Dragon Ball Z: Burst Limit Review

Over het algemeen waren de Dragon Ball Z games vooral bedoeld voor gamers die helemaal dol waren op de gelijknamige tv-serie en het verhaal van voor naar achteren kenden. Zal dit ook weer een vereiste zijn voor Burst Limit? Of is het deze keer tevens voor mensen bedoeld die niets tot weinig over de tv-serie weten? Je leest het in onze recensie.

De games van de Dragon Ball Z franchise krijgen er weer een nieuw lid bij namelijk Dragon Ball Z: Burst Limit. Al jaren weet Atari goede verkoopcijfers te behalen met de welbekende games van Dragon Ball Z. Ondanks dat deze games niet allemaal al te vernieuwend waren en het vecht systeem niet echt geweldig te noemen was, verkochten deze games als een tierelier. Is Burst Limit in staat om vernieuwend genoeg te zijn zodat we het de beste game in de franchise kunnen noemen van de DBZ-serie?

Het verhaal
Hoewel misschien veel mensen stiekem hadden gehoopt dat de game niet helemaal vanaf het begin zich zou gaan afspelen, heeft Atari dit toch gedaan. Je begint op het welbekende moment met Goku en Raditz, waar je meteen je eerste gevecht krijgt. Vooraf worden er verder geen dingen vertelt en is kennis van de serie (helaas) een vereiste om van deze game te kunnen genieten. Wel kunnen mensen aan de controls wennen om bijvoorbeeld de tutorial modus te gaan spelen, dit valt dan ook zeker aan te raden. Gamers die ook maar niets van het verhaal van DBZ af weten zullen dan ook hevig teleurgesteld zijn en van de meeste gevechten ook maar niets tot weinig begrijpen.

Natuurlijk is het vechten op zichzelf geen probleem en kun je gewoon trappen uitdelen en ká-mé-há-mé-ha’s uitvoeren. Maar soms moet je op bepaalde momenten speciale aanvallen doen zoals deze ook in de serie zijn gedaan om bijvoorbeeld Frieza te doden met Goku. Een buitenstaander, welke niks van DBZ afweet, zou dit gevecht dan ook niet echt ‘snappen’. Tevens is het jammer dat deze DBZ-game weer tot de Cell Saga gaat, want zeg nou zelf hebben we dat nou wel niet een beetje gezien?

De gameplay
In Burst Limit kun je overduidelijk zien dat de ontwikkelaars de feeling van de serie helemaal in de game wilden stoppen, en dit is ze gelukt ook. De enorm heftige en snelle vechtpartijen die plaatsvinden in de serie zal je ook terugvinden in de game en dat is natuurlijk genieten geblazen. Wat wel jammer is is dat het soms wat herhaaldelijk kan overkomen. Zo valt elke personage op precies dezelfde manier neer wanneer je hem in de lucht K.O. slaat, en zijn de uitdrukkingen op het gezicht van een hevige stoot veelal hetzelfde.

Iets waar je je ook ontzettend aan kan storen is de voice acting. De stemmen lopen soms niet synchroon met de monden en de personages zeggen tevens ook vaak hetzelfde zinnetje opnieuw. Je kan duidelijk zien dat de focus lag op het maken van een game die alle unieke kenmerken van de TV-serie bevat en dit is Atari maar al te goed gelukt.

Graphics
Het eerste wat je zal opvallen als je Burst Limit gaat spelen, zullen ongetwijfeld de graphics zijn. Want wat ziet dat er moddervet uit! Soms kun je in-game niet eens meer onderscheiden van de echte cartoons die je in de serie ziet. Burst Limit is ongetwijfeld één van de aller mooiste games die op een strip gebaseerd is. En zoals we net ook al zeiden, de feeling van de serie zit helemaal in deze game verwerkt en dat is dan ook mede dankzij haar graphics. Wel mochten de omgevingen gerust iets gedetailleerde weergegeven worden.

Geluid
Burst Limit kent een DTS-soundtrack welke ongetwijfeld subliem te noemen is. De geluidseffecten die je hoort tijdens het uitdelen van een paar flinke stoten en het geschreeuw van je personage geven je dan ook een regelrechte kick. Zoals al eerder genoemd werd, is de voice acting gerust afschuwelijk te noemen. Stemmen lopen niet synchroon, zinnen worden herhaald en er is weinig gezichtsexpressie tijdens het vertellen; dat is gewoon jammer! Wel worden de personages ingesproken door de in de serie gebruikte stem acteurs, dat is natuurlijk wel een groot pluspunt, maar doe het dan wel goed en zorg dat het synchroon loopt.

Incompleet
Burst Limit bevat 21 personages waarvan de meesten ook nog kunnen transformeren. Dit is niet al teveel maar dit komt door het feit dat deze game maar tot de Cell Saga gaat. Ook is het jammer dat je enkel een ‘Z Chronicles’ modus hebt als vervanger van de 'Story Mode' en niet echt een Story mode bevat zoals we die kennen van de voorgaande Budokai games. Wel is er in de game een Online Multiplayer modus en die is zeer en dan ook echt zeer tof. Online kun je zowel non-ranked als ranked potjes vechten.

Toch mist er nog iets in Burst Limit, zo zouden meer saga’s en personages geen overbodige luxe zijn geweest. Ook de voice-acting wat het laat afweten, maar toch blijf je deze game spelen. Het samen op de bank gaan zitten met je vrienden en elkaar dood ka-mé-há-mé-há-en is genieten geblazen. Toch biedt deze game gewoon te weinig vernieuwing en lijkt het erop dat gewoon elk jaar hetzelfde spel uitkomt.

Conclusie
De echte Dragon Ball Z fans zullen deze game ongetwijfeld gaan halen, maar diegene die misschien twee of drie afleveringen van deze serie hebben gezien raad ik aan hem niet aan te schaffen. De game is enkel voor je van toepassing als je de tv-serie kijkt, en het verhaal bijna helemaal uit je hoofd kent. Ondanks de schoonheidsfoutjes die de game kent, zal het spel je toch weten te boeien en zul je er ongetwijfeld als fan een hele leuke tijd mee kunnen hebben.