Dark Souls Review

Herinner je je nog het moment dat je moest leren fietsen zonder zijwieltjes? Om echt een held te worden en zonder hulpmiddel te fietsen ging je eerst een paar keer goed onderuit. Het was een kwestie van vallen en opstaan. Welkom terug in deze wereld, alleen heet die ervaring nu Dark Souls.

Dark Souls is de spirituele opvolger van Demon’s Souls, een ontzettend moeilijke RPG die in 2010 op de PlayStation 3 uitkwam. Namco Bandai moet gedacht hebben: wereldwijd mogen er nóg meer controllers kapot gegooid worden door frustratie, laten we Dark Souls daarom behalve naar de PlayStation 3 ook naar de Xbox 360 brengen. Onze tip: benader deze game anders. Heb niet het gevoel dat je moet jagen als een malle. Gooi je game-ervaring even opzij. Wees je bewust van het feit dat timing essentieel is. En besef vooral dat doodgaan geen schaamte kent. Sterven en pijn lijden zul je, dán pas word je een echte kerel, of vrouw natuurlijk. In ieder geval iemand die de gevaren aan kan in de wereld van Dark Souls.

Karakter kiezen
Net als Demon’s Souls is Dark Souls een actievolle RPG-game met een fantasy setting. Allereerst begin je met het aanmaken van een karakter waarbij je kunt kiezen uit diverse opties. Wil je een strijder zijn, een ridder, een dief, een bandiet, een tovenaar of bijvoorbeeld een pyromaan? Er zijn meer mogelijkheden dan in Demon’s Souls, dus laat vooral je duistere ziel meteen maar meespelen bij die keuze. Want met dat gekozen personage zul je heel wat pijnlijke, maar ook mooie momenten kennen. Momenten die je al verkennend zult meemaken, want behalve dat je een ‘Undead’ bent, wordt het verhaal in Dark Souls niet helder uit de doeken gedaan. Helaas is de game niet filmisch, in die zin: er zijn geen meeslepende cutscenes die het verhaal mooi met elkaar verbinden.

Vergeet eerdere game-ervaringen
Maar we zeiden het al, gooi al je ervaring en kennis van games maar even overboord. Dark Souls is namelijk anders. Wat je doet is rondlopen, de omgeving verkennen en je een weg banen langs diverse gebieden. Gebieden waarin heel wat vijandelijk geweld op de loer ligt. Je begint in de Northern Undead Asylum, maar later kom je langs de mooiste omgevingen als kastelen, moerassen en meer. Eigenlijk alles waar je maar aan kunt denken bij fantasy zul je vroeg of laat terugvinden in de game.

Moet je bekend zijn met Demon’s Souls om hiervan te genieten? Nee, Dark Souls is namelijk geen rechtstreeks vervolg. Bovendien zal de game beginnen met een prettige tutorial waardoor jij al snel de fijne kneepjes onder de knie zult hebben. Hoewel, onder de knie…. Daar zit nog een addertje onder het gras. Dark Souls is namelijk ontzettend lastig! Hoewel je als stoere man gewoon wapens hebt en de game een simpel vechtsysteem kent, is het absoluut geen nat vingerwerk wat je doet. Waar je in andere RPG's gewoon blindelings op een mannetje afloopt, deze op z’n lelijke hoofd slaat en weer verder gaat, is Dark Souls een verhaal apart. In Dark Souls draait het om timing.

Bestudeer je vijanden en time goed
We herhalen het nog even: vergeet eerdere game-ervaringen! Dit betekent dat als er een vijand op je afstormt, je goed moet bestuderen wat hij doet, wanneer hij precies voor je neus staat, zodat jij exact op het juiste moment toeslaat met je zwaard. Of misschien moet je wel eerst opzij rollen en hem van achteren benaderen. Hoe dan ook, ga nooit, maar dan ook nooit als een kip zonder kop op een vijand af en denk: joh, een tikkie hier en een tikkie daar en hij valt vanzelf wel een keer neer. Nee!

Zodra jij fout timet, krijg je meteen een paar flinke klappen van de vijand en dan is het nog maar lastig om te herstellen. Je karakter kan niet heel veel schade oplopen en dat maakt het dan ook behoorlijk realistisch. Wel heb je de beschikking over health potions, maar voordat je die kunt innemen, ben je een paar seconden verder. Seconden die vijanden nuttig gebruiken om jou alweer dood te maken. De vijanden verschillen overigens per omgeving, de game zit vol aparte schepsels in allerlei soorten en maten. En iedere vijand vraagt om een andere tactiek.

Doodgaan, opstaan, doodgaan, opstaan..
Toch zul je merken dat als je rustig de tijd neemt voor alles, je er wel uitkomt. Maar dit zal nooit gaan zonder sterfmomenten. Maar door het doodgaan leer je. Je gaat net zo lang dood, totdat je wél weet hoe je iets correct moet doen. Behalve vijanden, zul je later in de game ook vallen tegenkomen. Ook hier geldt: neem je tijd. Wat zul je trots zijn als je weer een stukje verder bent gekomen. Dark Souls voelt bevredigender aan dan welke game dan ook. Zeker als je na zo’n 60 uur de aftiteling voorbij ziet komen, mag jij je meer dan een trotse gamer voelen. Een beetje gamer beschikt over doorzettingsvermogen, zo simpel is het.

