Castle of Heart Review - Dark Souls voor de Switch?

Vallen en opstaan. Bloed, zweet en tranen. Het zijn uitspraken die elke gamer kan toepassen op de games van From Software: Demon’s Souls, Dark Souls én Bloodborne. Nu is daar voor de Switch opeens Castle of Heart die ergens doet denken aan de From Software Games, maar of de game ook dié kwaliteit biedt, lees je in deze Castle of Heart review.

Het leven is niet makkelijk voor jou als vervloekte ridder. Je lichaam is compleet versteend als gevolg van een vloek. In 20 levels verspreid over vier verschillende omgevingen moet je als speler in Castle of Heart, een actie platformspel, continu tegen de klok racen om op tijd vijanden te doden. Een gevecht dus op leven een dood.

Castle of Heart is niet weggelegd voor mensen die niet opgejaagd willen worden. Als jij houdt van platformers waarbij elk hoekje en gaatje van een game rustig bekeken kan worden, sla deze game van de Poolse ontwikkelaar 7Levels dan maar over. Castle of Heart is namelijk een game die een heel specifieke doelgroep bedient: de masochisten onder de Switch-eigenaren. Zij die niet vrezen voor de zoveelste pijlen in hun rug, de zoveelste vlammen op hun hoofd of voor de zoveelste keer van pure ellende uit elkaar vallen.

De Poolse ontwikkelaar mag er ook wel even van langs krijgen. Zweepje erover, want soms kun je ook te ver gaan hoor! Castle of Heart voelt zo oneerlijk! Continu moet je op tijd vijanden doden, om hun leven diep in je longen te ademen – voor zover die nog niet versteend zijn – en biddend op je knietjes naar God hoop je dat het volgende checkpoint al nabij is.

In hoeverre je dit hemelse punt tussen alle duistere ellende op tijd bereikt, is vooral een kwestie van geluk. En hoeveel geluk kan een masochist hebben? Tja, 50/50, laten we het daarop houden. Een level duurt niet lang, maar elk level zit barstensvol irritante vijanden die jou klein willen krijgen.

Geen probleem, want met je zwaardje hak je er maar al te graag op los. Op je muil! Voelt heerlijk, voor een paar minuten tenminste. Daarna steekt frustratie de kop op als je realiseert dat je een soort Daniel bent die in een leeuwenkuil is belandt.

Weliswaar bijten de vijanden in Castle of Heart wél, maar met een beetje geluk sla je er zo een aantal over en ren je door, tot die felbegeerde checkpoint. Zodra je voor tenminste een paar seconden even op adem kunt komen en stopt met de Poolse developer de huid vol te schelden!

Polen, dat is toch het land waar het hemelse Witcher uit voortkomt… toch? Enfin, niet elke Pool is CD Projekt Red-waardig materiaal. Al is er misschien te diep in het Poolse glaasje gekeken, want wat heeft men gedacht op de ontwerptafel? Huppa, een vijand hier en daar en geen genade?!

Op voorhand denk je misschien dat Castle of Heart een Dark Souls ervaring moet bieden op de Switch. Maar in From Software games heb je tenminste altijd het gevoel dat de zoveelste game over aan jou als speler ligt. Als je in Castle of Heart doodgaat – en geloof ons je gaat vaak de pijp uit– kan je niets anders dan 7Levels vervloeken. Bestaat er zoiets als een vloek van mensen op afstand verstenen, of geldt dat alleen in games?

Castle of Heart zet overigens wel zijn beste beentje voor. Zo kun je als je eenmaal gewend bent geraakt aan de verrotte besturing, merk je dat er items zijn die vijanden soms laten vallen, zoals bijlen of een pijl en boog. Iets wat handig is om op te pakken, zodat je bijvoorbeeld op afstand wat in de hens kan steken. Elke seconde dat je niet in close combat hoeft te gaan met een lelijk ontworpen knaapje scheelt je leven en dus tijd. Maar dit alles mag niet baten, want Castle of Heart is geen pretje, het is pure ellende.

Vooral als je meer dan vijf keer een invasie hebt gehad van vijanden op een paar vierkante meter, waarin je beste vriend niet meer heet dan je bil (precies, je kan je kont amper keren!) en daarna met bijna geen levensenergie het op mag nemen tegen een eindbaas. Op dat moment kun je een controller wel kapot gooien. In theorie betekent dit als je de Switch mee hebt in de trein: een complete console molesteren. Oops. Anger management, graag!

Castle of Heart is een gedrocht, een product dat duidelijk te vroeg van de ontwerptafel naar de echte wereld is gebracht en waarvan alles nog niet naar behoren werkt. Een race tegen de klok had leuk kúnnen zijn als de game een goede besturing had gehad, genoeg mogelijkheden bood om weerstand te bieden tegen vijanden.

Nu voelt Castle of Heart vooral aan als een ongebalanceerde game waarbij een ontwikkelaar met iets te veel zelfvertrouwen in de schoenen de spotlight heeft opgezocht. Zelfs met een Pools biertje op gaat dit concept niet werken en is Castle of Heart duidelijk een product voor zij die genieten van (onnodig) pijn lijden. Au!