Call of Duty: Black Ops - Annihilation Map Pack Review

Ongeveer twee maanden geleden velden wij een positief oordeel over de Black Ops DLC ‘Escalation’. Nu mogen we alweer aan de slag met het derde mappack. Bruist ontwikkelaar Treyarch met ideeën, of is dit pure geldklopperij?

‘Annihilation’, zoals de nieuwste toevoeging heet, lijkt veel op zijn iets oudere broertje; beide pakketten bieden vier extra multiplayer-omgevingen en een zombie-map. Verder hebben ze hetzelfde stevige prijskaartje van vijftien euro. Daarmee struikelen we meteen over een doorlopend minpunt van de DLC-uitbreidingen: ze zijn duur. Voor vijftien euro is menig arcade-game te kopen en het voelt daardoor als een flink bedrag om voor enkele extra speelgronden neer te tellen. Daar staat tegenover dat er kwalitatief erg sterke content wordt geboden die niet alleen goed in elkaar steekt, maar daarnaast de multiplayersectie van Black Ops verrijkt. Treyarch heeft deze mappack namelijk ontworpen met een sniperrifle in het achterhoofd, zonder andere speelstijlen tekort te doen.

Een sniper-paradijs
Die gedachtegang treedt veruit het meeste op de voorgrond in de map ‘Hazard’, een sniper-paradijs pur sang. Je trekt hier ten strijde op een grote open golfbaan, compleet met flinke grasvelden en een landhuis. Het resulteert in een level dat niet uitnodigt tot Rambo-gedrag, maar weloverwogen sniperschoten. Probeer dan ook niet als een maniak het centrale grasveld over te steken, want de sluipschutters zullen je doorzeven; ditmaal is een compleet andere speelstijl vereist. Gezien de doorgaans snelle actie van Black Ops, biedt Hazard dus een welkome afwisseling die het tempo aanzienlijk omlaag brengt.

Een tweede map die uitblinkt is ‘Silo’. Daar valt vooral op dat er erg veel verticale lagen zijn. Vrijwel nooit is enkel vooruit kijken genoeg. Vaak kun je tevens van boven of onder beschoten worden. Het maakt de omgeving uitdagend, omdat er erg veel mogelijkheden zijn. Het level is daardoor geschikt voor verschillende speelstijlen, aangezien er zowel open als gesloten plekken zijn en je eigenlijk nooit weet vanwaar je beschoten zult worden. De keerzijde is natuurlijk dat je veel mogelijkheden hebt om toe te slaan. Daardoor staat Silo altijd garant voor een spannend kat-en-muis spelletje, waarin alle spelers welkom zijn.

Standaard, maar leuk
De overige twee mappen, ‘Drive-in’ en ‘Hangar 18’, doen het meeste aan als standaard Black Ops-speelgronden, wat overigens niet negatief bedoeld is. Verwacht gebouwen, gangetjes en een paar open plekken die snipers de nodige mogelijkheden geven. Drive-in kenmerkt zich door een duidelijk hart waar de scherpschutters zich ophouden, met daaromheen de nodige gebouwen die close-quarters actie mogelijk maken. Hanger 18 biedt meer van datzelfde; een aantal open plekken voor de afstandschoten en genoeg obstakels om daarnaast van dichtbij flink huis te kunnen houden.

Snipers kunnen dus hun hart ophalen met dit nieuwe mappack, terwijl ook andere spelers zich prima zullen vermaken. Door de sterk uitgewerkte balans is namelijk niemand in het voordeel. Vrijwel altijd zijn er meerdere wegen die naar een vijand leiden en is er voor elk probleem een passende oplossing. Wel vergt Annihilation soms een andere speelstijl om succesvol te zijn, wat voor een welkome uitdaging zorgt. Vooral Hazard draait het tempo drastisch omlaag, waardoor de nadruk op voorzichtigheid en tactiek komt te liggen; een heerlijke verademing ten opzichte van het no-nonsense geweld dat Black Ops doorgaans kenmerkt.

Mocht de competitieve multiplayer niet helemaal je ding zijn, dan word je wellicht blij van het nieuwe zombie-level dat Annihilation verrijkt. Ditmaal mag je een oude jungle (on)veilig maken met maximaal drie co-militairen. Geen filmsterren helaas. Dat is overigens geen probleem, want de map ’Shangri-La’ is wederom goed voor vele uren zombie-vermaak. Bovendien zijn er genoeg nieuwigheden te ontdekken, zoals het verhaal, verse zombies, vallen en wapens. Voordat je alle geheimen van Shangri-La bloot hebt gelegd, zul je heel wat kogels hebben verschoten en talloze malen het leven hebben gelaten. Een prima zombie-map, dus.

Meer van hetzelfde
Daarmee kan deze uitbreiding op Black Ops eigenlijk het beste opgesomd worden als ‘meer van hetzelfde’. Wederom vier prima levels en een leuke zombie-map. Daar is natuurlijk niets mis mee en de kwaliteit ligt weer hoog, maar langzaamaan wordt de drang naar een beetje vernieuwing wel groter en groter. Als je niets meer wilt dan nieuwe omgevingen om elkaar in af te maken, dan is Annihilation een prima toevoeging. Degenen die daar echter wel wat moe van worden, zullen aan deze DLC weinig moeite hebben. Dit is een mappack voor zij die al tevreden zijn. En snipers.