Het leuke aan Dark Souls is overigens dat je niet altijd aan het vechten bent. Sterker nog, je moet niet altijd vechten. Zo zul je op een bepaald moment in de game snel voorbij een monster rennen, een kamertje ingaan waar hij niet in kan om dan verder te kijken. Er staan buiten een paar vijanden op je te wachten. En nu? Je bent dapper, gaat erop af, deelt een paar klappen uit en .. dood. Shit, opstaan, opnieuw. Wat te doen? Een sprintje trekken? Dat kan toch niet? Toch maar proberen, en…. Gelukt! Dit soort momenten siert de game. Bekijk per situatie wat je doen moet. De ene keer vecht je, het andere moment niet. En elke keer als je verder komt, denk je: dat heb ik toch weer mooi geflikt! Maar nooit gaat dit zonder vallen en opstaan.

Co-op komt niet helemaal goed uit de verf
Nu zul je je afvragen, ben je dan helemaal op jezelf aangewezen en kun je helemaal niet sterker worden om alle pijn dragelijker te maken? Niet voor niets heet het spel Dark Souls. Je spaart namelijk zielen op om te kunnen upgraden. Zo kun je onder andere je uithoudingsvermogen en wijsheid upgraden. Ook is het zo dat net als in Demon’s Souls je bepaalde punten in de game samen met een vriend kunt spelen. Het nadeel is alleen dat dit veel minder goed uit de verf komt dan bij andere games die co-op ondersteunen. Neem, pak ‘m beet een Dungeon Siege III, dan ga je lekker met een vriend online gamen en kun je met elkaar communiceren. In Dark Souls kun je weliswaar met drie mensen spelen, maar je speelt altijd met willekeurige personen. Personen waar je niet mee kunt communiceren. Dit aspect zien we dan ook graag beter uitgewerkt in een vervolg.

Soms ontbreken de puntjes op de i
Verder kent de game wat kleine slordigheden, die gelukkig bijzaak zijn. Toch vermelden we ze wel even. Zo is niet elk dialoog in de game even sterk. Als een personage iets bijzonders tegen je zegt dat je iets moet doen bijvoorbeeld, gaat het hele personage totaal niet anders bewegen. Het komt nogal statisch over. Op zulke momenten missen we gewoon het filmische meeslepende effect. Verder als je pijlen in je lichaam krijgt geschoten, wil je bloed uit gaatjes zien sijpelen, toch? Nee hoor, na een paar seconden zijn die pijlen als sneeuw voor de zon verdwenen. Hier en daar zul je soms dus merken dat bepaalde dingetjes net niet af zijn. Een camera die je even tegenwerkt bij een groot monster, dat komt ook weleens voor.

Even uitrusten
Maar over het algemeen is Dark Souls een charmant pareltje geworden. Eén die bovendien verbeteringen heeft aangebracht ten opzichte van Demon’s Souls. Verbeteringen die bovendien veel zwaarder wegen dan de nadelen van de game. Zo kent het spel nu ‘Bonfires’, dit zijn plaatsen om te rusten. Op deze punten worden je magie en gezondheid aangevuld en vanaf die plek kun je respawnen. De game zit vol met dit soort momenten, en die heb je nodig, anders kom je er niet. Wel is er een ‘maar’. Elke keer dat je uitrust bij zo’n punt, komen vijanden (maar niet de grote monsters) weer tot leven. Denk dus na voordat je beslist wat je doet. Misschien is uitrusten bij ieder punt niet zo’n goed idee.

Koop en ontdek of jij Dark Souls waardig bent
De kracht van Dark Souls is dat je helemaal op jezelf bent aangewezen. Jij bepaalt alles. De omgeving is vrij om te verkennen en jij bepaalt zelf waar je heen gaat, wanneer je klaar bent met een bepaald gebied, wanneer je rust, hoe je een vijand aanpakt, welk wapen je kiest enzovoorts. Jij tegen de rest, wie kan je wat maken? Nou, heel veel. Er zijn veel vijanden, in allerlei soorten en maten, en er zijn vallen. Zo klaar als een klontje dat je niet zonder kleerscheuren er vanaf komt. Sterven zul je! En vaak! Maar dat geeft niet, immers leerden we ook niet op één dag fietsen. Sommige momenten leer je naarmate je het doet. Zo’n game is Dark Souls. Perfectie nadert het spel niet wegens wat kleine slordigheden, zoals een beperkt co-op gedeelte. Maar toch, 60 uur gameplay met daarna nog meer dan genoeg te ontdekken is een koopje. Niet alleen is het een verplichting voor je portemonnee, ook voor je geweten. Een beetje gamer wil weten of hij man (of vrouw) genoeg is om het einde te halen van de aller moeilijkste game dit jaar, nietwaar? Nietwaar?!