Bordspel: Risk Machtsevenwicht Review

Behalve dat we in games regelmatig een shooter ter hand nemen, is het ook leuk om op een andere manier veldslagen na te spelen. Risk Machtsevenwicht is een veldslagspel, maar ben jij klaar om te heersen?

Een aantal van jullie zal vast wel bekend zijn met het bordspel Risk. Alleen we hebben dit keer niet de traditionele versie voor jullie onder de loep genomen, maar één die je met slechts twee spelers speelt. Het gaat dus één tegen één, hard tegen hard. Durf jij het aan?

Type: bordspel
Aantal spelers: 2
Leeftijd: vanaf 12 jaar
Duur: 60 minuten
Uitgever: Hasbro
Uitbreiding: n.v.t.
Huidige adviesprijs: €24 -

De basisopleiding
Hoewel de meest uitgebreide versie van Risk Machtsevenwicht bestaat uit het spelen van Commandocentrum, hebben wij voor dit spel deze niet getest, maar de basisopleiding. Als je een oorlog wilt winnen, is het niet verstandig om als een kip zonder kop het slagveld op te rennen toch? Precies, daarom begin je eenvoudig qua opzet om te oefenen, in dit geval dus de basisopleiding.

Risk biedt een spelbord waarop de wereld staat afgebeeld die onderverdeeld is in een aantal gebieden. De bedoeling is om speltype 1, 2, 3, of 4 klaar te zetten. Dit houdt in dat steden neergezet moeten worden en legers verdeeld moeten worden over de hele wereld, van jou, van de tegenstander en van een neutrale partij. Ook worden er zes doelen neergelegd. Dé manier om Risk te winnen in deze basisversie is namelijk door als eerste drie doelen te bereiken. Er zijn diverse doelen en de één is makkelijker dan de ander om te veroveren. Voorbeelden van doelen zijn 'zorg dat je zes steden in handen krijgt' en 'zorg dat je twee complete regio's in handen krijgt.

Als alles klaar staat kan de oorlog beginnen. Het spel wordt gespeeld met twee personen waarbij iedere speler om de beurt aan zet is. Elke ronde bestaat vervolgens uit vier stappen:

Legers versterken
Aan het begin van elke ronde mag een speler legers pakken, hoeveel dit zijn is afhankelijk van een aantal factoren. Dit ligt eraan hoeveel steden en gebieden een speler in bezit heeft. Ook krijgt een speler extra legers bij eventuele regiobonussen, als hij hoofdsteden in handen heeft en tot slot kunnen er nog kaarten ingeruild worden voor legers. Net zoals bij Kolonisten van Catan bepaalt hoe goed of hoe slecht je ervoor staat dus hoeveel legers je krijgt. Doe je het goed, kun je je imperium uitbreiden. Maar gelukkig krijg je in ieder geval één leger als je er slecht voorstaat.

Aanvallen
Daarna wordt het pas leuk met aanvallen. Om doelen te halen, waardoor je dus kunt winnen, zul je de tegenstander, maar ook de neutrale legers moeten aanvallen én verslaan. Mensen die bekend zijn met Risk weten het al: hier komen de dobbelstenen bij kijken. Iedere speler krijgt drie dobbelstenen waarbij elke dobbelsteen gelijk staat aan een leger. De aanvaller kan met maximaal drie legers tegelijk vechten, waarbij de tegenstander sowieso altijd met één leger minder vecht. Degene die het hoogst gooit, wint de slag. Ondanks dat de verdediger altijd met minder dobbelstenen gooit is er een leuk element: bij een gelijk aantal ogen wint de verdediger. Dus de verdediger heeft altijd een kans en dat maakt Risk Machtsevenwicht leuk.

Waar je wel rekening mee moet houden, is dat meer nog dan bij andere spellen het hebben van geluk alles bepalend is. Hoe goed jij Risk Machtsevenwicht speelt staat of valt met hoe goed jij dobbelt. Uiteraard heeft iedereen gelijke kansen en het zorgt ervoor dat Risk toegankelijk is voor veel mensen en elke keer er weer anders uitziet. Daardoor wordt het nooit saai. Anderzijds verwacht je bij een 'strategisch' spel misschien meer diepgang. Dat krijg je wel als je voor de Commandocentrum-versie gaat, maar in het basisspel zeker niet. Verder is het leuk dat bij aanvallen nog diverse regels gelden, als je in ruw gebied wilt aanvallen bijvoorbeeld gelden er net even andere regels, en mag je niet met drie legers aanvallen, maar slechts twee.

Een doel bereikt?
Het leuke aan Risk is dat je zelf bepaalt hoe lang jouw ronde van aanvallen eruit ziet. Wil jij proberen zes gebieden te veroveren? Dan kan dat. Je hebt een doel immers niet zomaar bereikt. Maar heb jij een ronde herhaaldelijk pech met dobbelen, dan kun je op elk moment besluiten om te stoppen met aanval. Jij bent de oorlogsvoerder en hebt de touwtjes geheel in handen. Gaat het wel goed, dan heb je wellicht een doel bereikt en mag je deze pakken van het speelbord. Zodra je er drie hebt, heb je gewonnen.

Troepen verplaatsen
Een laatste ronde stelt je in staat troepen te verplaatsen. Als je een vijandelijk gebied veroverd hebt en je hebt bijvoorbeeld sterk een bepaald doel voor ogen, kan het handig zijn ergens legers te versterken. De voorwaarde hiervoor is wel dat je gebieden verbonden moeten zijn, want je kunt je niet zomaar door vijandelijk gebied verplaatsen. Maar dat is logisch. Tot slot, als je vijandelijk gebied hebt veroverd mag je nog een kaart pakken. Op deze kaart staan sterren die weer ingewisseld kunnen worden voor legers. Logischerwijs mag je deze niet pakken als je in je ronde een doel hebt bereikt, want dan heb je al een voordeel te pakken.

Leuk en onberekenbaar
In het kort zijn dit de regels beknopt voor Risk. Uiteraard zijn er nog meer regels, maar die staan uitvoerig beschreven in de originele en leuke handleiding. Over die handleiding gesproken: als je nog nooit Risk Machtsevenwicht hebt gespeeld, zorg dan dat je minstens een uur uittrekt om alles goed te bestuderen. Risk Machtsevenwicht is niet een spel dat je zo opent en begint. Maar eenmaal alles doorgenomen te hebben, pak je het een tweede en derde keer zo op. En als je dus bekend bent met de basisversie, kun je verder aan de slag met de Commandocenrum-versie. Hier komt meer kijken en hier wordt het allemaal ietsje lastiger. Dat zorgt ervoor dat Risk Machtsevenwicht voor vele avonden plezier zorgt. Wel is het zo dat je altijd afhankelijk bent van dobbelstenen. Je kunt nog zo'n mooi strategisch plan hebben om een bepaald doel te veroveren, als je niet gooit wat je wilt, verover je uiteindelijk niets. Gelukkig is de kans bij iedereen met het gooien elke keer weer gelijk, waardoor oorlog, net als echt, heel onberkenbaar wordt.