen een bepaald aantal dagen voltooit of als je een aantal ‘verborgen’ monsters verslaat.

Deze geheime dingen weet je tijdens de missie niet, maar je komt er pas achter als het hoofdstuk voorbij is. Dit is an sich best jammer, al geeft het wel een reden om een hoofdstuk opnieuw te spelen. Het grote nadeel is dat je na een missie gelijk alle materialen die je nog had kwijt bent. Het nieuwe hoofdstuk is dus letterlijk een schone lei.

Je kunt na het eerste hoofdstuk ook kiezen om niet meteen verder te gaan met hoofdstuk 2, maar om een eigen wereld te gaan maken. Dragon Quest Builders geeft namelijk de mogelijkheid om in een soort Free Roam modus jouw nederzetting als dan niet online te creëren en delen met de rest van de wereld.

Hier gelden natuurlijk ook dezelfde regels als in de verhaallijn, dus je zult de materialen moeten verzamelen en tijdig moeten eten. Maar als je hier genoeg tijd in steekt, geeft deze modus je alle ruimte om de mooiste creaties neer te zetten! Als extra mogelijkheid kun je hier ook je gebouwen van een kleurtje voorzien. Mogelijkheden ten top dus!

Dragon Quest Builders biedt dus mogelijkheden ten top. Zeker vergeleken met Minecraft, waar Square Enix duidelijk inspiratie vanaf heeft gehaald voor deze RPG. Die inspiratie zie je vooral terug in het bouwgedeelte van de game, die verder lekker zijn eigen ding doet. Het bekende Dragon Quest jasje is er en de game ziet er daarmee erg goed uit.

Verder biedt de game vermaak voor minstens 50 uur en dan heb je het alleen over het verhaal. Daarnaast kun je nog je eigen creaties met de wereld delen. Eigenlijk kent de game dan ook geen nadelen, behalve dat sommige missies niet meteen duidelijk zijn en de balans in de boss fights soms een beetje zoek is.